به گزارش خبرنگار مهر، زندگینامه فریدا و دیگو عنوان نمایشگاهی است که به نمایش مجموعه ۶۰ تایی از آثار عکاسی و نمایش مجموعه تابلوهایی توسط نقاش‌هایی از شهرهای مختلف درباره شخصیت فریدا کالو می‌پردازد.
این نمایشگاه از سه بخش تشکیل شده است که در بخش سوم مجموعه عروسک‌هایی در معرض دید مردم قرار می‌گیرد. این آثار زندگی نامه فریدا کالو و همسرش دیگو را در برمی گیرد و قرار است در تالار آبی کاخ نیاوران از روز سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت تا ۲۳ اردیبهشت از ساعت ۹ تا ۱۸ به روی مردم گشوده شود. مراسم افتتاح این نمایشگاه نیز در روز دوشنبه ۱۲ اردیبهشت برگزار می‌شود.
نمایشگاه زندگی نامه فریدا و دیگو با همکاری ایکوم ایران (شورای بین‌المللی موزه‌ها)، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سفارت مکزیک، میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، انتشارات شمع و مه و کاخ نیاوران برگزار برپا خواهد شد.
خانه موزه، استودیو دیگو ریورا و فریدا کالو درباره برگزاری این نمایشگاه پیامی را برای این نمایشگاه ارسال کرده است در این پیام آمده: این زوج بهترین سمبل هستند،
مجموعه تمام نیروها و شروع تمام شکل‌ها.
این زوج، دوران پیش از خودشان را احیا کردند، زمانی قبل از زمانشان.
دیگو ریورا و فریدا کالو یکی از مشهورترین زوج تاریخ هنر مکزیک هستند. فضای پر جنب و جوشی که بر زندگی فرهنگی مکزیک در قرن بیستم احاطه داشت وام گرفته از شخصیت دلربای آنها بود.
رابطه شأن (از ازدواجشان در اوت ۲۹ ۱۹ تا زمان مرگ فریدا) تقریباً در طول ۲۵ سال با تعداد بی‌شماری از آشتی‌ها و جدایی‌های ناموفق تعریف شد که از قلمرو محدوده خصوصی فراتر رفت و عمومی شد. فراز و نشیب زندگی خصوصی‌شان و عشقی که پروراندند، علاوه بر گرایش سیاسی‌شان عوامل مؤثری بودند در بوجودآمدن الگوهای جدید هنری که از آرمان‌گرایی به‌دور بود. در این الگوهای جدید، خالق اثر نقش بلامنازع ابزاری در کنش اجتماعی دارد.
محوریت عاشقانه بین کالو و ریورا روشنفکران، سیاستمداران و مشاهیر را گرد هم آورد. خانه آنها مرکز گردهمایی و اتاق فکر در زندگی اجتماعی و سیاسی مکزیک بود. دوره‌های متناوبی که طی آن در ایالات متحده زندگی می‌کردند، به دلیل مأموریت‌هایی که ریورا دریافت می‌کرد، به شکل‌گیری دیدگاه‌های آنها در مورد سرمایه‌داری، پیشرفت و انقلاب کمک کرد، اما همچنین نقطه گسستن در روابط شخصی آنها بود. فریدا کالو زندگی در خانه آبی را ترجیح می‌داد، در حالی که دیگو ریورا می‌توانست از پانورامایی که آن جهان به او می‌داد در صحنه هنر بین‌المللی استفاده کند.
بازگشت او به مکزیک نقطه عطف دیگری بود. این زوج در پایان سال ۱۹۳۹ از هم جدا شدند تا یک سال بعد دوباره در سانفرانسیسکو ازدواج کنند. آن زمان‌ها دوران فعالیت و جنب و جوش زیاد بود.
ریورا نقش کلیدی در تصمیم دولت مکزیک برای ورود لئون تروتسکی تا آخرین تبعیدش را ایفا کرد. از سوی دیگر، همزیستی هر دو با بنیان‌گذار سوررئالیسم، آندره برتون، به نوید برگزاری نمایشگاهی انفرادی منجر شد که فریدا کالو آنرا در سال ۱۹۳۹ به پاریس می‌برد. در طول سال‌ها، آنها شبکه‌ای از مشارکت با هنرمندان و روشنفکران را ایجاد کردند که بخشی از نیروهای مدرنیته کشور را تشکیل می‌دهند.
این نمایشگاه عکس‌های واقعی از نویسندگان برجسته‌ای که دوستان و همکاران این زوج بودند را گرد هم می‌آورد، از جمله مانوئل آلوارز براوو، نیکلاس مورای، گیرمو کالو، پیتر جولز، گیرمو زامورا، خوان گوسمان و ادوارد وستون. این تصاویر لحظات مهمی از زندگی فریدا کالو و دیگو ریورا را نشان می‌دهد.
دومین عروسی آنها، رابطه آنها با دیوارنگاران دیوید آلفارو سیکیروس و خوزه کلمنته اوروزکو، و همچنین رابطه آنها با دنیای هنری آن زمان. همچنین به درد و رنج و زوال جسمانی کالو، و به فعالیت سیاسی او می‌پردازد و از جمله آخرین پرتره وی را که چند روز قبل از مرگش، در ژوئیه ۱۹۵۴ در آن به تصویر کشیده شده است را ارائه می‌کند.
خانه موزه استودیو دیگو ریورا و فریدا کالو به لطف همکاری محققان و مؤسساتی که به نفع حفاظت از میراث هنری و انتشار آن به عنوان یکی از ارزش‌های اساسی کار ما، خاطره این بازیگران برجسته صحنه هنر مکزیک را در گنجینه عکس خود حفظ می‌کند.
نظر شما