به گزارش خبرنگار مهر، حسن ترابی شامگاه چهارشنبه در هفتمین نشست از سلسله گفتگوهایی درباره جریان دائمی زاینده‌رود با موضوع چالش‌های کیفیت آب در حوضه زاینده‌رود با اشاره به اینکه بالادست سد زاینده رود شامل ۲ حوضه و ۲ زیر حوضه فریدون‌شهر و دامنه- داران است، اظهار داشت: طبق بررسی‌ها رودخانه پلاسجان در روستای اسکندری در دراز مدت تغییر بارش نداشته اما آب خروجی این حوضه بشدت کاهش یافته است و اگر انتقال آب چشمه لنگان وجود نداشت، این رودخانه خشک شده بود.
وی با بیان اینکه پلاسجان از سرشاخه‌های رودخانه زاینده‌رود سال ۱۳۵۷ سالانه ۶ مترمکعب بر ثانیه آبدهی داشته، گفت: ضریب رواناب خروجی پلاسجان بین سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۰ پنج مترمکعب بر ثانیه بوده درحالی که بارش حوضه ۳۶۱ میلیمتر بوده و بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۲ ضریب روان آب از پنج متر به ۲.۹۸ مترمکعب بر ثانیه می‌رسد که میزان بارش ثابت بوده اما بین سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۸ روان‌آب به ۴.۴۲ مترمکعب افزایش می‌یابد چون دهه ۸۰ تونل چشمه لنگان وارد این زیر حوضه شد.
عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه اصفهان با بیان اینکه عده‌ای کاهش شدید آب خروجی در پلاسجان و چشمه لنگان را توسعه کشاورزی می‌دانستند، خاطرنشان کرد: هفت هزار تصویر ماهواره‌ای از این منطقه را بررسی کردم که نشان داد متوسط افزایش زیرکشت آنچنانی در این حوضه در ۲۰ سال اخیر نداشتیم؛ کشاورزی بیشتر نشده و صنعت در این حوضه توسعه پیدا نکرده و اگر مصارف شرب هم اضافه شده باشد ۹۰ درصد آن به سیستم برمی گردد درحالی که حجم آب گمشده پلاسجان و چشمه لنگان بسیار زیاد است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: طبق مطالعاتی که در این حوضه داشتم آبیاری بارانی باعث افزایش ۲۰ درصد تبخیر آب شده و در مقاله‌ای که دراین خصوص نوشتم میزان تبخیر در روز ۲۲ درصد و در شب ۶ درصد است و به بیان دیگر ۲۰ درصد آب به وارد زمین نمی‌شود.
سیستم آبیاری تحت فشار باید حذف و مزارع گلخانه شود
ترابی با اشاره به اینکه توسعه خطی اراضی کشاورزی و سیستم آبیاری بارانی از سال ۱۳۶۲ آغاز شد، ابراز داشت: طبق محاسباتی که انجام دادیم دقیقاً آبی که گم شده بود در تبخیر بود؛ اگر امروز برآورد کنیم برای تونل چشمه لنگان و شبکه‌های آبیاری این منطقه هزاران میلیارد هزینه کردند اما سبب شده آب بخار شود به طوری که در این منطقه ۱۵۰ هزار هکتار در سال ۲۴۰ میلیون متر مکعب آب تبخیر می‌شود.
وی تصریح کرد: آبیاری‌های تحت فشار این منطقه در بالادست زاینده‌رود به مرور باید جمع شود و این اراضی باید با آرامش تبدیل به گلخانه شود آبیاری تحت فشار اگر ۲۰ درصد تبخیر می‌کند گلخانه تمام تبخیر را حذف می‌کند.
شوری آبخوان‌های حوضه زاینده‌رود
وی در ادامه با اشاره به اینکه آبخوان‌های حوضه زاینده رود روز به روز آلوده‌تر شده است، افزود: طبق مطالعات ۱۰ سالهای که بین سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۴ در حوضه زاینده رود داشتم در سال ۸۴ مسیر حرکت آب‌های زیرزمینی از بالادست به سمت دشت اصفهان- برخوار و در نهایت تالاب گاو خونی بود در سالی که زاینده‌رود زایش داشته و رودخانه از بالادست رودخانه و پس از چم آسمان تا تالاب ادامه داشت.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه مسیرآلاینده‌ها تا سال ۸۴ به سمت تالاب بود، خاطرنشان کرد: در سال ۹۴ مسیر حرکت به سمت دشت شرق اصفهان برمی گردد که به علت برداشت بی رویه آب از چاه‌های شرق تراز آب افت کرده و تمام آلاینده‌ها نیز از تمام حوضه به سمت دشت شرق اصفهان برمی گردد و آبخوان‌های ما را به سمت شور شدن می‌برد.
بیماری‌های مرتبط با آب در اصفهان کاهش یافته است
در ادامه زهرا موسویان کارشناس ارشد مهندسی محیط‌زیست مرکز بهداشت استان اصفهان با بیان اینکه تأمین آب سالم و کافی اساسی‌ترین نیاز جامعه بوده و انسان سالم محور توسعه پایدار است، اظهار داشت: سالم بودن آب در چهار بخش میکروبی، شیمیایی، ظاهری و رادیولوژیکی بررسی می‌شود.
وی با بیان اینکه بدلیل توسعه صنعتی در اصفهان، یکی از داده‌های مهم درباره سلامت آب این خطه می‌تواند بررسی ترکیبات شیمیایی باشد، خاطرنشان کرد: آلودگی‌های رادیولوژیکی در آب اصفهان نداشتیم و در چند سال گذشته در یکی از شهرستان‌هایی که به وجود مواد رادیواکتیو مشکوک شده بودند با هماهنگی سازمان انرژی اتمی نمونه برداری انجام شد و مشکلی وجود ندارد.
کارشناس ارشد مهندسی محیط‌زیست مرکز بهداشت استان اصفهان با اشاره به اینکه روزانه یک هزار و ۲۰۰ مورد کلرسنجی در استان انجام می‌شود، افزود: به همین تعداد نیز نمونه برداری برای سنجش کدورت آب صورت می‌گیرد.
موسویان با بیان اینکه تا یکسال گذشته نمونه برداری و آنالیز شیمیایی آب هر دو ماه یکبار توسط مرکز بهداشت استان و در پایانه‌های مسافربری و مدارس و بیمارستان‌ها انجام می‌شد، افزود: آنالیز شیمیایی آب اکنون از فصلی به شکل سالانه انجام و تمام داده‌ها تحلیل می‌شود.
وی با اشاره به اینکه مراکز بهداشت شهرستان‌های ما به آزمایشگاه میکروبی آب مجهز هستند، تاکید کرد: برای آزمایش‌های میکروبی آب و شیمیایی فاضلاب به دستگاه‌های پیشرفته و مدرن آزمایشگاهی برای آنالیز نیاز داریم.
کارشناس ارشد مهندسی محیط‌زیست مرکز بهداشت استان با اشاره به اینکه مطلوبیت آب اصفهان در سال گذشته ۹۹.۶۱ درصد و بالاتر از شاخص‌های استاندارد کشور بوده، ابراز داشت: طی ۱۵ سال اخیر بیماری‌های مرتبط با آب کاهش یافته و سال گذشته به چهار درصد رسیده که این آمار مربوط به عشایر کوچ رو بوده است.
موسویان با اشاره به چالش آبرسانی سیار و فرسودگی شبکه توزیع آب استان، خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که خشکسالی و تغییر اقلیم بر پارامترهای نیترات تأثیر دارد و اکنون آبخوان‌های غرب استان نیتراتی شده است.
وی با اشاره به اینکه بدلیل پایین رفتن سطح آب چاه‌ها در بسیاری از مناطق میزان نیترات افزایش یافته، تاکید کرد: هیچ منبع آب شرب آلوده به نیترات در استان اصفهان نداریم اما در کشاورزی استفاده می‌شود.
کارشناس ارشد مهندسی محیط‌زیست مرکز بهداشت استان با اشاره به استفاده بی رویه از دستگاه‌های تصفیه آب خانگی در اصفهان، خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط کیفی آب اصفهان، استفاده از این دستگاه‌ها ضروری نیست؛ با این حال نمی‌توان گفت که مردم استفاده نکنند هرچند که در بسیاری موارد بدلیل چشم‌و هم چشمی استفاده از این دستگاه‌ها رواج یافته است.
موسویان اضافه کرد: در بیشتر نمونه‌هایی که بصورت راندم از این دستگاه‌ها به دست ما رسید بار میکروبی و سختی آب بالا بود و این بجز هزینه‌های جانبی دستگاه‌های تصفیه آب خانگی است.
وی مرتبط دانستن بیماری‌های روده‌ای و کلیوی را با کیفیت آب اصفهان باوری اشتباه و غیرمنطقی بین شهروندان دانست و گفت: رفرنس‌های مختلف ثابت کرده وجود املاح معدنی در آب بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد ضمن اینکه درمورد سنگ‌سازی کلیه، آب متهم نیست و تغییر اقلیم، رژیم غذایی، گروه خونی و کم نوشیدن آب از جمله دلایل سنگ کلیه است.
چاه‌های آب شرب اصفهان مورد تأیید وزارت بهداشت است
همچنین فهیمه امیری مدیر مرکز پایش و نظارت بر کیفیت آب شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان با بیان اینکه پیامدهای خشکسالی بر کیفیت و کمیت آب، بیش از هر سازمانی متوجه شرکت آبفا است، اظهار داشت: تغییراتی که در کمیت و قطع و وصل، افت فشار آب و بحران‌ها بوجود می‌آید آبفا را بشدت درگیر می‌کند زیرا تأمین کننده آب شرب مردم است و در تابستان زمانیکه مجبور به استفاده از چاه‌های محلی می‌شویم تغییری در کیفیت آب بوجود می‌آید که EC بالا می‌رود و شکایت‌های مردمی افزایش می‌یابد.
وی با اشاره به اینکه کاهش اب‌های زیرزمینی EC را کاهش داده و سختی آب افزایش یافته است، ادامه داد: در زمان بحران ۷۲ حلقه چاه در شهر اصفهان وارد مدار می‌شود زیرا ظرفیت تصفیه خانه ۱۱ مترمکعب بر ثانیه است اما مصارف در تابستان به ۱۶ مترمکعب بر ثانیه می‌رسد؛ به همین دلیل چاه‌هایی در مدار قرار می‌گیرد که مورد تأیید وزارت بهداشت است. رهاسازی و کلززنی و گندزدایی می‌شوند و در خطوط قطر بالا قرار می‌گیرند.
امیری خاطرنشان کرد: کنترل کیفی آب استان اصفهان در سطح کشور اول است چون آب و فاضلاب اصفهان روی این بخش بسیار سرمایه گذاری کرده و بیشترین نیروی انسانی را در کنترل کیفی داریم.
وی با بیان اینکه ۱۹ آزمایشگاه میکروبی در استان وجود دارد و این ازمایشگاه‌ها گواهی نامه بین المللی دارند، افزود: از تأمین آب شرب سالم و بهداشتی در اصفهان به مردم این اطمینان خاطر را می‌دهیم آبی که مصرف می‌کنند کاملاً سالم و بهداشتی است.
نظر شما