خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ حریم و حرمت تئاتر شهر هنوز بعد از سال‌ها پیگیری رعایت نمی‌شود. ساختمان ثبت ملی تئاتر شهر به عنوان مرکز فرهنگی و هنری پایتخت، پس از سال‌ها مخالفت هنرمندان پیشکسوت درباره جلوگیری از ایجاد مترو تحت الشعاع رفت و آمدهای پی در پی قرار گرفت.
در این میان بساط دست فروشان بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود. از ورودی مترو گرفته تا ورودی مسجد و از آن طرف به چهارراه امیراکرم می‌رسند. این بساط به داخل حوضچه هم کشیده شده و غذا فروشان کم کم به صندلی‌های سنگی کنار تئاتر شهر رسیده اند.
گذر گردشگری که به گذر جگر فروشی تبدیل شد
تا چند روز پیش گذری به نام گذر فرهنگی ایجاد شد که از جگر فروشی شروع می‌شد و به کباب و فلافل فروشی می‌رسید. رو به روی هر غرفه ده متری، چند میز و صندلی و خرده‌های نان روی زمین ریخته و سنگ فرش‌های آن سیاه شده بود. این غرفه‌ها تا اول خیابان رازی پیش رفته بوند و جالب اینجاست که نام گذر گردشگری بر آن گذاشتند. شاید به این علت که برخی از آنها صنایع دستی و گلدان می‌فروختند.
مسئول اجاره غرفه‌ها اعلام می‌کردند که اجاره هر غرفه ده متری، برای یک ماه حدود ۲۰ میلیون تومان هزینه دارد. این بساط به ظاهر جمع شد اما هنوز رد آنها باقیست به نحوی که تعداد غذافروشان جگرفروش‌ها و دست فروش‌ها در آن محدوده بیشتر از زمانی شده که این گذر وجود داشت.
بساط دست فروشان هر روز گسترده‌تر می‌شود
پیش از این قرار بود از ضلع غربی فرهنگستان هنر به موازات خیابان ولیعصر شروع شده تا به خیابان انقلاب برسد و به نخستین گذر فرهنگ و هنری مصوب شورای شهر تبدیل شود. منتها مدتی است که گذرهای فرهنگی به گذرهای غذا تبدیل شده اند. از جمله همین محدوده تئاتر شهر. حضور این غذاخوری‌ها زمانی مشمئز کننده است که هنوز مسئله فاضلاب جوی‌ها و موش‌های پارک دانشجو حل نشده است.
نقاشی‌های رنگی جدید و آتش سوزی در جوار بنا
غیر از سازه‌هایی که برای این گذر به اصطلاح فرهنگی ایجاد شده و فضای بزرگی از محدوده تئاتر شهر را به خود اختصاص داده، برای مدت کوتاهی سازه‌های جدیدتری نیز ایجاد شد تا پزشکان برای معالجه رایگان مردم به مناسبت هفته سلامت در محدوده نزدیک تری به تئاتر شهر حضور پیدا کنند.
توصیف اتفاقاتی که اطراف ساختمان تئاتر شهر می‌افتد
اقدامی که عصبانیت سید محمد جواد طاهری رئیس تئاتر شهر را در پی داشت. او از این که هیچ هماهنگی با مجموعه تئاتر شهر انجام نمی‌شود و هر روز به هر بهانه ولو ویزیت رایگان، حرمت یک فضای فرهنگی نگه داشته نمی‌شود، ناراحت است.
طاهری به خبرنگار مهر می‌گوید: زمانی که ورودی مترو را زدند؛ گفتیم حریم مصوب ندارد، اما الان که این حریم مصوب شده چرا هر روز باید با یک چالش جدید رو به رو باشیم؟ عوض اینکه از تعداد دست فروشان کنند، می‌بینیم هر روز بساط‌شان گسترده‌تر می‌شود. اینها مانع اجرای تئاترهای ما می‌شوند. به جای ساماندهی به این وضعیت چند روزی دیدیم اسپیس‌های جدیدتری غیر از آن گذر فرهنگی که بساط جگرفروشان شده، در ده قدمی ساختمان تئاتر شهر ایجاد کردند.
ترقه‌های جدید بنا را زخمی کردند
آیا واقعاً دیگر هیچ جای شهر نمی‌شد این بساط را پهن کرد؟ باید چسبیده به ساختمان تئاترشهر این برنامه‌های اجتماعی را برگزار کرد؟ آیا هدف جز خدشه دار کردن حرمت یک فضای فرهنگی و هنرمندان تئاتر این کشور است؟ من تصور می‌کنم جمع نشدن دست فروشان، ساخت مسجد در جوار بنای ثبت ملی و پس از آن اسپیس‌های جدید و گذر جگرفروشان عمدی است.
پیش ازاین دو نفر از کارشناسان اداره کل میراث فرهنگی استان تهران به اینجا مراجعه کرده و حریم تئاتر شهر را مشخص کردند. آیا ما هم می‌توانیم بدون مجوز برویم در هرجایی تئاتر اجرا کنیم؟
قول شهردار منطقه برای حذف اسپیس‌ها و گذر گردشگری
سید محمد رضا موسوی شهردار منطقه ۱۱ که مسئولیت ساماندهی به این وضعیت را در چند سال اخیر به عهده داشته در گفتگو با خبرنگار مهر درباره گذری که به نام گذر فرهنگی ایجاد شد اما در اصل به گذر جگرفروشی تبدیل شد گفت: این گذر به مناسبت ایام ماه رمضان و عید نوروز ایجاد شد و قرار بود نهایتاً تا آخر اردیبهشت بماند.
وی گفت: اسپیس‌های جدید هم موقت بود ما طرح ویزیت رایگان را با حضور تعدادی از پزشکان متخصص به مناسبت هفته سلامت اجرا کردیم.
ایجاد غرفه‌های جدید برای ویزیت پزشکان
وی درباره اینکه چرا باید چنین طرحی در چند قدمی ساختمان تئاتر شهر اجرا شود گفت: محدوده چهارراه ولیعصر استراتژیک است و تجمع و تردد مردم در آنجا زیاد انجام می‌شود. تنها محوطه‌ای که در آن رویدادهای ملی و مذهبی و خدمات رسانی انجام می‌شود همان جاست و مردم از این خدمات منتفع می‌شوند. ما از پزشکان متخصص درخواست کردیم تا مردم را رایگان ویزیت کنند. رویدادهای دیگر نیز در این محدوده برگزار می‌شود که ناهمگون نیست.
موسوی ادامه داد: موضوع دست فروشان چند وجهی است و به دستگاه‌های مختلفی ربط دارد. به این سادگی نمی‌توان برای آن نسخه پیچید. بلکه نیازمند تعامل و بررسی همه جوانب است. روزانه گروههای معبربان با آنها دست به گریبان می‌شوند و مرتب حضور این افراد برای ما دغدغه ذهنی ایجاد می‌کند. از آن طرف برخی معتقدند که در این شرایط اجتماعی و اقتصادی، به هر حال این افراد هم کسب درآمد می‌کنند و شما نباید با آنها برخورد کنید. ما با نظرات مختلفی برای برخورد با دست فروشان مواجه هستیم ولی این دلیل نمی‌شود که موضوع را رها کنیم.
درباره این موضوع نظر سعادتی معاون میراث فرهنگی استان تهران را نیز جویا شدیم اما او به گفته خودش، مدتهاست از جلسات بیرون نیامده است بنابراین پاسخی برای تعیین تکلیف حریم تئاتر شهر ندارد.
نظر شما