به گزارش خبرنگار مهر، شاعر و منتقد بوشهری عصر سه شنبه در این کارگاه ابتدا با تعریفی از آشنایی‌زدایی عنوان کرد: آشنایی‌زدایی به معنای «زدودن غبار عادت از کلام و پوست‌اندازی نگاه شاعر در دریافت و ادراک تازه از پدیده‌ها» است.
غلامرضا ابراهیمی با اشاره به پیشینه این اصطلاح افزود: آشنایی‌زدایی مهم‌ترین کلیدواژه فرمالیست‌ها است که اولین بار توسط «شکلوفسکی» منتقد روسی مطرح شد و بعدها مورد توجه ساختارگرایانی چون «یاکوبسن و تیتیانوف» قرار گرفت.
وی ادامه داد: آشنایی زدایی نوعی «هنجار گریزی» است که به آفرینش زاویه دید غیر عادی و روابط تازه میان پدیده‌ها کمک می‌کند.
وی گفت: در واقع آشنایی‌زدایی همان «غریبه‌گردانی» است که خواننده را با کنش و روایتی تازه از انسان و جهان در هیأت کلمات رهنمون می‌سازد.
ابراهیمی با اشاره به زبان هنجار افزود: در زبان هنجار، دریافت ما از واقعیت‌ها بی‌روح و خودکار است؛ وظیفه ادبیات است که ما را قادر می‌سازد تا با کمک عناصر زیبایی‌شناختی، در برابر اشیا و واقعیت‌ها دریافتی متفاوت داشته باشیم.
شاعر و منتقد بوشهری اضافه کرد: آشنایی زدایی در سطح «زبان، اندیشه، فرم، موسیقی، روایت و نحو زبان» شکل می‌گیرد و این امکان را به شاعر یا نویسنده می‌دهد تا با برجسته کردن عناصر متن، به کشف دوباره اجسام و تعریف دوباره از آن‌ها نائل آید.
در ادامه جلسه به نقد و تحلیل غزلی از «یوسف جمالی» و شعری سپید از «سجاد ندومی» از اعضای فعال کارگاه آهنگ دیگر پرداخته شد.
در پایان کارگاه «شعر آهنگ دیگر» هر یک از شاعران هم استانی «سبحان زنگی، سید محمدعلی حسینی، اسدالله حمیدی، محمد امینی، مرتضی سعدآبادی، الناز رشیدی، دریا افکار آزاد، مریم شیخیونی و نازنین افشارپور» آخرین سروده‌های خود را قرائت کردند و در مورد زیبایی‌شناسی اشعار آنان به‌نقد و تحلیل نشستند.
نظر شما