مولف كتاب « پيوند شعروموسيقي آوازي » تصريح كرد : موسيقي گذشته ايران يك موسيقي آوازيست و بدون شك در اين موسيقي شعر تاثير زيادي گذاشته است. به همين دليل خواننده وآهنگسازايراني بايد شعر را بشناسد و بداند كه ملودي از دل شعر بيرون مي آيد. يعني ، وقتي كه شعربه صورت آوازخوانده مي شود ، مي توان ملودي را ازخودش به دست آورد.
وي بااشاره به تاثير شعرنودرتحول موسيقي گفت: با توجه به عدم آگاهي درست جامعه در مورد موسيقي و معلومات پايين اهالي موسيقي ازاين هنرمشكل مي توان درموسيقي تحول ايجاد كرد. بسياري از موسيقيدانان و خوانندگان بدون اطلاع و آگاهي از شعر كلاسيك وقابليت هاي آن مي خواهند شعر آزاد را درموسيقي به اجرا درآورند. اين چندان قابل قبول نيست .هنرمند و دانشجوي موسيقي ابتدا بايد باشعركلاسيك آشنا و آن را به صورت آواز به اجرا درآورد ودرصورت موفقيت با معلومات و اطلاعات كافي اقدام به استفاده از شعرآزاد كند. اين كارنيازبه يك برنامه ريزي دارد .
وي تصريح كرد : رسيدن به يك پيوند و تفاهم بين موسيقي و شعرمشكل است . اگر موسيقيدان وخواننده نتوانند بين شعر و موسيقي پيوند ايجاد كنند ، اثري كه اجرا مي شود نمي تواند با مخاطب ارتباط برقرار كند.
دهلوي موسيقي هاي اجرا شده همراه با شعر آزاد را نا موفق دانست و گفت : كارهايي كه انجام شده توفيق چنداني نداشته است و اين نشان از عدم هماهنگي بين شعر و موسيقي است. براي مثال وقتي شعر نيما را به صورت دشتي اجرا مي شود كارقابل قبولي به دست نمي آيد. فضاي شعرنيما براي خواندن به صورت دشتي مناسب نيست. وقتي كسي اين كاررا مي كند يعني نتوانسته بين فضاي شعروموسيقي هماهنگي ايجاد كند . مسئله مذكورازنكات ظريف درعرصه موسيقي است كه متاسفانه بسياري ازخوانندگان ما به آن توجه نمي كنند.
وي اظهارداشت : هنر، بازتاب زندگي اجتماعي است و بايد به زندگي روز بپردازد همان طوركه شعرتغيير كرده است ، بايد موسيقي هم تغيير كند . نبايد به اين تغييروتحولات ، صفت غربزدگي بدهيم وازحركت آن جلوگيري كنيم ، بلكه بايد آنچه را از كشورهاي ديگرگرفته ايم ، با فرهنگ خود هماهنگ وبه جامعه ارايه نماييم . اين اتفاق درمورد شعرآزادنيزافتاده است وما آن را ازغرب گرفتيم وبا فرهنگ خود هماهنگ كرديم.
نظر شما