به گزارش خبرنگار مهر، علی اکبر صالحی بعد از ظهر دوشنبه در نشست دیپلماسی عمومی و علمی اظهار داشت: یکی از اساسی‌ترین روش‌های تقارب و نزدیکی کشورها اعم از دولت‌ها و ملت‌ها، گفتمان و مذاکره است.
صالحی افزود: مذاکره دو طرف دارد و مذاکره از یک داده و یک ستانده تشکیل شده است اگر ستانده به اندازه داده باشد وارد معامله برد برد شدیم و اگر ستانده بیش از داده باشد، برنده شده‌ایم اما اگر خدایی نکرده ستانده کمتر از داده باشد نامطلوب است.
صالحی گفت: طی دو سال بزرگترین نرخ رشد را داشتیم و به فرموده مقام معظم رهبری بلافاصله ۲۰ درصد اضافه کردیم ما بایستی بعد از ۱۵ سال از زمان امضای برجام یا تفاهم نامه تازه روی فلز و اورانیم فکر می‌کردیم اما ما تولید کردیم بدون اینکه برجام را بر هم بزنیم این هوشمندی ما هست تعهد داده بودیم روی فلز و اورانیوم کار نکردیم اما مشابه ان را کار کردیم نه می‌توانستند مانع شوند بلکه از این کار ما حیرت زده شدند.
ما نه تنها برگشتیم بلکه قبل از آن و پیش از آن رفتیم
صالحی گفت: مذاکره عنصر مؤثر در ایجاد تفاهم و رفع سو تفاهم و رفع مشکلات بین کشورها است و این بحث اصلی دیپلماسی عمومی است.
وی افزود: دیپلماسی علمی بخشی از دیپلماسی عمومی است. اوایل و در سال‌های ۸۳ و ۸۴ ایران متهم شده بود که بالای ۵۰ درصد غنی سازی کرده است، رسانه‌ها و آژانس بین المللی دنبال بهانه تراشی بودند که ایران مخفیانه دنبال ۵۰ درصد بودند و آنجا دیپلماسی علمی راه نجات ما شد.
معاون پژوهشی و قائم مقام فرهنگستان علوم گفت: مذاکره زمانی معنا پیدا می‌کند که از یک ظرفیت و بنیه اقتدار برخوردار باشیم اگر ضعیف باشید نمی‌توان در مذاکره موفق عمل کرد. دو طرف مذاکره کننده اگر تفاوت زیاد داشته باشند همیشه یک طرف غالب هست و باید در ابتدا تفاوت‌ها را کم کرد و سپس مذاکره صورت بگیرد.
وی تاکید کرد: تکلیف روابط بین‌المللی ایران باید در عرصه بین‌الملل مشخص شود و نباید در ای زمینه افراط و تفریط صورت گیرد.
نظر شما