خبرگزاری مهر- هیأت خبرنگار: شب سوم محرم است و اختصاص دارد به حضرت رقیه سلام علیها قصد می‌کنم به هیئت بروم، از خیابان پاسداران تهران به قصد ورود به پارکینگ‌های پادگان صفر ۶ ارتش رفته و متوجه می‌شوم ظرفیت پارکینگ تکمیل شده و باید ماشین را در کوچه‌های اطراف پارک کنم، بسیاری از مردم نیز همین کار را کرده و مسیر زیادی را تا ورودیه هیئت رایت العباس پیاده می آیند، در مسیر پیاده به سمت ورودیه دختربچه‌ها و پسر بچه‌های دهه نودی را می‌بینیم که با شوق و شور زیاد به سمت هیئت رفته و با پیاده روی در این مسیر کلی ذوق می‌کنند.
دم درب ورودیه هیئت ون‌هایی تعبیه شده که خانم‌ها را به سمت ورودیه قسمت بانوان می‌برند اما هیچ ونی مختص پیرمردها نبوده و پیرمردها یا معلولین مرد اگر بخواهند وارد محوطه عزاداری هیئت شوند باید کلی پیاده راه بروند. همیشه می‌گویند در ایران تبعیض علیه زنان وجود دارد اما شما باور نکنید...
به میدان درب جنوبی هیأت رسیده و پذیرایی خوبی از طرف هیأت رایت العباس با همکاری ارتش و دیگر نهادها در حال انجام است، البته این پذیرایی به همت مردم و بوده و بیشتر خرج آن را نیز مردم می‌دهند.
سال ۱۴۰۰ و در اوج کرونا هم هیئت رایت العباس به مداحی حاج محمود کریمی در همین محوطه برگزار شده بود، اما انگار در آن سال هجوم جمعیت بیشتر بود و در شب سوم محرم جای کافی حتی برای بازی کودکان وجود داشت، حاج محمود کریمی هنگام مداحی خود یک روضه طعن گونه‌ای را با این مضامین خواند: «برخی از بزرگترها از بازی کودکان در محوطه اصلی هیئت اذیت می‌شوند، بگذارید بچه‌ها راحت باشند، اینجا مثل کربلا نیست که بچه‌ها را به جرم بازی کردند کتک بزنند.» با گفتن این جمله مجلس آتش می‌گیرد و صدای گریه مردها مانند زنان بلند می‌شود.
باران کمی هم محوطه را می‌گیرد، باران اذیت کننده نیست و تنها فضا را مرطوب و خنک می‌کند، برخی از عزاداران هنگام باران شروع به نماز خواندن کرده و برخی نیز این نماز را هدیه به روح بلند اباعبدالله الحسین می‌کنند تا حاجت خود را ا ز آن مولای حسین ع بگیرند.
سال ۱۴۰۰ حاج محمود کریمی ابداعی را انجام داده بوده و روی سن که بر تمام محوطه مسلط بود برای مردم عزاداری می‌کرد، امسال اما ابداع هیئت رایت العباس بسیار جالب و حزن انگیز و نوستالژیک است، خیمه‌ای بزرگ و دایره‌ای شکل که حاج محمود درون آن عزاداری کرده و هیئت در دو بخش داخل و بیرون خیمه در حال عزاداری هستند.
این خیمه من را یاد خیمه امام حسین در شب عاشورا می‌اندازد و همزمان یاد خیمه حضرت صاحب الزمان در هنگام ظهور، امیدوارم که تا زمان ظهور امام حسینی بمانیم و امام حسینی بمیریم.
نظر شما