خبرگزاری مهر، گروه استانها - بهرام قربانپور: کوچه و پس کوچههای شهر این روزها چهره غم به خود گرفته است، از دورترین نقطه گیلان، صدا و نالههای یا حسین یا حسین بلند است. مردمانی که عشق و محبت اهل بیت علیهم السلام در بند بند وجودشان جاری و ساری است.
ماه حزن و اندوه محرم که میشود حال و هوای شهر و حال و هوای دل مردم در غم فراق سرور و سالار شهیدان و یاران باوفایش دگرگون میشود و هر کس به نوبه خود تلاش میکند تا این ایام را گرامی بدارد، عدهای تکیه میزنند و موکب برپا میکنند، عدهای نذری و اطعام میدهند و عدهای دیگر هم در برپایی مراسم روضه و سینه زنی ارباب، نقش ایفا میکند.
اما در این ماه مداحان و ذاکرین اهل بیت علیهم السلام نقش مهمی در ایجاد شور و شعور حسینی دارند و موجب رونق بخشی محافل عزای امام حسین علیه السلام و یاران با وفایش میشوند. مداحان و ذاکرین به عنوان راویان فرهنگی و اعتقادی در تشریح فلسفه قیام عاشورا و نهضت امام حسین علیه السلام نقش بسیار پررنگ و اثرگذاری دارند.
در ادامه گفتگویمان را با «مجتبی عسکری» ذاکر اهل بیت (ع) و مسئول گروه جهادی «علمدار» میخوانید، مداحی که خبرنگار و از فعالین رسانهای گیلان هم به شمار میرود و برای ما از رسالتهای مهم دو طیف «خبرنگار و مداح» در عرصه جهاد تبیین و عصر روشنگریها میگوید.
*در ابتدای گفتگو مقدمهای از فعالیتهای مذهبی و فرهنگی خود بگویید.
ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را خدمت شما و همه محبان اهل بیت علیهم السلام تسلیت عرض مینمایم. در بدو کلام هم اهانت به ساحت آسمانی قرآن کریم را محکوم میکنم.
کمتر کسی است که با فعالیت فرهنگی مأنوس نباشد، از روزی که لباس مشکی عزای امام حسین (ع) را به تن میکنیم وارد یک کار عظیم فرهنگی میشویم که نتیجه اش هم حماسی است و هم سیاسی.
نمونه این کار بزرگ فرهنگی را میتوان اربعین سیدالشهدا دانست. بنابراین به عنوان ذرهای ناچیز در این مسیر قدم برداشتهایم.
*از مداحی شروع میکنیم؛ مداحی تا چه اندازه در کشور پذیرفته شده است؟
به برکت انقلاب اسلامی مجالس پند و روضه در معرفی سیره و روش اهل بیت علیهم السلام رشد چشمگیری داشتند، تریبون مداحی که حضرت آقا هر ساله در دیدار با مداحان از آن به عنوان یک جایگاه اثرگذار در جامعه یاد میکنند بر اهمیت این مقوله افزوده است.
در واقع به برکت انقلاب اسلامی، مجلس روضه شکل گرفت و سکان هدایت آن به دستان واعظان و مداحان گذاشته شده و این مهم است که از دل این مجلس یک هیأتی مسیر صراط مستقیم را انتخاب کند. حق شناس و دشمن شناس باشد، مرز حق و باطل را بشناسد، بصیرت داشته باشد، زمانه را درک کند که در کدام جبهه است.
*مداحی رو به عنوان شغل نگاه میکنید؟
مداحی شغل نیست عشق و ارادت به دستگاه اهل بیت علیهم السلام است، شاید فیض عظیمی است که نصیب هر کسی نمیشود خیلیها در مسیر اهل بیت هستند، اهل روضه هستند، هیأتی هستند اما مداح نه.
پس قدر این جایگاه را باید دانست. بعضاً کسانی که مداحی را شغل میدانند روضه فروشند. یعنی برای خواندن نرخ دارند که این در شأن اهل بیت علیهم السلام نیست.
بحث «سله» در مداحی ارزش و جایگاه دیگری دارد اما دور از معرفت است بخاطر عزتی که اهل بیت ما را قابل دانستهاند قیمت بگذاریم.
*وضعیت مداحان گیلان چگونه است؟
در سالهای اخیر گامهای بزرگی در حوزه مداحی گیلان برداشته شده است، کانون و بسیج مداحان در گیلان در راستای احیای سنت عزاداری خوب عمل کردهاند. مداحی سنتی گیلان به گویشهای مختلف، ساماندهی و سطح بندی مداحان، برگزاری کارگاههای آموزشی، نوگلان حسینی و زینبی، تقدیر از پیرغلامان و خادمان حسینی اقداماتی بوده که ملموس است.
*مهمترین چالش که جامعه ذاکرین و مداحان کشور و استان را میآزارد، چه میباشد؟
یکی از آسیبهای مداحی بدعتها و بعضاً خیلی معدود انحرافاتی است که به چشم میخورد. مداح طلایه دار هیأت است، گوش مستمع، جوان و نوجوان به دهان مداح، سبک زندگی آن، شخصیت اجتماعی و فردی آن دوخته شده است.
اینکه حضرت آقا تاکید میکنند هیأت باید هیأت بماند یا مداحان خوانندگی را از مداحی جدا کنند بر اهمیت این موضوع میافزاید.
هیأت در سبک زندگی اسلامی میتواند اثر داشته باشد، هیأت شهید پرور است، هیأت و مداح صف اول آلام و دردهای مردم است در سیل، زلزله و کرونا این را مردم دیدند هم مداحان صف اول بودند هم هیأتها.
*یک مداح باید کار سیاسی بکند؟ فعالیتهای مداحی این روزها بیشتر رنگ و بوی سیاسی دارد، تا چه اندازه این رویه را میپسندید؟
مداحان رسالت مداحی برای امامی را دارند که شهادتش سیاسی بود، وقتی امام حسین علیه السلام و یاران وفادارش به قربانگاه خود در کربلا میروند تا دین جد غریب خود را احیا کنند یعنی یک حرکت سیاسی است.
مداح دارد در عزای حسینی از سیاست میگوید و میخواند. امان نامه برای حضرت عباس (ع) و رد آن و شهادت برادر در رکاب برادر پای آرمانی که انتخاب کردهاند سراسر حماسی و سیاسی است.
وقتی بنیان کاخ یزید با خطبههای حضرت زینب سلام الله علیها و امام سجاد (ع) فرو میریزد یعنی کار سیاسی. پس هم عزاداری ما، هم گریه ما، هم سینه زنی ما سیاسی است. دشمن هم این را خوب فهمیده است. بهتر بگویم مجلس روضه یک کار بزرگ فرهنگی در جبهه مقابله جنگ نرم دشمنان قسم خورده این انقلاب است.
چرا دشمن به خیمههای حسینی حمله میکند به نذری عزای حسینی که مردم به آن عشق میورزند حمله رسانهای میکند اما در قبال ولنگاریهای دیگر سکوت اختیار میکند میداند این دستگاه امام حسین (ع) است که ایثار و از خود گذشتگی را در جامعه زنده نگه داشته است همان کلام پیر خمین رهبر کبیر انقلاب که فرمودند؛ «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.
تمام امور اداری و دولتی را جمع کنید نمیتوانید مردم را در یک مسیر هماهنگ کنید اما عشق حسینی در دهه محرم همه عالم را سیاهپوش میکند این یک درس بزرگ سیاسی است.
مداحی که در هیأت از مسائل روز نگوید، از دشمن شناسی نگوید، بیانات حضرت آقا را تبیین نکند، در مقابل فتنه دشمن سکوت کند مثل زنبور بی عسل است.
*خاطرهای از مداحی بگویید که در خودتان و دیگران تأثیرگذار بوده؟
کمتر کسی است که حب اهل بیت علیهم السلام را در دل داشته اما لطف اهل بیت شامل حال آنها نشده باشد.
*از گروه جهادی علمدار بگویید. اهداف و فلسفه وجودی گروه جهادی علمدار؟
از چند سال پیش با توجه به فرمایشات حضرت آقا و اهمیت فعالیت در جبهه فرهنگی گروه جهادی علمدار با رویکرد کار فرهنگی شکل گرفت.
فلسفه نامگذاری این گروه که متعلق به کانون بسیج مداحان و هیئات مذهبی است همین امر است. اعضای آن مداحان و هیأتی هایی هستند که زمان را شناختهاند و پا در این عرصه گذاشتهاند. «علمدار» شکل گرفت تا برای انقلاب علمداری کند. وفاداری را از علمدار کربلا بیاموزد، مثل علمدار خمینی (ره) شهید خرازی، مثل نفس گرم شهید سیدمجتبی علمدار، مثل علمداری شهید سیرت نیا علمدار جبهه فرهنگی گیلان و مثل علمداری حاج قاسم برای حضرت آقا و انقلاب که روضه مجسم شد در این مسیر.
*این گروه چه اقداماتی تاکنون انجام داده است؟
ماهیت این گروه جهادی فرهنگی است هر جا دیدم کاری به زمین مانده وارد کار زار میشود. برپایی مجلس اثر گذار هر کوچه شهید یک حسینیه در روزهای کرونایی و حسینیه سیار اباعبدالله که مجالس روضه و اشک را به درب خانههای مردم محروم و … برد.
در تولید و توزیع ماسک، اقلام فرهنگی، بسته معیشتی، اطعام، اعطای وام با تشکیل صندوق علمدار، برپایی اردوی جهادی در مناطق محروم و… برگی از قدمهایی است که در این مسیر برداشته شده است.
*گروههای جهادی تا چه اندازه میتوانند در محرومیت زدایی نقش آفرین باشند؟
جهادی یعنی کاری که بر زمین مانده و شما باید آن را به نتیجه برسانید. یک پروژه در روند اداری وقتی به مرحله واگذاری به پیمانکار و … میرسد هزینهای سنگین را روی دست مملکت از پول بیت المال میگذارد.
اما بچههای جهادی به فکر سود جیبشان نیستند از جیب خود هم مایه میگذارند تا دردی از مردم دوا شود. خیلی مواقع ورود گروههای جهادی بسیاری از مشکلات چندین ساله را مرتفع کرده است.
*نگاه حمایتی دولت و مسئولان به این گروهها چگونه است؟
اگر به نگاه حمایتی «علمدار» بخواهیم اشاره کنیم گروههای جهادی اعتبار دولتی ندارند. هیچ حمایتی از آنان صورت نمیگیرد.
به طور مثل سال گذشته گروه جهادی علمدار یک هفته در منطقه محروم عمارلو اردو زد حتی یک خودرو نداشتیم بچههای گروه خودروهای شخصی خودشان را آوردند و در میدان بودند.
*هزینههای گروه جهادی علمدار از کجا تأمین میشود؟
هزینههای گروه جهادی علمدار بخش اعظمی آورده بچههای گروه است و بخشی هم مساعدت خیرین است.
*به عنوان خبرنگار و فعال رسانهای هم شما رو میشناسند از دنیای رسانه و خبر هم برای ما بگویید.
مداحی و خبرنگاری هر دو یک رسالت دارند یکی با قلم دیگری با سخن. حضرت زینب سلاماللهعلیها راوی کربلا خطبههایش خبر واقعه کربلا را به گوش عالمیان رساند لذا در مسیر خبر هم میتوان رسالت زینبی و حسینی داشت. منبر مداحی امروز همان خبررسانی و بصیرت افزایی است.
خبر و مداحی از هم جدا نیستند مکمل بودن این دو در کنار هم اثر وضعی دو چندانی در جامعه دارد.
دشمن هم با همین ابزار رسانه به جنگ دین و ارزشهای دینی و قرآنی آمده است لذا باید در این حوزه هم برای معرفت افزایی و نه چهره شدن قدم برداشت.
*کار خبر را بیشتر میپسندید یا مداحی؟
همان طور که روضه فروشی در مداحی را نمیپسندم قلم فروشی در خبرنگاری را هم بر نمی تابم.
در دستگاه اهل بیت علیهم السلام نوکری کنید و افتادگی داشته باشید و خودتان را جلوی خدا و اهل بیت علیهم السلام زمین بزنید عزت میگیرید ولی در خبرنگاری برعکس هست و ذلت را به جان خریدهاید.
*اگر ناگفته ای هست بفرمائید؟
از مجموعه پرتلاش خبرگزاری مهر که این فرصت را در اختیار بنده قرار دادید ممنونم.
نظر شما