والیبال ایران چگونه به بن‌بست آسیا رسید/ از قطر هم ضعیف‌تر بودیم!

به گزارش خبرنگار مهر، مسابقات والیبال قهرمانی آسیا با یک شکست تلخ برای والیبال ایران به پایان رسید؛ در شبی که هواداران ارومیه‌ای چشم انتظار بالا بردن جام قهرمانی توسط ملی‌پوشان والیبال بودند، ژاپن مقتدرانه پیروز میدان شد تا پیش از گذشته قدرت خود را به جهان دیکته کند.

هر چند با توجه به عملکرد ضعیف تیم ملی در مسابقات لیگ ملت‌ها و خلق شگفتی از سوی ژاپن در آن مسابقات، انتظار می‌رفت شاگردان عطایی در مسابقات قهرمانی آسیا از پس این تیم برنیایند، اما حداقل این انتظار وجود داشت که تیم ملی در یک رقابت پایاپای از ژاپنی‌ها شکست بخورند، نه اینکه به بدترین شکل ممکن و با اختلاف زیاد این بازی را در خانه واگذار کنند.

به لحاظ آماری تیم ملی والیبال ایران حتی از قطر که قدرت نوظهور قاره کهن به حساب می‌آید و در این مسابقات برای اولین بار روی سکوی سومی قرار گرفت هم کمتر بود؛ چرا که حداقل قطری‌ها توانستند یک ست برابر ژاپن پیروز شوند اما ایران همان یک ست را هم نگرفت.

عملکرد ضعیف تیم ملی در شهر عاشقان والیبال برای هیچ کس قابل قبول نبود به طوری که پس از عنوان کسب نایب‌قهرمانی خیلی از هواداران ارومیه‌ای با سر زدن شعارهای تند و پرتاب بطری داخل زمین خواستار استعفای عطایی شدند. آنها با تشویق ژاپن و شعار سعید معروف، مخالفت خود را نسبت به کادر فنی نشان دادند. تیم ملی مقابل ژاپن همچون لیگ ملت‌ها روحیه جنگنده نداشت و حتی بازیکنان توان رقابت کردن با این تیم نداشتند، سرمربی هم در کنار زمین توان مدیریت کردن تیم را نداشت و در نهایت شاگردان عطایی همچون لیگ ملت‌ها مقابل ژاپن متحمل شکست سنگین ۳ بر صفر شدند.

مسابقات قهرمانی آسیا با عنوان نایب‌قهرمانی برای ایران تمام شد، عنوانی که نه مردم و نه مسئولان والیبال هیچ کدام آن را قبول ندارند. قبل از این مسابقات، داورزنی رئیس فدراسیون والیبال در جلسه کمیته فنی پس از عملکرد ضعیف تیم در لیگ ملت‌ها به صراحت تاکید گفته بود «حتی دومی در مسابقات قهرمانی آسیا یعنی شکست» حالا این شکست اتفاق افتاد و سوال اصلی اینجاست برای شرایط آشفته تیم ملی چه تصمیمی قرار است گرفته می‌شود؟

آیا همچنان عطایی که در دو رویداد مهم نشان داده توان مدیریت کردن تیم ملی را ندارد، به عنوان سرمربی هدایت تیم را برعهده خواهد داشت؟ در این مدت زمان کوتاه تا بازی‌های آسیایی و انتخابی المپیک که پیش روی تیم ملی است، چه تدبیری برای بهتر شدن شرایط فنی کادر فنی اتخاذ خواهد شد؟ و این که چه کسی قرار است جنگندگی و امید را به تیم ملی تزریق کند؟

به نظر می‌رسد پاسخ به این سوالات برای فدراسیون‌نشینان هم سخت است چرا که در این فرصت کوتاه تا بازی‌های آسیایی و انتخابی المپیک، تغییر سرمربی اولویت فدراسیون نخواهد بود ولی قطعاً با این شرایط نباید انتظار معجزه از تیم در دو رویداد پیش‌رو هم داشته باشیم.

وضعیت فعلی تیم ملی والیبال برای حضور در المپیک ۲۰۲۴ پاریس هم نگران کننده شده است، تیمی که چند سال پیش به حسرت ۵۰ ساله صعود به المپیک پایان داد حالا با ادامه این روند ممکن است غایب بزرگ این کاروان لقب بگیرد.

به هر حال باید هر چه زودتر برای این تیم آشفته فکری کرد. عطایی سرمربی تیم هم باید تصمیم جدی بگیرد، علاقمندان به والیبال دیگر تحمل ناکامی های این تیم را ندارند. به ویژه این که عطایی پس از شکست سنگین برابر ژاپن از مردم عذرخواهی هم نکرد. شاید از نظر او نایب قهرمانی در آسیا هم مقام ارزشمندی است و نیاز به عذرخواهی نبوده است!