به گزارش خبرنگار مهر، مراسم یادبود طلال سلمان روزنامه‌نگار و بنیان‌گذار روزنامه «السفیر» لبنان عصر امروز ۱۲ شهریور در سالن نشست‌های معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور محمد مهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، شماری از مسئولان فرهنگی و همچنین جمعی از چهره‌های فرهنگی و رسانه‌ای کشور برگزار شد.
عباس خامه یار، معاون ارتباطات و امور بین الملل دانشگاه ادیان با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی و حرفه‌ای طلال سلمان گفت: بیش از سه دهه با آقای سلمان ارتباط داشتم. اغلب طلال را از اثر ماندگارش یعنی السفیر می‌شناسند، اگر در تاریخ معاصر و در جهان عرب از دو روزنامه بزرگ که باعث تحول شدند، نام ببریم یکی السفیر است و دیگری النهار. این دو روزنامه شبیه یک اسطوره هستند، دو روزنامه با دو دیدگاه و خاستگاه و سرنوشت متفاوت.
وی ادامه داد: امروز فقط سخن از السفیر نیست، بلکه سخن از گنجینه گران سنگی است که در منطقه یک پدیده منحصر به فرد است. نام‌های بزرگی که حامل افکار بلند در حوزه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بود. بزرگترین قلم فرسان عرب برای انتشار تحلیل‌های سیاسی خود گوی سبقت را در السفیر از یکدیگر می‌ربودند.
معاون ارتباطات و امور بین الملل دانشگاه ادیان گفت: السفیر توانست در کوتاه‌ترین زمان ممکن بیشترین مخاطب را جذب کند و در تمامی حیات ۴۰ ساله خود توانست باعث سرسبزی در مطبوعات جهان عرب شود.
وی افزود: السفیر را می‌توان با چهار عنصر اصلی شناخت، یکی از عناصر، خروس نشان است. مخاطبان این روزنامه از سال ۴۲ سال روز خود را با بانگ صبحگاهی این خروس سحر شروع می‌کردند و لحظه به لحظه تحولات را از این تربیون رسا می‌شنیدند. عنصر دوم شعار روزنامه بود. تا زمان انتشار این‌روزنامه شعار اصلی آن این بود که «روزنامه لبنانی برای جهان عرب و روزنامه جهان عرب در لبنان» … «السفیر» با این شعار حقیقتاً روزنامه جهان عرب در لبنان و بر عکس بود و در موقعیت رسانه‌ای لبنان آن روز و حتی امروز فوق العاده … بی نظیر و بی بدیل بود. آن زمان که خبری از اینترنت و سیستم‌های ارتباطی وسیع نبود، رهبران جهان عرب منتظر بودند تا به یک نسخه از السفیر دست پیدا کنند.
خامه‌یار گفت: در بسیاری از کشورهای جهان شاهد ساخت شهرک‌های بزرگ و افسانه‌ای زیادی با دلارهای باد آورده بودیم که کاریکاتوری بیش نبودند و نتوانستند در این سال‌ها روزنامه‌ای چون السفیر خلق کنند. در روزهایی که لبنان درگیر جنگ داخلی بود، تمامی مردم این کشور از مشتاقان این روزنامه بودند.
وی افزود: سومین نماد روزنامه این بود که السفیر صدای کسانی بود که صدایی نداشتند و فریادرس و صدای بینوایان بود. حقیقتاً السفیر صدای مستضعفان و همه رزمندگان و مبارزان در سراسر گیتی بود. نماد دیگر روزنامه شخصیت خود طلال بود. او پدیده‌ای فوق العاده و ادیبی سرشناس و از نوابغ روزنامه نگار معاصر جهان عرب بود. طلال که نوشته‌هایش در صفحه اول به نام علی الطریق و با نشان خروس سحر منتشر می‌شد، بسیار خواندنی، فاخر، بدیع و پر مغز و سحرآمیز بود. بارها باید سرمقاله‌های او را خواند و باید به طلال لقب مجسمه ساز لقب داد. آخرین پتک و فریاد بلند بر سر گردانندگان سازمان همکاری‌های اسلامی در استانبول بود که کسی جز طلال شجاعت بیان آن را نداشت.
معاون ارتباطات و امور بین الملل دانشگاه ادیان گفت: طلال همواره دارای نگاه خوشبینانه به تحولات دنیای اسلام، به‌رغم شرایط دشوار کنونی بود. او معتقد بود که این «امت» متولد شده تا زنده بماند و حضور اعتراض‌آمیز مردم را در کشورهای مختلف نشان از زنده بودن امت می‌دانست. طلال آزاد زیست، از مرگ و ترورهای فیزیکی نهراسید. مستقل ماند و سرافرازانه و با شرافت از قلم اش و ” السفیر ” اش صیانت کرد.
وی افزود: زمانی که مستاصل شد و در بحران‌های به اصطلاح بهار عربی مورد تحریم شرکت‌های اختاپوسی آگهی‌های تجاری قرار گرفت …و روزنامه شرایط بسیار سختی پیدا کرد، پیشنهادهای میلیونی دلارهای نفتی را قاطعانه رد کرد. و پاسخ آنان را با تیتر اول دو کلمه‌ای را در آخرین شماره روزنامه در تاریخ ۲۰۱۶ را داد. “الوطن بلا السفیر ” و آنرا بر پیشانی روزنامه زد و همگان را غافلگیر کرد و از قلم و السفیر شرافتمندانه دفاع کرد و آزادگی را بر بندگی ترجیح داد: ان لم یکن لکم دین، فکونوا احراراً فی دنیاکم. قتل خاموش در حق السفیر در حالی به وقوع پیوست که امپراتوری رسانه‌ای وابسته به محور عربی عبری همچون اختاپوسی به جان جوامع عربی افتاده و با زر و زور و تزویر به دریدن پیکر امت پرداخته است. در گوشه خانه اش نشست و همچنان تا آخرین رمقی که داشت ” علی الطریق ” اش را نوشت و در سایت شخصی اش منتشر می‌کرد.
برای مشاهده گزارش تصویری از مراسم یادبود طلال سلمان روزنامه‌نگار و بنیان‌گذار روزنامه السفیر به این پیوند مراجعه کنید.
نظر شما