علی پاکیزه جم در گفتوگو با خبرنگار مهر، درباره عملکرد تیم ملی وزنهبرداری در بازیهای آسیایی هانگژو گفت: عملکرد تیم ملی وزنهبرداری در این دوره از رقابتها بسیار ضعیف بود. من در دوره نهم این بازیها حضور داشتم که سه مدال طلا کسب کردیم. زمانی که مرادی ریاست فدراسیون را برعهده داشت وزنهبرداران میگفتند از نظر تغذیه شرایط خوبی نداریم الان که مرادی رفته و در دوره جدید فدراسیون هم همه شرایط برای آنها مهیا شده چرا باید چنین نتیجهای در بازیهای آسیایی کسب کنند؟
وی گفت: در دسته فوق سنگین «لاشا تالاخادزه» هم حضور نداشت با این حال تیم ملی تنها به یک مدال نقره رسید. البته علی داوودی هم جوان است و آینده خوبی دارد. اما در یک ضرب خوب کار نکرد و در دو ضرب هم کم آورد. قطعاً او در آینده بهتر خواهد شد.
پرافتخارترین وزنه برداری سابق ایران در آسیا گفت: وزنهبرداری مثل دهدار هم وضعیتش کاملاً مشخص بود. او در مسابقات جهانی و بازیهای آسیایی هانگژو اصلاً خوب کار نکرد. من نمیدانم چه اتفاقی در وزنهبرداری افتاده که باید این همه نتایج ضعیف کسب کنیم؟!
مربی اسبق تیم ملی وزنه برداری ایران اظهارداشت: بانوان عملکرد بسیار ضعیفی داشتند در صورتی که کوروش باقری از مربیان به نام و کاربلد وزنهبرداری است. وزنهبرداری بانوان در ایران تازه تأسیس است بنابراین آنها باید به قدری تمرین کنند تا جایگاهشان تثبیت شود و بعد به مسابقه اعزام شوند. به هر حال شرایط بدنی بانوان با آقایان کاملاً متفاوت است و اگر آنها در مسابقات مصدوم شوند شاید دیگر نتوانند ادامه دهند، بنابراین باید تا مدتها کار کنند و وقتی شرایط آمادهای پیدا کردند به تیم ملی و مسابقات اعزام شوند.
پاکیزه جم تأکید کرد: اعزام وزنهبرداران به این مسابقات با چه هدفی بوده است؟! ۴۰ نفر به این مسابقات اعزام شدند که نتیجهاش فقط یک مدال نقره شده است. نتیجهای که وزنهبرداری در بازیهای آسیایی هانگژو به دست آورد باعث خجالت است. رشتههایی مثل پینگپنگ و شطرنج در بازیهای آسیایی موفق به کسب مدال شدند اما وزنهبرداری که جز رشتههای مدالآور است در این مسابقات یا اوتی داشت یا وزنهبرداران در ردههای پایین جدول قرار گرفتند.
وی گفت: اگر وزنهبرداری پشتوانه نداشت، این همه مدال از کجا آمده است؟ چرا نباید برای این مسابقات کیانوش رستمی اعزام میشد؟ مگر نه اینکه او میتوانست در این مسابقات افتخارآفرینی کند و پرچم ایران را به اهتزاز دربیاورد؟ وزنهبرداران یا کمرشان درد میگیرد یا مصدوم هستند و از ادامه رقابتها انصراف میدهند. زیرساخت وزنهبرداری باید درست شود. الان هم سن وزنهبرداران بالا رفته و باید از پایه شروع کنند. در این مدت کم تا المپیک باید برنامهریزی کنند وگرنه در آن مسابقه میخواهند چه نتیجهای کسب کنند. باید با وزنهبرداران از نظر روحی و روانی کار کنند.
پاکیزه جم عنوان کرد: درهای فدراسیون را روی پیشکسوتان بستهاند و خودشان در رأس امور قرار گرفتهاند. در صورتی که آنها نیاز به تجربه ما دارند. مسئولان فعلی فدراسیون مدام میگویند ما ویرانه تحویل گرفتیم، چه ویرانهای تحویل گرفتهاند؟ نتایجی که الان به دست آمد ویرانه نیست؟ قطعاً این کادرفنی یک بزرگتر میخواهد. اما در فدراسیون وزنهبرداری هنوز رنگ مدالهایشان خشک نشده به عنوان سرمربی انتخاب میشوند. همه چیز در فدراسیون وزنهبرداری رفیق بازی شده است.
نظر شما