تنهایی و در طول ۹ سال این فیلم را ساختم/گفتند امکان ندارد بتوانی!

ابراهیم نورآورمحمد تهیه‌کننده و کارگردان «ملکه آلیشون» از آثار حاضر در سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، همزمان با برگزاری این رویداد درباره این فیلم به خبرنگار مهر توضیح داد: این فیلم یک اثر فانتزی و تخیلی برای مخاطب کودک است و تلاش کردیم در حدی که توان داریم، آن را به سرانجام برسانیم. موضوع اصلی این فیلم هم برگرفته از یک اتفاق واقعی است و من تلاش کردم برمبنای همان اتفاق فیلم را بسازم تا نتیجه‌گیری انتهایی آن روی مخاطبان کودک و نوجوان اثر بگذارد.

وی افزود: انتظارم این است که وقتی بچه‌ها این فیلم را می‌بینند، واقعاً به این نتیجه برسند که همه گیاهان و درختان در دنیا جان دارند و اگر آن‌ها نباشند، ما هم وجود نداریم.

این کارگردان با اشاره به داستان فیلم ادامه داد: آلیشون نام درختی در تایوان بود که سه هزار سال قدمت داشت و مردم آن را ستایش می‌کردند. روزی طوفان سنگینی آمد و این درخت را شکست. مردم برای آن عزاداری کردند اما با خودشان گفتند که ما چرا از این درخت محافظت نکردیم؟ وقتی خبر نابودی این درخت را خواندم، احساس کردم سوژه جذابی است که در قالب یک فیلم به آن بپردازم. اینگونه بود که ایده «ملکه آلیشون» شکل گرفت.

پسربچه‌ای که از جنگل متنفر است

وی ادامه داد: داستان این فیلم درباره پسربچه‌ای است که به همراه پدربزرگش در دنیای دیگری زندگی می‌کند و به‌شدت از درخت و جنگل متنفر است. به او گفته بودند پدر و مادرش به دلیل تبی که از جنگل گرفته بودند، مرده‌اند. او هم نسبت به جنگل و درختان کینه به دل گرفته بود. او در سن یازده سالگی بر سر فروش یک اسب با پدربزرگش درگیر می‌شود و همین اتفاق باعث می‌شود کینه نسبت به پدربزرگش هم به کینه‌های دیگرش افزوده شود. بعد از این درگیری او از پدربزرگش جدا می‌شود و در جایی خوابش می‌برد. وقتی بیدار می‌شود با نوری مواجه می‌شود که او را به دنیای دیگری می‌برد. داستان ما از همین دنیا آغاز می‌شود و اینکه چرا به دنیای جدید رفته است؟

این کارگردان سینمای کودک درباره هزینه‌بر بودن تولید فیلم‌های فانتزی هم گفت: من خیلی تلاش کردم که اسپانسری جذب کنم تا در مسیر تولید این فیلم کمک داشته باشم اما کسی کمک نکرد. اول به این دلیل که برای همه آن‌ها امکان ساخت این فیلم غیرقابل‌باور بود. حتی می‌گفتند کسی که در شهرستان زندگی می‌کند چطور می‌خواهد برای اولین فیلمش چنین فیلمنامه‌ای را بسازد. کل سناریو تخیلی بود و می‌گفتند امکان ندارد ساخته شود، چون بسیار هزینه‌بر بود.

وی افزود: کسی نمی‌توانست بر اساس فیلمنامه به من اعتماد کند و مجبور شدم کل هزینه آن را خودم تأمین کنم. هیچکس حتی در زمینه طراحی صحنه هم به من کمک نکرد و به تنهایی ۱۷۰ لوکیشن برای فیلم ساختم. سوله‌ای در اختیار داشتم و در همانجا دکور جنگل و خانه را ساختم و به‌نوعی تولید کار به‌صورت استودیویی شکل گرفت. برای صحنه‌های بیرون هم از طبیعت مازندران استفاده کردیم. در مجموع اما صفر تا صد این پروژه به عهده خودم بود.

نورآورمحمد با اشاره به اینکه «ملکه آلیشون» اولین تجربه کارگردانی‌اش محسوب می‌شود، گفت: ساخت این فیلم ۹ سال زمان برد! برای این فیلم نیاز به ۱۷۰ لوکیشن داشتم که فضای آن به جنگل‌های واقعی شبیه باشد. در بازه‌های زمانی ۳ ماهه و ۶ ماهه این لوکیشن‌ها را آماده می‌کردم. مجبور شدم ماکت برخی خانه‌ها را بسازم. حتی تأمین لباس کاراکترها با خودم بود! تنهایی داخل سوله می‌رفتم، کارهایی را انجام می‌دادم و بعد از ۷ ماه از سوله بیرون می‌آمدم تا یک صحنه آماده شود.

بازیگرم ۶ ساله بود که شروع کردیم، ۱۲ سالگی‌اش کار تمام شد!

وی ادامه داد: واقعاً کسی را نداشتم به من کمک کند و ۹ سال برای ساخت این فیلم وقت گذاشتم. حتی تلاش کردم تغییر سن بازیگران کودک فیلم در این بازه ۸ ساله، در فیلم مشخص نشود. از کلک‌ها و ایده‌هایی استفاده کردم که تغییر سن بازیگرم مشخص نشود. بازیگری که وقتی پیش من برای کار آمد ۶ سال داشت اما وقتی کار تمام شد، ۱۲ ساله بود! با گریم و استفاده از قاب‌های پرسپکتیو تلاش کردم این تغییر سن به چشم نیاید.

این کارگردان گفت: از آنجایی که حرفه اصلی من نقاشی است، با قواعد حفظ ابعاد در پرسپکتیو آشنایی داشتم و مجبور شدم از همین قواعد در این کار استفاده کنم. من حتی قبل از شروع فیلمبرداری نزدیک به ۲ سال با بچه‌ها کار می‌کردم چرا که همه آن‌ها آماتور بودند و تاکنون حتی صحنه نمایش را هم ندیده بودند، چه برسد به کار سینمایی. ۲ سال فرآیند تمرین طول کشید و چیزی در حدود ۴ سال کارهای مربوط به آماده‌سازی لوکیشن‌ها زمان برد.

وی افزود: کل فیلم بدون صدا ضبط شد و خیلی از افکت‌ها را مجبور شدم خودم تولید کنم. بعد هم سراغ دوبله رفتیم و در این مرحله هم برخی از کاراکترها را خودم گویندگی کردم چرا که دوبلور هم نداشتیم! امکانات ما در تنکابن واقعاً محدود بود. فقط توانستیم ۲-۳ نفر دوبلور خانم برای کاراکترهای خانم پیدا کنیم. دوست داشتم این کار دوبله شود تا حس و حال انیمیشن‌های خارجی را به مخاطبان بدهم.

این کارگردان یادآور شد: درباره فهرست عوامل هم من تنها فهرست بازیگر داشتم و باقی کارها را خودم انجام داده بودم. حتی صدابرداری و فیلمبرداری را هم خودم انجام داده بودم. پشت دوربین کارگردانی می‌کردم. حتی تجهیزات فیلمبرداری که لازم داشتم را با چوب درست کردم! به همین دلیل هم ساخت این فیلم ۹ سال طول کشید.