روایت مهر از مرز برادری/ کمک مردم تایباد به زلزله زدگان هرات

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - عامر توکلی: برای اولین بار در خبرگزاری مهر بود که از عنوان «مرز برادری» برای مرز بین المللی دوغارون نام بردم و این زمانی بود که مردم، مسئولین و تجار افغانستانی پس از آتش سوزی مهیب گمرک اسلام قلعه از مرزبانی، آتش نشانی و مردم تایباد و جمهوری اسلامی ایران به طور عام با این عنوان تقدیر می‌کردند.

دوغارون از این منظر «مرز برادری» است که سال‌ها پشتیبان مردم مظلوم هرات بوده است. پس از زلزله‌های ویران گر ولسوالی (شهرستان) زنده جان ولایت هرات افغانستان، تایبادی‌ها نخستین یاری رسانان برادران خود در این ولسوالی بودند که در قالب گروه امداد و نجات به کانون زلزله اعزام شدند، پس از آن نیز با درایت علمای شهرستان مساجد جمعه اهل سنت شهرستان تایباد در همه شهرها و روستاهای این شهرستان به مرکز جمع آوری کمک‌های مردمی تبدیل شد و آنجا بود که نوع دوستی و برادری مردمان این دیار باز به اوج خود رسید.

بجز بهترین لباس‌هایم هیچ چیزی برای تقدیم ندارم

در مقابل مسجد جامع احناف تایباد پیرزنی قامت خمیده به آرامی نزدیک می‌شد، ظاهرش شبیه همه مادربزرگ‌های زیبای داستان‌های قدیمی بود، چادری گل گلی بر کمر، چارقدی سفید بر سر که دور آن پارچه‌ای سیاه بسته بود، آهسته آهسته گام بر می‌داشت و آهسته تر از آن حرف می‌زد.

وقتی نزدیک صندوق جمع آوری پول نقد رسید، ثانیه‌هایی ایستاد، به صندوق، به من، به وسایلی که آنجا جمع شده بود نگاه کرد، کمی کمر راست کرد، با گوشه چارقدش آرام عرق پیشانی و چند دانه مروارید اشک را پاک کرد و گفت: مادر، بیوه زنی مثل من که خود تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) است، هیچی برای عزیزان افغانستانی ندارد، چند دست لباس دارم که شاید دو باری بیشتر تن نشده و کاملاً سالم. به خوبی آنها را شستم و اتو کشیدم، پول که ندارم اینها را قبول می‌کنی؟

نفسم بند آمده بود، به عنوان خادم مسجد و یک خبرنگار دوست داشتم سریع تلفن همراهم را گرفته و از او فیلم بگیرم ولی عقل مدام مانعم می‌شد. گفتم مادر جان یقین دارم هرکس از عزیزان ما آن طرف (اصطلاح رایج بین مردم تایباد و هرات برای مرز) این لباست را تن کند، گرمای محبتت را از عمق جان حس می‌کند.

عشق که سن نمی‌شناسد

مشهد ریزه مرکز بخش میان ولایت تایباد است که ۲۵ کیلومتر از شهر تایباد فاصله دارد. محمودی یکی از اعضای مرکز جمع آوری کمک‌های مردمی این شهر برایم از خاطرات این چند روز اینگونه تعریف می‌کرد. در مسجد جامع در حال جمع آوری کمک‌ها بودیم. دختر بچه‌ای آمد و مدتی کنار یکی از صندوق‌ها ایستاد و مدام به رفت و آمدها و بسته بندی اقلام نگاه می‌کرد. بعد از مدتی کفش‌هایش را از پا درآورد، روی صندوق جمع آوری پول گذاشت و با پای برهنه از مسجد خارج شد.

هرکس هرچه دارد تقدیم می‌کند

همراه با امام جمعه شهرستان تایباد به بازدید از چند مرکز می‌رویم. در روستای کوه آباد مسجد حضرت علی به عنوان مرکز جمع آوری معرفی شده است. نماز ظهر است و هرکس به مسجد می‌آید چیزی در دست دارد. از لحاف‌های سنتی تا پودر لباسشویی و گندم. مولوی خدادادی امام مسجد تعریف می‌کند که ما دیرتر از روستاهای دیگر شروع کردیم ولی باز هم کمتر خانه‌ای در کوه اباد مانده که کمک نکرده باشد. یکی از مردم روستا علاوه بر کمک‌های نقدی، دو دستگاه خودرو تریلر خود را از بار گرفته و آماده انتقال کمک‌ها به هرات است.

سه روز بعد که کمک‌ها را بار می‌زدیم به راننده که جوانی حدوداً ۲۸ ساله بود گفتم برای سوخت تریلرت چقدر باید پرداخت کنیم؟ چهره در هم کشید و گفت: هر که ماشین داده، سوخت هم داده.

از کوه آباد که بگذریم آبقه دیگر روستایی است که در مسیر است. مردم این روستا چنان تکاپویی دارند که از تصور خارج است. اصلاً چه چیزی می‌تواند مردمی از دیاری را برای کمک به مردمی از دیاری دیگر که نه هرگز یکدیگر را دیده‌اند و نه حتی ممکن است در آینده ببینند، چنین بی تاب می‌کند؟ مولوی کریمی امام جمعه آبقه تعریف می‌کرد مردم با شوق و پر از انگیزه در صحنه بودند، هر کس هرچه در خانه داشت تقدیم می‌کرد. یکی پول، یکی والر، یکی کیسه گندم و دیگری کیسه آرد.

پشته روستای بعدی است. حجم زیادی از کمک‌ها جمع شده و جوانان روستا در حال بسته بندی هستند. از لحاف و والر گرفته تا کفش و لباس نو، برخی حتی از لوازم منزل خود مثل سماور و کتری همراه داشتند و پیشکش کردند. پیرزن اسیابانی آنجا بود گفتم اینها که به دردشان نمی‌خورد؟ گفت: دار و ندارشان زیر خاک است، هرچیزی برایشان خوب است تا بعداً که بتوانند زندگیشان را سامان دهند. مولوی رحیمی امام جمعه روستای پشته هم از مهربانی مردم این روستا زیاد تعریف می‌کرد. می‌گفت از البسه و لوازم گرمایشی بگیر تا حتی پیاز هم جمع کردیم.

۷ دستگاه کامیون کشنده از تایباد راهی افغانستان شد

امام جمعه شهرستان تایباد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: با حضور کم نظیر مردم شریف شهرستان تایباد تا روز دوشنبه ۷ دستگاه خودروی تریلر حامل کمک‌های مردمی از مرز دوغارون راهی مناطق زلزله زده غرب ولایت هرات می‌شود.

مولانا غلام نبی توکلی افزود: بجز این موارد دو دستگاه تریلر از تربت جام، یک دستگاه کامیون از شهر سنگان خواف و ۴ دستگاه تریلر حامل کمک‌های هلال احمر جمهوری اسلامی ایران نیز در این کاروان حضور دارند، این در حالی است که با تماس‌هایی که داشتیم بزودی محموله‌های دیگری از شهرستان‌های دیگر خراسان به تایباد خواهد رسید.

وی با تقدیر از حضور کم نظیر مردم تایباد در این کار انسان دوستانه، اظهار کرد: مردم تایباد همواره در طول تاریخ مهربانی، نوع دوستی و محبت خود را به اثبات رساندند، این مردم شایسته تقدیر هستند.

دومین محموله کمک‌های مردمی راهی هرات شد

رئیس جمعیت هلال احمر شهرستان تایباد نیز در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: دومین محموله کمک‌های مردمی از شهرستان‌های تایباد، تربت جام، خواف و همچنین جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران ظهر دوشنبه از طریق مرز دوغارون راهی مناطق زلزله زده می‌شود.

هادی رمضانی افزود: این محموله شامل اقلامی از قبیل مواد خوراکی، البسه، لوازم گرمایشی و بهداشتی، پتو و خیمه است که ارزش آن ۲۰۰ میلیارد ریال است.

از هر شهر و روستای تایباد که بخواهم تعریف کنم داستان همین است. مردم این دیار از کاریز در شمال تا کرات در جنوب، از فرزنه و حاجی آباد در شرق تا پشته و استای غرب همه یک دل به میدان آمدند؛ در جمع‌های رسمی برخی دلیل این حضور بی مثال را «همزاد پنداری» به دلیل حضور در کانون بحران می‌دانند و در جمع‌های خانوادگی این حضور را مهری می‌دانند که هرکجا «مرز کشیدند» او «پل می‌زند».