به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، علیرضا ابوالاحرار سرپرست هیأت باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت: محوطه قلعه اژدهاپیکر به وسعت ۲۰ هکتار در شمال غربی شهر لار و در محدوده بافت قدیم این شهر، بر بلندای تپه‌ای طبیعی قرار گرفته است.
وی افزود: این محوطه از سه پشته شمالی، میانی و جنوبی تشکیل شده و توسط دیواری دفاعی محصور می‌شده که در فواصل مشخص برج‌های دیده‌بانی در آن تعبیه شده بود، که امروزه بقایای آن قابل مشاهده است.
این باستان‌شناس تصریح‌کرد: نتایج حاصل از نخستین فصل مطالعات باستان‌شناسی قلعه اژدها پیکر، پیشینه استقرار در این محوطه را دوره ساسانی و قرون اولیه اسلامی معرفی می‌کند که تا اواخر دوره قاجار سکونت در آن ادامه داشته است.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی با بیان اینکه گروه کاوش باستان‌شناسی محوطه تاریخی اسلامی قلعه اژدهاپیکر لار با هدف شناسایی پیشینه استقراری، شیوه معماری و مطالعه جایگاه اقتصادی و صنعتی، کاوش در این محوطه را آغاز کرد افزود: در بررسی باستان‌شناسی فصل پیشین، قدیمی‌ترین آثار فرهنگی از قسمت شمالی و پشته شمالی محوطه به دست آمد.
ابوالاحرار اظهار کرد: بر پایه این نتایج و با هدف شناسایی و خواناسازی معماری پشته شمالی، شمال شرقی این بخش، مورد کاوش قرار گرفت و بخش شرقی از یک بنای مستطیلی شکل شناسایی شد.
وی گفت: این قسمت از بنا شامل سه اتاق است که هر اتاق با درگاهی به قسمت غربی مرتبط می‌شود. به نظر می‌رسد که قسمت غربی راهرویی است برای دسترسی به فضاهای مختلف بنا، اتاق جنوبی با ابعاد ۳۴۰ در ۲۹۰ سانتیمتر با یک دیوار باریک از جنس خشت‌های عمودی و ملات گچ از فضای معماری میانی جدا شده است. در اتاق میانی چهار خمره سفالی نگهداری آذوقه یافت شد که در داخل و اطراف یکی از ظروف بقایای خرما مشاهده شد.
اتاق شمالی شامل ۲ درگاه در سمت شرق و غرب است و طاقچه‌ای با تزئینات گچبری در گوشه جنوب شرقی آن قرار گرفته است. مواد فرهنگی به دست آمده از این فضای معماری متعلق به قرون ۵ تا ۷ هجری قمری است.
در این پژوهش میدانی، مرکز محوطه قلعه اژدها پیکر حدفاصل پشته میانی و شمالی نیز به منظور دستیابی به بخش صنعتی، مورد کاوش قرار گرفت و در اولین لایه استقراری بر روی بستر طبیعی تپه، شواهد کوره ساخت سفال بدست آمد. در بررسی فصل گذشته در این محدوده، ابزار مرتبط با کارگاه‌های ساخت سفال یافت شد.
یکی از موارد با ارزش در مطالعات باستان‌شناسی محوطه قلعه اژدهاپیکر تداوم سکونت از قرن پنجم تا قرن هفتم هجری قمری است، این در حالی است که اکثر محوطه‌های مرتبط با آن، از جمله بندر سیراف تا قرن ششم دارای سکونت بوده و پس از آن متروک می‌شوند، شواهد باستان‌شناسی در این محوطه، می‌تواند تحولات تاریخی در این بازه زمانی را مورد بررسی قرار دهد.
با توجه به قرار گرفتن قلعه اژدهاپیکر در محدوده شهری و دسترسی آسان به آن، با تداوم کاوش باستان‌شناسی و خواناسازی تمامی معماریِ موجود در پشته شمالی، می‌توان امید داشت که این محوطه تبدیل به سایت موزه شده و مورد بازدید پژوهشگران و علاقه‌مندان قرار گیرد.
نظر شما