به گزارش خبرنگار مهر، این نمایش بر اساس یکی از نوشته‌های آنتوان چخوف شکل گرفته که پردیالوگ بودن از ویژگی‌های آثار اوست و اجرای آنها را بسیار دشوار می‌سازد. چون شخصیت‌های نمایشنامه کار خاصی نمی‌کنند و همه چیز در نهایت آرامش می‌گذرد. این ویژگی‌ها بر خاص بودن آثار چخوف می‌افزاید و البته اجرایی کردن اثر را دشوارتر می‌کند.
حسینی‌مهر در اجرای نمایش "اتاق شماره 6" با درک کامل از این شرایط بر دو عنصر بازیگری و طراحی صحنه و لباس تاکید می‌کند و این تمهید با شرایط قصه هماهنگ می‌شود. چون بیننده با توجه به نمودهای بیرونی که در طول نمایش از بازیگران و نحوه چینش لوازم صحنه و شکل ایجاد فضاهای متفاوت مشاهده می‌کند، به درکی خوب از داستان می‌رسد.
مضمون این نمایش خفقان است. مسئله ای که مکررا در جای جای قصه از زبان دکتر شنیده می‌شود؛ شخصی که هر چند به نظر می‌رسد دیر از خواب بیدار شده اما در نمایش مظهر اندیشه و آزادمنشی معرفی می‌شود و در ادامه یک دیوانه را به عنوان همنشین عاقل انتخاب می کند. دکتر به همان نسبت به خاطر غفلت و انفعال سرزنش می‌شود. به این خاطر که "اتاق شماره 6" به عنوان محل نگهداری افراد روانپریش چند سال است در بیمارستان قرار دارد، اما دکتر از وضعیت ناگوار آن بی‌خبر است.
در این داستان دکتر نماد سیاستمدارانی است که مشکلاتشان بیش از آنکه حاصل توطئه و بدخواهی دیگران باشد، نتیجه بی کفایتی و غفلت آنهاست. همین مسئله نیز باعث می‌شود وقتی دکتر با تهدید و فشارهای فرماندار نظامی رو به رو می شود، بدون کمترین مقاومت با آن کنار می‌آید. در پایان هم به خاطر فریب حاصل از همین غفلت جانش را از دست می دهد.
حسینی‌مهر از نمایشنامه دریافتی درست و حرفه‌ای دارد. به این مفهوم که حوصله مخاطب امروز را به خوبی درک می‌کند و صحنه را به دو قسمت تقسیم می‌کند، یک طرف محل نگهداری دیوانه‌ها قرار دارد که نیکیتا نگهبان آن است و در سوی دیگر شخصیت‌هایی که در طول اجرا به داستان وارد می‌شوند، نشسته‌اند و نظاره‌گر اتفاقات هستند. در میان این افراد سودجو، دکتر متمایز است و به دیدار دیوانه ها می آید.
کارگردان "اتاق شماره 6" در ارائه مناسب نقش‌ها نیز استفاده‌ای بسیار خوب از بازیگرانش می‌کند. جعفر والی با آنکه بر اثر کهولت سن دیگر توان دوره جوانی را ندارد، اما نقش محوری خود را حفظ می کند. وی را می‌توان بهترین گزینه برای ایفای نقش دکتر معرفی کرد. چون ظاهر و شخصیت کلی این بازیگر با نقش هماهنگی بسیار زیادی دارد.
این نمایش را می توان وجهی از هماهنگی میان تکنیک و مضمون معرفی کرد. به این مفهوم که کارگردان با شناخت درست متن در ارائه مفهوم خفقان و فشار بسیار خوب عمل می‌کند و بکارگیری توانایی‌های بازیگران و نهایت توان طراح صحنه و لباس هماهنگی مناسبی در صحنه به وجود آورده که مسئله کندی ریتم و دیالوگ های زیاد را تا حدود زیادی رفع کرده است.
نمایش "اتاق شماره 6" نوشته آنتوان چخوف بر اساس روایت خسرو حکیم رابط و ناصر حسینی مهر در تالار مولوی به صحنه رفت. جعفر والی، حسین مهمانی، فرزین بزرگی، علی بی‌غم، غلامحسین بهرامی، سیاوش چراغی‌پور، مازیار فیروزمند و کامیار محبی در اثر بازی می‌کنند.
نظر شما