خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب_ الناز رحمت نژاد: قریب به یک قرن است که مساله اشغال فلسطین و تشکیل دولت یهود، از مسائل مهم جهان اسلام است. علمای مسلمان، فراخور مسئولیت شأن و در موقعیتهای اجتماعی و سیاسی، نسبت به این مسأله واکنش نشان دادهاند. علمای شیعه نیز از همان ابتدای اشغال فلسطین، از این مسأله ابراز نگرانی کرده و با فلسطینیان هم دردی نشان دادهاند؛ و بر مبارزه با اشغالگران تا آزادی سرزمین فلسطین تاکید کردهاند. گرچه در طی دهههای اول تشکیل دولت صهیونیستی در خاک فلسطین، پیشگامان مبارزه با اشغالگری، کشورهای عرب همسایه فلسطین، مانند مصر و سوریه بودند، اما شکستهای پیاپی اعراب از اسرائیل، بیشتر این کشورها را از دایره حمایت از مبارزان فلسطینی خارج کرد و در نهایت بیشتر آنان تن به سازش با رژیم صهیونیستی دادند. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به رهبری امام خمینی (ره)، مبارزه با اشغالگری صهیونیستها و حمایت از فلسطین، به عنوان یک سیاست ثابت توسط مسئولان جمهوری اسلامی اعلام و اتخاذ شد. اکنون سخن عالمان شیعه مبنی بر ضرورت مبارزه برای آزادی فلسطین، با ابزار قدرت و سیاست که به دست انقلابیون مسلمان افتاده بود، به گوش مسلمانان منطقه و مردم جهان میرسد.
بر هیچکس پوشیده نیست که انقلاب اسلامی ایران بر پایه مبانی دین مبین اسلام به وجود آمده است. بر همین اساس حمایت از منافع جهان اسلام به خصوص ملتهای مظلوم مسلمان از اولین شعارهایی بود که توسط امام خمینی (ره) بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران مطرح شد.
این در حالی بود که رژیم منحوس پهلوی جزو اولین دولتهای اسلامی بود که اسرائیل این دولت جعلی را به رسمیت شناخته بود.
آرمان امام راحل جان تازه ای به پیکر انتفاضه دمید و ابتکار تعیین جمعه آخر ماه مبارک رمضان به عنوان روز جهانی قدس عامل ماندگاری مسئله فلسطین شد.
پس از ارتحال حضرت امام (ره) علم این آرمان خواهی بر دوش خلف صالح او یعنی حضرت آیت الله خامنه ای (دام ظله العالی) قرار گرفت. گستره اطلاعات معظم له و اشراف ایشان بر مبانی فقهی، تاریخی و سیاسی مساله فلسطین هر کسی را به پای سخن ایشان میکشاند.
در فرصتی که دست داد بر اساس کتاب «مساله فلسطین از نگاه حضرت آیت الله العظمی سید علی خامنه ای (مدظله العالی)» نوشته سعید صلح میرزایی که توسط انتشارات انقلاب اسلامی چاپ و منتشر شده به بررسی و مرور نظرات و بیانات رهبر معظم انقلاب در مجامع عمومی و خطبههای نماز جمعه پیرامون مساله فلسطین طی سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۹۰ پرداختیم.
قسمت اول تا ششم فلسطین در بیانات رهبر انقلاب در پیوندهای زیر قابل مطالعه و بررسی هستند:
* «مساله فلسطین مساله عربی و اسلامی نیست، یک مساله انسانی است»
* «محو اسرائیل با اراده و عزم ملتها ممکن است»
* «مصائب انسانی در مصیبت و قضیه فلسطین جمع است / اسرائیل زیر تل ریگها دفن خواهد شد»
* «فلسطین قطعهای از خاک اسلامی است و وظیفه همه بازگرداندن آن است»
* «عامل قیام فلسطین خود فلسطینیها هستند»
* «ناقصبودن پیروزی ایران بدون نابودی اسرائیل»
در ادامه مشروح قسمت ششم این پرونده را میخوانیم؛
* امیدآفرینی انقلاب برای فلسطینیها
این انقلاب در دنیای اسلام و دنیای عرب، امیدها را زنده کرد. وقتی انقلاب ما پیروز شد، به طور کلی دنیای عرب و دنیای اسلام در یک حال رکود و سکوت و نومیدی به سر میبرد؛ صهیونیستها کار خودشان را پیش برده و همه را ترسانده بودند و هیچ ملتی گمان نمیکرد در امیدی برایش باز باشد. ناگهان دروازه عظیم فرج گشوده شد. صهیونیستها خیال میکردند فلسطین را خورده اند و تمام شده است. شما ببینید امروز ملت فلسطین با همه وجود و با همه توان وسط میدان آمده است و با اینکه فشار زیادی هم روی او وارد میکنند، باز ایستاده است. این فقط شکست اسرائیل نیست؛ این شکست آمریکاست؛ این شکست همه قدرتهای صهیونیستی است که بر دنیا مسلط اند. یک ملت بی سلاح محصور در اراضی فلسطین، همه اینها را عاجز و بیچاره کرده است.
این روح امیدواری بود که ملت لبنان را بیدار کرد. همان ایام انقلاب ما، لبنان غوغایی بود؛ صهیونیستها هر کاری میخواستند، با لبنان میکردند؛ حمله میکردند، میکشتند، تجاوز میکردند و هواپیماهایشان در آسمان لبنان میآمدند و میرفتند؛ مثل اینکه آسمان کشور خودشان است! این روح امیدواری بود که ملت لبنان را بیدار کرد. همان ایام انقلاب ما، لبنان غوغایی بود؛ صهیونیستها هر کاری میخواستند، با لبنان میکردند؛ حمله میکردند، میکشتند، تجاوز میکردند و هواپیماهایشان در آسمان لبنان میآمدند و میرفتند؛ مثل اینکه آسمان کشور خودشان است! در عوض، گروههای لبنانی به جان هم افتاده بودند. نزدیک پیروزی انقلاب، یک نوار دو ساعته از مرحوم دکتر چمران آورده بودند؛ بنده در مشهد آن را گوش میکردم. خودش در لبنان بود و جزئیات مصیبتهای مردم لبنان را در آنجا شرح میداد. الان کار مردم لبنان به جایی رسیده است که به اسرائیل ضربها ی میزنند که از اول حضور صهیونیستها در این منطقه، هیچ دولت عربی چنین ضربه ای به آنها نزده است. دو سال قبل، آنها را وادار به عقب نشینی کردند؛ چند هفته پیش هم علی رغم صهیونیستها چند صد زندانی خود را آزاد کردند و قدرتمندانه جشن گرفتند. اگر در دل ملتی امید نباشد، این چیزها پیش نمیآید؛ این امید را شما دادید. امروز این امیدآفرینی در همه دنیای اسلام و عرب به چشم میخورد.
* موضع ما
مگر مسأله فلسطین و غصب این سرزمین اسلامی از نیم قرن پیش تا امروز عوض شده است؟ مگر حقایق تاریخی و جغرافیایی قابل عوض شدن است؟ فلسطین، فلسطین است؛ سرزمینی است اسلامی، متعلق به ملت و مردم خود. دشمنی بیاید خانه شما را غاصبانه تصرف بکند، بعد زورگویانه از شما بخواهد که این تصرف را امضا کنید! کدام ذلت از این بالاتر؟! موضع ما در مقابل اسرائیل، همان موضع همیشگی است. اسرائیل در منطقه، یک غده بدخیم سرطانی است که باید قطع شود و ریشه کن گردد. برخلاف تصور ظاهربینان که به پشتیبانی ابرقدرت آمریکا از اسرائیل نگاه میکنند و این کار را محال میدانند، این کار محال نیست؛ این شدنی است و خواهد شد. ابر قدرتها جاودانه نیستند. قدرتهای مادی، یک روز هستند و یک روز نیستند. دیروز قدرتی به نام اتحاد جماهیر شوروی در دنیا به عنوان ابرقدرت بود؛ اما امروز نیست. این صحنه تجربه تاریخ، پیش چشم ماست.
* مسأله بیت المقدس، جزو مسائل ملت و نظام جمهوری اسلامی
این مطلب، جزو مسائل ملت و نظام جمهوری اسلامی است و آن، مسأله بیت المقدس شریف و ملت مظلوم فلسطین است. مگر ما میتوانیم از این مسأله غافل بشویم، یا آن را به دست فراموشی بسپاریم؟ خصوصیت نظام اسلامی همین است که تصمیم گیری آن، بر اساس عقیده و تکلیف الهی است. هیچکدام از فقهای اسلام، تردید و اختلافی ندارند که آن وقتی که دشمن بر سرزمین مسلمانان مسلط شد و کیان اسلامی را در کشوری تهدید کرد، وظیفه همه آحاد مسلمین است که در یک جهاد بزرگ و همه گیر، با آن دشمن مبارزه کنند، او را از آن سرزمین اسلامی اخراج کنند و مجازات و تنبیه نمایند. آیا صهیونیسم خبیث خطرناک جنایتکار و دشمن اسلام و مسلمین، متجاوزاست یا نیست؟ آیا سرزمین فلسطین، خانه و قبله مسلمین است یا نیست؟ امروز، چهل و اندی سال است که خبیثترین دشمنان اسلام و انسانیت یعنی همین صهیونیستهای غدار و مکار بر بخشی از وجود ما، بر بخشی از خانه و سرزمین ما تسلط پیدا کرده اند. وظیفهی ما چیست؟ وظیفه مسلمانان چیست؟ وظیفه ملتهای دیگر اسلامی در قبال فلسطین چیست؟ آیا وظیفه سکوت است؟! اُف بر آن سران کشورهای وابسته و خائن که برای خاطر دو روز بیشتر حکومت کردن و جلب محبت آمریکا و قدرتهای بزرگ، از وظیفهای با این عظمت، صرف نظر میکنند.
* مردم ایران و نظام جمهوری اسلامی؛ مایه امید مسلمانان
امروز آن ملت و مرکزی که مسلمانان با توجه به آن، در میان این همه گرفتاری، دلشان امید پیدا میکند، مردم ایران و نظام جمهوری اسلامی است امروز آن ملت و مرکزی که مسلمانان با توجه به آن، در میان این همه گرفتاری، دلشان امید پیدا میکند، مردم ایران و نظام جمهوری اسلامی است. این مسلمانان مظلوم فلسطینی و لبنانی که به طور روزمره مورد تهاجم جنایت آمیز اسرائیل قرار دارند و همین روزها هم آمدند بمباران کردند و این جنایاتها ادامه دارد، امیدشان به هیچکدام از این قدرتها و مدعیانی که ادعا میکنند، نیست. اگر امیدی داشته باشند که دارند به انقلاب اسلامی و به برکت پُر برکت ملت مسلمان ماست. شما، مایه امید مسلمانان هستید.
* اهمیت حفظ عزت جمهوری اسلامی، برای تقویت روحیه ملتهای مظلوم
حفظ عزت و کرامت انقلابی جمهوری اسلامی و ملت ایران در مناسبات بین المللی، یکی دیگر از نقاط اصلی است. پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، تحولی ژرف در ارتباطات بین المللی از دو نظر به وجود آورد؛ برای حفظ این روند رو به اشتعال و تقویت روحیه ملتهای اصیل و مظلوم، جمهوری اسلامی موظف است کوچکترین تغییری در چهره با صلابت و موضع باعزت خود در مناسبات بین المللی ایجاد نکند؛ با قلدران، از موضع قدرت و با دولتهای ضعیف، از موضع حمایت و با ملتهای به پاخاسته، از موضع رعایت و هدایت سخن بگوید و عمل کند؛ دولت آمریکا را به مثابه رأس فتنه و استکبار و رمز غداری و شیطنت و به خاطر ستمش به کشورهای ضعیف و حمایتش از صهیونیسم غاصب و دشمنی اش با بیداری و آزادی ملتها و خصومت عمیق و جنایت بارش با ملت ایران، محکوم و منفور و مطرود دانسته، هیچ فرصتی را برای افشای چهره تزویرآلود و رسوا کردن آن مدعیان آزادی و غیره و بیان این حقایق از دست ندهد.
ادامه دارد…
نظر شما