خبرگزاری مهر - گروه جامعه - سیداسد رجبی: روز ۱۲ آذر ماه روز جهانی معلولان نام گرفته است روزی برای رسیدگی به امور معلولان و نگاهی به چشم انداز ترسیم شده برای حضور این قشر در بستر جامعه.
روز معلولان به عنوان یک یادآور جهانی برای گرامیداشتی از تنوع و حقوق افرادی که با گوناگونی ناتوانی‌ها و نقص‌ها روبرو هستند، نامگذاری شده است.
قبل از ورود به اهمیت روز جهانی ناتوانی و معلولیت، درک از انواع مختلف ناتوانی‌ها امری حیاتی است. از ناتوانی‌های جسمی تا نورونی، هر کدام چالش‌های منحصر به فردی برای شخص مبتلا ارائه می‌دهد که فراتر از تجربیات فردی، بر محیطی گسترده‌تر در نگاه جامعه تأثیر می‌گذارد.
منشأ روز جهانی معلولان و ناتوانی به دلیل نیاز به افزایش آگاهی و حمایت از حقوق افراد با ناتوانی برمی‌گردد. در گذر زمان، این روز به یک جنبش جهانی تبدیل شده است که بر چالش‌ها، پیروزی‌ها، و مسیر همیشه در حال پیشرفت به سوی جهانی با تنوع بیشتر تاکید داشته است.
آمار ناتوانی‌ها و معلولیت‌ها در سطح جهان موضوعی مشخص و غیرقابل کتمان بوده و نیازمند تلاش‌های مشترک برای حل چالش‌های افراد دارای معلولیت است خواه دسترسی به خدمات بهداشتی و خواه ادغام فعالیت‌های اجتماعی اما نکته مهم این است که شرایط فعلی معلولان در سطح جهان نشانگر ضرورت بهبود و توجه بیشتر به وضعیت آنها است.
در این میان باید بین ناتوانی‌ها و نقص‌ها تمایز قائل شد زیرا تفاوت میان ناتوانی‌ها و نقص‌ها امری اساسی است. در حالی که ناتوانی به اختلالات اشاره دارد، نقص‌ها از نگرش‌ها و موانع اجتماعی بوجود می‌آیند. درک این تمایز یک ضرورت برای ساخت جامعه‌ای است که افراد با ناتوانی‌ها در فرآیند زندگی عادی و روزمره خود با موانع اضافی مواجه نشوند.
جوامع جهانی شاهد دستاوردهای قابل توجهی در زمینه حقوق ناتوانان بوده‌اند. چارچوب‌های قانونی، دیدگاه‌های اجتماعی، و تغییرات سیاستی ساختاری را شکل داده‌اند که برای افراد با ناتوانی‌ها فراهم کننده محیطی شایسته و انعطاف‌پذیر است و این در حالی است که در کشور ما نیز در طول سال‌های اخیر به این قشر از جامعه توجه ویژه ای شده است هر چند که هنوز هم کمبودهایی دیده می‌شود.
در دنیای امروز که به عصر ارتباطات و دیجیتال نامگذاری شده است نباید از نقش فناوری در تقویت افراد با ناتوانی و معلول غافل شد.
پیشرفت‌های فناوری نقش مهمی در بهبود دسترسی افراد با ناتوانی به منابع و خدمات ایفا می‌کند. از وسایل کمکی تا نوآوری‌های ارتباطی، فناوری ابزاری قدرتمند برای دسترسی به زندگی مستقل‌تر برای این افراد فراهم می‌کند.
معلولان و افراد کم توان چالش‌ها و موانعی هم در مسیر زندگی خود دارند. با وجود پیشرفت‌ها، چالش‌هایی هنوز باقی مانده‌اند. شکستن موانع اجتماعی و باورهای غلط درخصوص معلولان نیاز به تبلیغات مستمر و همچنین مشارکت همه اقشار جامعه در پذیرش این افراد دارد.
یکی از نکاتی که در مواجهه با افراد معلول نباید آن را فراموش کرد آموزش قابل دسترس به عنوان یک حق بنیادی و اساسی است.
گسترش محیط‌های یادگیری برای افراد با ناتوانی و افراد معلول منجر به ایجاد فرصت‌های همگانی و برابر در حوزه آموزش می‌شود. این تدابیر، در جهت ایجاد آینده‌ای است که همه، بدون توجه به توانمندی، به حداکثر توانایی‌های خود دسترسی داشته باشند و فرصت بروز آن توانایی به آنها داده شود.
در کنار موضوع آموزش گسترش محیط‌های کار یکپارچه، یک گام مهم به سوی تقویت افراد با ناتوانی و دارای معلولیت است. نباید فراموش کرد که زندگی افراد معلول و دارای ناتوانی بیش از افراد عادی هزینه داشته و در صورت برخوردار نبودن از یک شغل پایدار می‌تواند این افراد را دچار بحران کند.
آنچه می‌توان به عنوان خاتمه این نوشتار عرضه کرد آن است که در حوزه معلولان و افراد کم توان و ناتوان در طول دو دهه گذشته اقداماتی صورت گرفته که هرچند باعث شده تا تغییر شگرفی را در زندگی این افراد نسبت به گذشته شاهد باشیم اما همچنان مسیر طولانی برای رساندن آنها به یک سطح از زندگی خوب باقی مانده است که همت همه بخش‌های جامعه و حاکمیت را می‌طلبد.
نظر شما