پیام‌نما

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است

۱۶ دی ۱۴۰۲، ۱۲:۰۹

در پاسخ به هتاکی علی کریمی سروده شد؛

غذای نذری و شربت؟ چه گفت مردک پست؟

غذای نذری و شربت؟ چه گفت مردک پست؟

افشین علا در پاسخ به هتاکی علی کریمی بازیکن سابق تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران در فضای مجازی به حادثه تروریستی کرمان و شهدای این واقعه شعر جدیدی را با عنوان «لات» سرود.

به گزارش خبرگزاری مهر، افشین علا شاعر و نویسنده در پاسخ به هتاکی علی کریمی بازیکن سابق تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران در فضای مجازی به حادثه تروریستی کرمان و شهدای این واقعه شعر جدیدی را با عنوان «لات» سروده است.

مشروح این سروده را در ادامه می‌خوانید:

غذای نذری و شربت؟ چه گفت مردک پست؟
‏گدای اجنبی افسار خود چگونه گسست؟

‏زبان الکن این لات، از چه لال نشد؟
‏میان دست پلیدش، قلم چرا نشکست؟

‏دهن‌کجی به شهیدان و ادعای شعور؟
‏مجیزگویی خصم و به خلق، ضربت شست؟

‏کسی که نان سگان می‌خورد، چه می‌فهمد؟
‏غذا و شربت نذری، نشانه شرف است

‏حرام‌خوار چه داند که شد به کام شهید
‏نه نان و شربت نذری، که می ز جام الست

‏به خویش غره نگردد! خطاب من نه به اوست
‏که شأن شاعر دل‌خون کجا و جاهل مست؟

‏دلم پر است نه از او که نیست جز مگسی
‏دلم پر است ز مصدرنشین سفله‌پرست

‏دلم پر است از آنان که اسوه می‌سازند
‏به دست خویش برای جوان، ز مردم پست

‏ز صاحبان مناصب که از خصومت شأن
‏هر آن‌که ناصح و دلسوز بود و نخبه، نرست

‏هر آن‌که گیشه پسندید، نورچشمی شد
‏هر آن‌که شوت بلد بود و گل، به صدر نشست

‏گناه را ز سلبریتیان مبین که نظام
‏خودش به تازه به دوران رسیدگان دل بست

‏برای مردم دانا رسانه هست؟ که نیست
‏سخن‌شناس و هنرور به خانه نیست؟ که هست

‏ز مدح و نوحه، جوانان چقدر گریه کنند؟
‏ز نطق‌های شعاری چه آورند به دست؟

‏خطای شیوه تبلیغ و حکمرانی ماست
‏گدای غرب، اگر حرمت شهید شکست.

کد خبر 5986633

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha