امنیت یک جامعه با اتحاد امت و امام محقق می شود

به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام سیدمهدی خاموشی، رییس سازمان اوقاف و امور خیریه طی سخنانی در محل سفارت ایران در اوگاندا برگزار شد، ضمن تبریک میلاد حضرت علی (ع) گفت: زوایای زندگی حضرت علی (ع) و وجود مقدس ایشان از نگاه‌های مختلف قابل بررسی است. یکی از این نگاه‌ها، نگاه تاریخی است. با نگاه به شجره طیبه ای که از آبا و اجداد حضرت هستند و ادعیه‌های روایی و قطعی، به ما می‌گوید اینها از دامن‌های پاکی هستند که اینچنین فرزندانی به دنیا می‌آورند.

وی اظهار کرد: در قرآن کریم آمده است: «وَ مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِکَلِماتِ رَبِّها وَ کُتُبِهِ وَ کانَتْ مِنَ الْقانِتِینَ»، پاکدامنی اینقدر قوی است که چنین اعجازی را در دامن یک بانو به ارمغان می‌آورد. عیسی بن مریم به دنیا می‌آید و تکوینش اعجازی است که در رحم مادر با او صحبت می‌کند و هنگامی که به دنیا می‌آید به مادر می‌گوید به من اشاره کن و من در گهواره سخن می‌گویم. «قال انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا»؛ من نبی شما هستم «وَ جَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ» من مبارک هستم، هرجا قدم می‌گذارم آنجا برکت می‌بارد «وَ أَوْصانِی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ» و می‌شود اینگونه وجود شریف حضرت را بررسی کرد و بحث را پیش برد.

حجت الاسلام خاموشی عنوان کرد: می‌توانید از زبان خود حضرت، تعریفش را بیاورید. شخصی نزد حضرت آمد و پرسید شما راه‌های آسمانی را بلد هستید؟ فرمودند بهتر از زمین می‌دانم. من این علم را دارم از من فرا بگیرید. یا در نهج البلاغه در خطبه‌های مختلف، حضرت وقایع ایام را بیان می‌کند. این هم یک منظر برای بررسی است و یک منظر هم نگاه اعتقادی است که می‌توانیم بگوییم حضرت چه جایگاهی در نظام خلقت دارد و اصلاً چرا ما باید معتقد به امامت او باشیم؟ همه اینها می‌تواند شاخه‌های بحث باشد اما امروز می‌خواهم از منظر دیگری بحث کنم و آن وجود حضرت علی (ع) از نگاه قرآن است. پیامبر (ص) روزی شخصی را می‌بیند که انگشتری در دست دارد و خندان از مسجد بیرون می‌آید. (یکی از آیات سوره مائده بر حضرت نازل شده بود) حضرت فرمودند ببینید او کیست؟ می‌دانستند چه واقعه‌ای است. در مسجد تشریف فرما می‌شوند و شخص را می‌بینند و می‌گویند ماجرا چیست؟ می‌گوید من سائلی بودم به مسجد آمدم کمک خواستم هیچکس به من کمک نکرد ولی علی بن ابیطالب (ع) دست مبارکش را جلو آورد و انگشتر را از دست ایشان درآوردم. این نشانه آیه شریفه است «انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکوة و هم راکعون»، این منظر قرآن خیلی قابل تحلیل است و در اینجا می‌خواهم چند آیه قرآن را به این موضوع تطبیق دهم.

وی افزود: در آیه ۳ سوره مائده آمده است: «حرمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّیَةُ وَ النَّطیحَةُ وَ ما أَکَلَ السَّبُعُ إِلاَّ ما ذَکَّیْتُمْ وَ ما ذُبِحَ عَلَی النُّصُبِ وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ ذلِکُمْ فِسْقٌ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی‏ وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً فَمَنِ اضْطُرَّ فی‏ مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ»، در مقدمه آیه در محرمات و ماکولات بحث می‌کند. به نظر من برخی مفسران که می‌گویند جای این آیه اینجا نبوده اشتباه می‌کنند. جای آیه باید همین جا باشد. اهل ولا اهل لقمه حلال هستند که در دلشان محبت خدا قرار دارد. در آیه آخر سوره فتح آمده است: «مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم ۖ تَراهُم رُکَّعًا سُجَّدًا یَبتَغونَ فَضلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضوانًا ۖ سیماهُم فی وُجوهِهِم مِن أَثَرِ السُّجودِ ۚ ذٰلِکَ مَثَلُهُم فِی التَّوراةِ ۚ وَمَثَلُهُم فِی الإِنجیلِ کَزَرعٍ أَخرَجَ شَطأَهُ فَآزَرَهُ فَاستَغلَظَ فَاستَویٰ عَلیٰ سوقِهِ یُعجِبُ الزُّرّاعَ لِیَغیظَ بِهِمُ الکُفّارَ ۗ وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ مِنهُم مَغفِرَةً وَأَجرًا عَظیمًا»، امروز جامعه شناسان و آنها که علم سیاست می‌دانند، می‌گویند امنیت اولین ضرورت انسجام یک حکومت است و زمانی پدید می‌آید که امت با امام یکپارچه باشند. دشمن به کرات خواست امنیت جمهوری اسلامی ایران را به هم بزند چون اگر امنیت را بر هم می‌زد دیگر چیزی باقی نمی‌ماند. قرآن خیلی ظریف می‌گوید: «وَالَّذینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ» ویژگی بارز امنیت این است که با دشمن برخورد قاطع و در درون با مردم با شفقت و محبت برخورد کردن است. اهل ولا، وَالَّذینَ مَعَهُ، یعنی با ولی هستند. کسی که در ماکول و طعام خود دقت نکند، سلول سلول این فرد نمی‌تواند به سمت هدایت و صراط مستقیم برود، اما اگر دقت کند به سعادت می‌رسد.

رییس سازمان اوقاف و امور خیریه بیان کرد: وجود حضرت علی (ع) چرا در نظام خلقت چنان رفعتی پیدا می‌کند که وقتی پیامبر ابلاغ ولایت علی بن ابیطالب (ع) را می‌کند، خداوند می‌فرماید «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی» ‏ البته به نظر من فقط نعمت تشریع نیست، تکوین و تشریع با هم است. همچنین خداوند در آیه ۶۴ سوره مائده می‌فرماید: «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ» در زبان عربی، حصر است، ولی شما از این سه دسته خارج نمی‌شود، یک، الله است چون خالق است و جای حرف ندارد. سپس رسول خدا (ص) و وجود حضرت علی (ع) هستند. خداوند در آیه بعد می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما أُنزِلَ إِلَیکَ مِن رَبِّکَ ۖ وَإِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ …» پیام ما را برسان و اگر نرسانی رسالتت را عمل نکرده‌ای و خدا تو را حفظ می‌کند.

وی اظهار کرد: در مورد ائمه معصومین (ع) به عصمت اعتقاد داریم و عصمت این است که از کوچک‌ترین خطا هم مصون هستند. چرا پیامبر (ص) به محمد امین معروف شد چون هرکه امانتی داشت نزد ایشان قرار می‌داد. تنها کتابی که در میان ادیان الهی هیچ شبهه‌ای در آن نیست که عین وحی منزل است، قرآن کریم است. چه چیزی عصمت می‌دهد؟ در نظام امروز آیا من و شما منزلت امام را والا می‌دانیم؟ قطعاً عالم از لحاظ فهم، جدا از دیگران است. در قرآن کریم آمده است: «شهد الله لا اله الا هو و الملائکه و أولوا العلم قائما بالقسط لا اله …» حضرت علی (ع) می‌فرماید: «من قرآن ناطق هستم» معلوم شخص هرچه بالا می‌رود و متعالی می‌شود این فرد عالم، به معلوم متعالی تر خواهد بود. معلوم تو اگر خدا باشد هرچه علمت به خدا بیشتر باشد اتحاد با معلوم بیشتر پیدا کرده‌ای. علمی بالاتر از علم حضرت علی (ع) داریم؟ در زیارت امیرالمومنین (ع) می‌خوانیم: «اللّٰهُمَّ لِبابِکَ وَقَفْتُ، وَبِفِنائِکَ نَزَلْتُ، وَبِحَبْلِکَ اعْتَصَمْتُ، وَ لِرَحْمَتِکَ تَعَرَّضْتُ…»؛ (خدایا به در خانه‌ات ایستادم و به درگاهت فرود آمدم و به رشته‌ات چنگ زدم و متعرّض رحمتت شدم…).

حجت الاسلام خاموشی تصریح کرد: مکانت رفیع حضرت علی (ع) در قرب به باری تعالی اینقدر بالاست که به پیامبر (ص) می‌فرماید هرچه به شما وحی می‌شود من می شنوم. اینکه در قرآن چنین آیاتی به حضرت اشاره می‌کند، می‌خواهد بگوید وجود علی (ع) بدل ندارد، وقتی ندارد باید در مسیر حضرت حرکت کنیم تا خود را به ایشان نزدیک کنیم. ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی لبیک‌هایی از برخی افراد شنیده‌ایم که کلاه از سرمان افتاده، مانند شهید حججی، نوشتن وصیت نامه مانند وصیت نامه که ایشان نوشته جرأت می‌خواهد. می‌فرماید دوست دارم مانند مولایم اباعبدالله (ع) سرم از قفا بریده شود و احدی به داد من نرسد. این نشان می‌دهد او فرد خاصی در اطاعت و بندگی بوده است.