هدی اثنی‌عشری یکی از داوران بخش ملی سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه سینمای انیمیشن سال‌هاست که به لحاظ بصری به سطح مطلوب رسیده و می‌توان گفت که در این حوزه تقریباً ضعفی ندارد، بیان کرد: پیش از این معمولاً ضعف‌هایی در کارگردانی، فیلمنامه و روایت بود ولی فیلم‌های امسال نسبت به سال‌های گذشته روایت‌های پخته‌تری دارند. کیفیت فیلم‌ها در تمام بخش‌ها از هر نظر پیشرفت خوبی داشته است و در بخش تبلیغات نیز شاهد پیشرفت بسیار چشمگیرتری هستیم.
این کارگردان انیمیشن عنوان کرد: رقابت در بخش فیلم کوتاه معمولاً بیشتر از سایر بخش‌هاست و در این دوره جشنواره نیز با توجه به اینکه متقاضی بیشتری در این بخش وجود دارد و آثار سطح کیفی بالایی دارند، رقابت سنگین‌تر و جدی‌تر است و در بخش‌های تجربی، سریال، سینمای بلند و تبلیغات رقابت کمتر به نظر می‌رسد.
اثنی‌عشری درباره ضعف‌های موجود در سینمای انیمیشن گفت: به نظر من ضعفی که سینمای انیمیشن به آن دچار است بیش از هر چیز به مقوله مخاطب‌شناسی مربوط می‌شود و متأسفانه بیشتر آثار ما در شناخت مخاطب و اینکه مخاطب هدفشان چه قشر یا گروه سنی است، بلاتکلیف هستند و این اشکال در سینمای لایواکشن ما هم دیده می‌شود.
وی افزود: همچنین در برخی فیلم‌های کودک، شوخی‌های زیادی می‌بینیم که اصلاً کودکان نمی‌توانند متوجه آن شوخی شوند یا حتی برخی شوخی‌ها مناسب کودکان نیست. شناخت مخاطب یکی از اصلی‌ترین مسائلی است که باید به آن توجه داشت اما بسیاری از فیلم‌ها در مواجهه با گروه مخاطبان خود بلاتکلیف هستند. این ضعف در گذشته بسیار بیشتر به چشم می‌خورد، البته امسال می‌توان گفت که کمرنگتر شده اما همچنان وجود دارد. در بسیاری مواقع فیلم‌هایی که برای کودکان ساخته شده‌اند، آثار سنگینی هستند و برخی آثار که برای بزرگسال ساخته شده‌اند، آثار سبکی هستند.
کارگردان انیمیشن کوتاه «بوریم بازار» درباره نقش جشنواره پویانمایی در رشد و ارتقای سینمای انیمیشن در ایران گفت: زمانی تنها جایی که می‌شد فیلم‌های انیمیشن را تماشا کرد، جشنواره بود اما به واسطه گسترده شدن درگاه‌های دسترسی به آثار انیمیشن مثل پلتفرم‌ها و جشنواره‌های بسیاری که برگزار می‌شوند، این نقش جشنواره‌ها کمرنگتر شده است. زمانی جشنواره‌ها نقشی شبیه دانشگاه و مدرسه داشتند اما امروز تنها برگزاری جشنواره نمی‌تواند کمک‌کننده باشد و نقشی سازنده داشته باشد بنابراین لازم است در این رویدادها بیش از هر چیز نشست‌هایی برای نقد و بررسی این سینما برگزار شود. البته قطعاً نباید این نشست‌ها به روزهای جشنواره محدود شوند.
وی یادآور شد: ما معمولاً شاهد برگزاری جشنواره و پرداختی فشرده به این سینما در روزهایی محدود هستیم و متأسفانه پس از پایان جشنواره دیگر همه چیز فراموش شده و تا یک یا دو سال بعد که دوباره جشنواره برگزار شود، کسی به این سینما و ضعف‌هایش نمی‌پردازد. لازم است که در طول سال آثار نمایش داده شوند و مورد بررسی قرار گیرند تا نقاط ضعف و قوت‌ها مشخص شوند.
عضو هیأت مدیره انجمن صنفی فیلم‌سازان انیمیشن ایران در پایان درباره امکان برگزاری سالانه جشنواره پویانمایی گفت: به لحاظ کیفی انیمیشن ایران امروز این قابلیت را دارد که آثارش با هم رقابتی جدی داشته باشند اما به واسطه مشکلات اقتصادی که در یک سال گذشته شدت گرفته، سرعت تولید آثار کاهش پیدا کرده و تعداد آثار کمتر شده است. متأسفانه وضعیت اقتصادی بر بستن قراردادها و به ویژه در تولیدات دولتی وقفه‌ای ایجاد کرده که در کمیت دچار ضعف شده‌ایم. البته این معضل تنها مربوط به وضعیت اقتصادی نمی‌شود و پس از شیوع کرونا استودیوهای بزرگ هم دچار مشکل شده‌اند و تغییرات بزرگی در روند کار آنها صورت گرفته است.
سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران هم‌چون دوره‌های گذشته در چهار بخش مسابقه، خارج از مسابقه، نمایش ویژه و چشم‌انداز از ۱۳ تا ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار خواهد شد.
نظر شما