مبارزه و انقلاب فرهنگی در سیره امام سجاد(ع) بررسی شد

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست علمی «مبارزه و انقلاب فرهنگی در سیره امام سجاد (ع)» در مدرسه علمیه حضرت نرگس (س) ولایت کابل که از مدارس همکار نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان است، برگزار شد. کارشناسان این نشست علمی آقای علیزاده و خانم روشنگر و دبیر علمی آن الهه عظیمی بود.

این نشست با تلاوت قرآن کریم آغاز شد و سپس علیزاده پیرامون تاریخ حیات سیاسی و اجتماعی امام سجاد (ع) صحبت نمود و گفت: عمر سیاسی امام سجاد علیه السلام با شش نفر از خلفای اموی یزید بن معاویه، عبدالله بن زبیر، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولید بن عبدالملک سپری شده است.

وی در ادامه دلیل اینکه چرا امام سجاد (علیه السلام) بعد از حادثه عاشورا قیام نکردند را توضیح داد و بیان داشت: امام سجاد (علیه السلام) در دوره‌ای زندگی می‌کردند که احزاب و گروه‌های دیگر قدرت را به دست داشتند، قیام کردن فقط به اراده نیست بلکه یار و یاور و نظام و لشکر می‌خواهد که در آن زمان شیعیان کاملاً پراکنده شده بودند و توان قیام وجود نداشت و همچنان تجهیزات آماده نبود.

سپس روشنگر در رابطه با ویژگی فرهنگی و اجتماعی اوایل حیات امام سجاد (علیه السلام) اظهار داشت: زمان برگشت امام سجاد (علیه السلام) به مدینه؛ این شهر وضعیت فرهنگی – اجتماعی خوبی نداشت، رقص، شعر و لهویات رواج پیدا کرده بود و اشخاصی که شعرهای عاشقانه و خیالاتی می‌سرودند از سرمایه دارترین ها بودند.

وی در پایان سخنان خود مهم‌ترین فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی امام سجاد علیه السلام را مورد توجه قرار داد و اظهار داشت: زمان امام سجاد (ع) طوری بود که ایشان نمی‌توانستند به صورت علنی و آشکار فعالیت نمایند؛ لذا از طریق دعا و مناجات حرف‌هایی را که می‌خواستند به مردم بفهمانند را انتقال می‌دادند و از این طریق مردم را هدایت و رهبری می‌کردند.