به گزارش خبرنگار مهر، دکتر علیرضا زالی روز گذشته در نشست خبری تولید نخستین نایچه مصنوعی به کمک مهندسی بافت با اشاره به دانش بومی ساخت نای و نایچه مصنوعی در ایران گفت : این پروژه از سخت ترین بخش های ساخت یک عضو بوده است زیرا تولید غضروف نای به همان شکل بسیار عمل پیچیده ای است.
زالی گفت: نای با توجه به اینکه یک مجرای ساده فیزیکی نیست و از پوشش داخلی ترد و بسیار پیچیده ای تشکیل شده است، ساخت آن به صورت مصنوعی نیز تکنیک ویژه ای می طلبد که خوشبختانه محققان این مرکز توانسته اند به این تکنیک دست پیدا کنند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اضافه کرد: نسج نای بسیار آسیب پذیر است و عروق آن به سرعت دچار آسیب دیدگی می شود. بیمارانی که به صورت دائم از لوله تنفسی استفاده کرده باشند در این ناحیه دچار آسیب جدی می شوند و تنگی مجرای تنفسی پیدا می کنند.
وی گفت : مهندسی بافت توانسته است این مشکل را با ساخت نای و نایچه مصنوعی حل کند و محققان ایرانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی توانستند بافت نای و غضروفی آن را باز تولید کنند.
زالی اضافه کرد: فرآیند ایجاد نای مصنوعی با استفاده از مهندسی بافت دارای چند مرحله ای که با توجه به مدت زمان زیادی که به طول انجامیده است سرآغاز یک حرکت جدید در مهندسی بافت خواهد بود.
به گزارش مهر، نخستین نای و نایچه مصنوعی به کمک مهندسی بافت از سوی محققان ایرانی در مرکز آموزشی و درمانی تحقیقاتی دکتر مسیح دانشوری و پژوهشکده سل و بیماریهای ریوی و مرکز تحقیقات نانوتکنولوژی و مهندسی بافت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طراحی و ساخته شده است.
نظر شما