«روستای پامنار دزفول» مقصدی برای گردشگران و مسافران

خبرگزاری مهر؛ گروه استان‌ها: نام روستای پامنار دزفول را کمتر کسی شنیده باشد چرا که روستا شاید عادی باشد ولی طبیعت بکر و محیط آرام آن بهترین مکان برای مسافران و گردشگران است به ویژه برای کسانی که به دنبال آرامش خاص و سکون ویژه‌ای هستند.

روستای پامنار دزفول در استان خوزستان جزوی از بخش شهیون در فاصله ۲۵ کیلومتری شهر دزفول به وسعت ۵۷ هکتار در میان دامنه‌های رشته کوه‌های زاگرس و مشرف به دریاچه سد دز در شمال شهرستان دزفول واقع شده است. در غالب تورهای گردشگری روستای پامنار دزفول جایی ندارد.

پامنار در محدوده سد دز و کرخه واقع شده و روستایی آباد است و این سد تبدیل به یکی از جاذبه‌های دیدنی روستای پامنار دزفول شده است. مردم در این مکان می‌توانند به تماشای جانوران و پرندگان مهاجر بنشینند، کوهنوردی یا پیاده روی کنند.

از دیگر سرگرمی‌های پشت سد ماهیگیری است. ماهی‌های دریاچه در حقیقت ماهی‌های رودخانه‌ای هستند که با سیستم دریایی یعنی با مواد معدنی فراوان و در آب عمیق زندگی می‌کنند در نتیجه از نظر فیزیکی با ماهی‌های مشابه خود در بالادست یا پایین دست رودخانه تفاوت دارند.

قلعه شاداب در دوران ساسانیان ساخته شده است و نزدیک به دوازده هزار متر مربع وسعت دارد. در طول تاریخ از این قلعه تاریخی در روستای پامنار دزفول استفاده‌های مختلفی شده است. نام قلعه از کدخدای طایفه به نام «شاداب عبدل» گرفته شده است. قبل از آن متعلق به زمین دار بزرگی بود که به نام او قلعه شاه حسین خوانده می‌شد. در زمان ساسانیان نیز دژ انوشبرد یا دژ فراموشی نام داشت. هنگامی قلعه دیده بشود ممکن است تصور شود تنها کوهی استوار است اما در حقیقت یکی از طولانی‌ترین قلعه‌های طبیعی ایران به شمار می‌رود.

کوه‌ها به صورت طبیعی بر اثر فرسایش زمین شکل گرفتند. موقعیت استراتژیک فوق‌العاده کوه سبب شد تا در آن قلعه‌ای احداث کنند. قلعه‌ای که تنها دو را ورود و خروج دارد و سراسر اطراف آن‌را دریاچه و دره‌های عمیق فرا گرفته‌اند. این سازه در زمان ساسانیان مورد توجه قرار گرفت. بعدها درون آن سازه‌هایی برای نگهداری آب و غذا ایجاد شد. ساختار تو در تویی درون آن وجود دارد که شامل اتاقک‌هایی متصل به یکدیگر است. این منطقه زیر نظر سازمان حفاظت از محیط زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شده است.

گفته می‌شود این قلعه تا حدود ۲۵ سال پیش مسکونی بوده است. مدتی نیز محل نگهداری دام‌های عشایر بود تا اینکه نهایتاً خالی از سکنه شد. منظره بسیار زیبایی از بالای قلعه رو به دریاچه، دره‌های اطراف و روستاهای مجاور وجود دارد. درختان کنار در جای جای این طبیعت زیبا خودنمایی می‌کنند.

کپوبافی از صنایع دستی معروف روستای پامنار

از دیگر دیدنی‌های روستای پامنار دزفول قبرستانی قدیمی است که فاصله کمی با قلعه دارد. گورهای باستانی این محل دارای سنگ‌هایی عمودی هستند که روی آنها نقوش متفاوتی ترسیم شده است. هر یک از نقش‌ها نشان دهنده مشخصات صاحب گور هستند.

برخی از نشانه‌های روی قبرها افراد سوار بر اسب را نشان می‌دهند که نماد جنگاوری آنها بوده‌اند. همچنین روی قبرهای مربوط به خانم‌ها نیز نشانه‌هایی از جنگاوری و رقص دیده می‌شود. به نظر می‌رسد این قبرستان اطلاعات بسیاری در مورد تاریخ اجتماعی منطقه به دست می‌دهد.

کمی پایین‌تر از قلعه در روستای پامنار دزفول منطقه کنارستان قرار دارد. از درختان کنار یا همان سدر استفاده‌های متعددی می‌شود از میوه این درخت برای خوردن مصرف می‌شود، عسل منطقه معروف است و از برگ‌های درخت سدر می‌گیرند. از درختان بادام هم مصرف مستقیم خوراکی و هم برای تهیه روغن بادام استفاده می‌شود. درختان بادام در پایین این کنارستان در کنار غار زرده یا شکفت قرار دارند.

خانه‌های روستای پامنار دزفول کاه گلی است و معماری فوق‌العاده ای دارد. مناظر دیدنی این روستا محل خوبی برای علاقه مندان به رشته عکاسی و ثبت تصاویری است که همیشه یادآور سفر به این دیار هستند. از گیاهان و پوشش‌های منطقه می‌توان به رملیک، کنار، بنه، بادام، جاز، انجیر، بلوط و نخل اشاره کرد.

زنان زحمت کش پامنار در هنر کپوبافی بسیار ماهر هستند و از جمله صنایع دستی معروف این منطقه است. کپوبافی از بافته‌های حصیری است و مواد اولیه آن کرتک و برگ نخل‌های خرما است که از سالیان متمادی رواج داشت. کرتک نوعی گیاه خودرو است که در حاشیه نهرها، رودخانه‌ها و دشت‌های منطقه شهیون به وفور یافت می‌شود.