به گزارش خبرنگار مهر، حسین سلطان محمدی منتقد و فعال رسانه در یادداشتی درباره فعالیت شبکه های رادیویی ماه مبارک رمضان نوشته و در آن از تلاش برای مرتبط کردن مخاطب با این ایام گفته است.
متن این یادداشت را میخوانید:
«رادیو و اصوات دلنشین قرآنی!
از رادیو در ماه رمضان امسال، ترتیبات متفاوتی به گوش شنوندگان رسید؛ رسانه ای که بیش از ۱۰ شبکه سراسری و انبوهی از شبکه های استانی یا رادیونماهایش در دسترس مخاطبان حتی تلویزیون از طریق سیستم پخش دیجیتال زمینی یا حتی اپلیکیشن هایی چون سپهر یا ایران صداست و در هر لحظه که یکی از آنها روشن باشد، نکاتی متناسب با ویژگی این رسانه متکی به گوش یا حس شنوایی مردم می رسد. در ماه رمضان امسال، از این رسانه با اتکا به منابع صوتی موجود، آثار متفاوتی منتشر شد.
در رسانهای که معمولا آثار و مطالب شبکههای پیام یا آوا یا نمایش یا رادیو ایران یا رادیو فرهنگ و حتی رادیو قرآنش را به عنوان یک مسافر در وسایل نقلیه عمومی، به انتخاب راننده وسیله، شنیده ام، بدیهی است که در ماه مرتبط با قرآن، انتظارات قرآنی از این رسانه داشته باشم. پخش تلاوت های متفاوت از قاریان ایرانی و خارجی، پخش تلاوت هایی با صدای قاریان نوجوان و جوان، پخش تلاوت قرآن با صدای شهدا از شهدای انقلاب و دفاع مقدس تا شهدای مدافع حرم، از مرسوم ترین آیتم هایی بود که به تناوب شنیده شد. حتی در گزارش های مردمی، گزارشگران این رسانه، در سطح شهر از فعالیت های مرتبط با ماه رمضان نظیر برپایی سفره های افطاری ساده یا تجمع های قرآنی در مساجد و محافل قرآنی و حتی نمایشگاه هرساله قرآن کریم، گزارش دادند.
علاوه بر فعالیت های مرسوم، همزمانی این ماه با ایام ضربت خوردن و شهادت مولای متقیان امام علی(ع)، فرصت بسیار خوبی برای درگیر کردن مخاطب صوتی با نکاتی از نهج البلاغه، که حاوی سخنان و گفتار این امام همام است، ایجاد کرده بود. صرف ارتباط با متون قرآن یا نهج البلاغه، برای بازخوانی آنها نبود، بلکه کارشناسان حاضر در برنامه های این رسانه، کوشیده بودند این آموزه ها را در زندگی جاری شناسایی کرده و با اشاره به آنها، شنونده را به مصداق یابی یا غوطه وری در معارف قرآنی و دینی، سوق دهند. به سخن دیگر، اندیشه دینی را برای مخاطب امروزی به نحوی بازیابی و معرفی کنند که او بتواند در میانه بسیاری از نکات متفاوتی که از مسیرهای مختلف دریافت می کند، از آنان بهره برداری کرده و در زندگی جاری خود، استفاده کند. همچنین تلاش برای مرتبط کردن مخاطب با مفاهیم معنوی، صرفا با بازخوانی و معرفی آنها، انجام نشد بلکه بعضا با طرح نکات قرآنی، مسابقاتی برای به حرکت درآوردن مخاطب در آیات و مفاهیم قرآنی و حتی شرکت در پویش های گوناگون قرآنی، برای شنونده، به اجرا گذاشته شد یا آنان را به شرکت در چنین مسابقات و پویش هایی، تحریک و تحریض کردند.
برای مخاطب این رسانه که بعد از قوه سامعه یا شنوایی، به اندیشه کردن در آنچه شنیده، می پردازد، در ساعات شبانه روز، باید مطالب به نحوی شناسایی و تبدیل شود که او بتواند به صورت منظم، با مفاهیم دریافتی، درگیر شود. جدا از پخش مباحثی بسیار جدی و منظم از رادیو فرهنگ از جلسات آموزشی استادان حوزوی، در دیگر مباحث باید بریده تر و کوتاه تر، چنین مباحثی را برای دریافت از سوی مخاطب عام، طرح کرد. حتی در پخش برنامه های جزءخوانی یا پخش مراسم شب های احیا، باید دقت شود که اتصال به صوت این مراسم، نباید با ورود مجری، شکسته شود و پخش یکسره چنین برنامه هایی، در دستور کار باشد؛ نکته ای که در رادیو، در دستور کار بوده و همیشه رعایت می شود و شنوندگان نیز، امسال از چنین امکانی بهره مند شدند. البته رادیونماها، معمولا شنونده را با تصاویری همراه می کنند اما در آنها هم باز تمرکز اصلی بر شنوایی است تا بینایی.
نظر شما