مریم کاظمی بازیگر برنامه «عروسکخونه» شبکه کودک درباره این برنامه که در قالب یک جشنواره به نمایش های عروسکی می پردازد و رویکردهای جشنواره های این چنینی به خبرنگار مهر گفت: یادمان باشد جشنواره‌ها به خودی خود برای تامین نیازهای هنرهای مختلف برگزار نمی‌شوند. جشنواره برای ایجاد انگیزه و هدفمندی کسانی که در زمینه‌های مختلف هنری کار می‌کنند، مفید است و شما را تشویق می‌کند که کاری تولید کنید؛ عروسکی بسازید قصه‌ای بگویید و راهی برای ارتباط با دیگران بیابید.
وی افزود: دیدن برنامه‌های جشنواره‌های مختلف برای کودکان و نوجوانان مفید نیست بلکه برای بزرگترهایی راه‌گشاست که برای کودکان و نوجوانان کار می‌کنند تا دنبال داستان های بهتر و تکنیک های بهتر باشند، سطح کارشان را ارتقا دهند و نمایش های بهتری برای مخاطبان جوان اجرا کنند.
این بازیگر و کارگردان تئاتر یادآور شد: کودکان و نوجوانان از طریق دیدن مستمر نمایش های مختلف با سلیقه های و شیوه های مختلف رشد می کنند نه با دیدن برنامه جشنواره های عروسکی، کودک و نوجوان یا جشنواره های فیلم.
کاظمی با بیان اینکه مشارکت در برنامه «عروسکخونه» بسیار خوب است، اظهار کرد: استقبال فوق العاده بوده ولی این یک سکوی پرتاب و یک نقطه آغاز است. زیرا از همان زمانی که فکر کنیم موفق شده ایم و در قله قرار داریم، شیب رو به پایین آغاز می شود، پس باید مراقب باشیم.
وی درباره آمار مشارکت در برنامه تلویزیونی «عروسکخونه» تصریح کرد: برخورد آماری در هنر آسیب زننده و آمار برای ثبت و سند و تاریخ سازی است و مهم کیفیت و چگونگی است. با این حال برای اینکه آمار مشارکت ۲۰ میلیون نفری سال قبل حداقل حفظ و یا بیشتر شود باید خیلی تلاش کرد و نوآوری داشت و این گاهی ترس آور است. برای همین است که بسیاری از برنامه های موفق تلویزیونی که با صداقت و تلاش وفادارانه ساخته شده اند و تاثیرگذار هم بوده اند، نتوانسته اند استاندارد خود را حفظ کنند زیرا اسیر حاشیه، مسایل بی ربط به موضوع اصلی، توصیه‌های غیرکارشناسی، ترس از عدم قبول، ارزان تمام کردن و … شده اند.
این بازیگر تئاتر و تلویزیون یادآور شد: کار اصلی درواقع همین است که بتوان با ارتقای کیفیت کارهای نمایشی، تاثیرگذاری بیشتری داشت. این میان آمار بالا کمک کننده است به شرطی که پلان و الگو و مدلی برای ادامه و رشد آن طراحی شود.
وی درباره شخصیت های عروسکی عنوان کرد: عروسک ها را همه دوست دارند زیرا بخشی از ما هستند که دلمان می خواهد باورش کنیم و حتی با آن درد دل و گفت‌وگو کنیم. حالا تصور کنید کودکان و نوجوانان با تخیل گسترده چگونه خواهند توانست عروسک را جای دوست، مادر، عشق، پدر، رفیق، دشمن، غریبه و شخصیت‌های جامعه بگذارند. چقدر ساده می‌توانند دنیای واقعی را بازسازی کنند و الگوی ساده و بی‌خطری از آنچه در آینده خواهند دید طراحی کنند.
این کارگردان تئاتر عروسکی تاکید کرد: نمایش عروسکی آنقدر قدیمی و کهنه است که شاید هیچ‌کس نتواند به درستی بگوید از کجا شروع شد و آیا از نمایش زنده کهنسال تر است یا جوان تر. از وقتی انسان، انسان شد شروع به خلق شخصیت خود کرد و ساخت عروسک برای تکمیل این خلاقیت بسیار کارساز بوده، هست و خواهد بود.
کاظمی با بیان اینکه برنامه تلویزیونی «عروسکخونه» یک تریبون یا ویترین برای تولیدات نمایشی غیرتلویزیونی است، گفت: این برنامه یک مدیوم و کاتالیزور مهم است و طبیعتاً قدرت زیادی برای اطلاع رسانی دارد ولی اگر این قدرت به نیروی محرکه تولیدات بومی نمایش در هر استان برای تماشاگران خودشان تبدیل شود و به تولید کارهای تلویزیونی عروسکی خلاق بینجامد نقش خود را به درستی انجام داده است.
فصل دوم مجموعه «عروسکخونه» از ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ از کانال نهالِ شبکه کودک پخش شد و روند پخش آن تا ۲۳ فروردین ۱۴۰۳ ادامه دارد. در هر قسمت از این برنامه یکی از نمایش های جشنواره «عروسکخونه» پخش و در نرم افزار شاد هم به رای گیری گذاشته می شود.
دومین جشنواره تلویزیونی «عروسکخونه» به دبیری علی خواجه برگزار خواهد شد و محمدصادق باطنی مدیر شبکه کودک، رییس شورای سیاست گذاری آن است.
نظر شما