اگر دیپلمات نبود، قطعاً فرمانده‌ای در طراز «حاج قاسم» می‌شد

خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: عصر روز یکشنبه و بعد از انتشار خبر فرود سخت بالگرد رئیس جمهور ایران و هیئت همراه وی، نفس‌ها در سینه حبس شده بود؛ اما بعد از تلاش‌های فراوان تیم‌های امداد و نجات که با وجود صعب العبور بودن منطقه و اوضاع نابسامان جوی پیگیری شد، شناسایی محل سقوط بالگرد انجام شد و در نهایت مشخص شد که تمام سرنشینان بالگرد شهید شده‌اند.

این حادثه شوکی برای افکار عمومی مقاومت ایجاد کرد، اما حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب به همه اطمینان دادند که اوضاع بر روال خود دنبال خواهد شد.

در این حادثه آیت الله شهید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور کشورمان و شهید حسین امیر عبداللهیان وزیر خارجه بعد از عمری خدمت‌گزاری به ملت ایران و تمامی ملت‌های آزاده جهان، به شهدای محور مقاومت ملحق شدند.

خبرگزاری مهر در این خصوص و به صورت ویژه در خصوص شخصیت شهید حسین امیر عبداللهیان گفت‌وگویی را با استاد «حسین الدیرانی» نویسنده و پژوهشگر لبنانی انجام داده است که متن آن را در زیر می‌خوانید:

در ابتدا شهادت رئیس جمهور و وزیر خارجه ایران و هیئت همراه ایشان را به خود و به شما و تمامی عناصر محور مقاومت تسلیت می گویم. شما چگونه این خبر را دریافت کردید و انعکاس این خبر در محافل دولتی و سیاسی و مردمی لبنان چگونه بود؟

من هم به نوبه خودم این حادثه بزرگ و فقدان این شخصیت‌های مطرح را به مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای و دولت و ملت ایران عزیز تسلیت عرض می‌کنم. آنها به حق مدال شهادت را بر گردن آویختند، چرا که در راه خدمت رسانی به ملت و سرزمین خود بوده و در مسیر عزت و کرامت آن قدم برمی‌داشتند. این حادثه دردناک همه ما را ناراحت کرد و شوکی به ما وارد کرد که هنوز قلب ما را به درد می‌آورد. با وجود اینکه من شخصاً در استرالیا زندگی می‌کنم، اما تحت تأثیر اوضاع و افکار عمومی ملت مقاوم لبنان قرار دارم و با احساسات و نیازمندی‌ها و مطالبات آنها و رویکرد مقاومت زندگی می‌کنند و حجم فاجعه‌ای که هر کدام از افراد این امت مقاوم از این حادثه داشتند را درک می‌کنم.

در سطح رسمی، پیام‌های تسلیت دولت لبنان برای دولت عزیز ایران ارسال شد و در محافل سیاسی و مردمی به ویژه در میان گروه‌های وابسته به محور مقاومت نیز همین اتفاق افتاد. حتی اقلیت‌های عربی و اسلامی در استرالیا نیز در نتیجه این حادثه دردناک شوک بزرگی را متحمل شدند. ما به همراه احزاب و شخصیت‌های سیاسی در اینجا نگرانی عمیق خود را با ارسال پیام‌های تسلیت به سفارت جمهوری اسلامی ایران ارسال کردیم و در روز جمعه آینده مراسم بزرگداشت عظیمی در شهر سیدنی با حضور اقشار مختلف از ادیان و مذاهب و قومیت‌های متعدد برگزار خواهد شد.

شما با شهید حسین امیر عبداللهیان ملاقات‌هایی داشته‌اید. در خصوص این ملاقات‌ها با ما صحبت کنید و بگویید در این ملاقات‌ها چه گذشت و شخصیت شهید را چگونه ارزیابی کردید؟

من نمی‌توانم حزن و اندوه خود را از این فاجعه بزرگ که قلبم را به درد آورده است، بیان کنم. فقدان شهید سید ابراهیم رئیسی که من ایشان را پشتیبان امام خامنه‌ای حفظه الله می دانم و همچنین فقدان برادر و دوست مهربان و گرامی من شهید دکتر حسین امیرعبداللهیان که افتخار داشتم دو بار با ایشان ملاقات داشته باشم، قلب من را به درد می‌آورد. ملاقات اول هنگامی بود که ایشان معاون وزیر خارجه و مسئول دعوت از شخصیت‌های خارجی برای حضور در کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین در تهران بودند و دعوتنامه توسط ایشان امضا شده بود. من به همراه دیگر اعضای هیئت‌های مختلف از گوشه و کنار دنیا با ایشان ملاقات داشتم.

بار دوم در سال ۲۰۲۲ و در جریان حضور من در کنفرانس مجمع جهانی اهل بیت بود که تمامی شرکت کنندگان در این مجمع برای ضیافت شام به وزارت خارجه دعوت شدند. آقای محمد شریعتمداری من را به ایشان معرفی کردند و ایشان از من استقبال کردند. این برای من جالب بود و بعدها فهمیدم که برخی از مقاله‌های سیاسی من را می‌خوانده اند و این افتخار بزرگی برای من خواهد بود.

من ایشان را انسانی متواضع و با اخلاق و با ایمان و سخاوتمند و باهوش و مجاهد و مقاوم و بشاش یافتم. او متخلق به سیره واقعی دین حضرت محمد (ص) بود و عشق به ولایت فقیه را در قلب او احساس کردم. اگر تمام دنیا را برای او گریه کنم، اندوه قلبی من از بین نمی‌رود، اما تنها چیزی که باعث تسلی خاطر ما می‌شود، فرموده امام خامنه‌ای است مبنی بر اینکه مسیر این بزرگان ادامه خواهد داشت و ما آنها را در رفتار و منش مذهبی و سیاسی خود الگوی خود قرار خواهیم داد.

بسیاری، لقب «مرد خستگی ناپذیر» را به شهید عبداللهیان داده بودند. او بسیار فعال و سخت کوش بود در روابط منطقه‌ای و بین المللی خود تلاش زیادی انجام می‌داد. نظر شما در این رابطه چیست؟

این صفت کاملاً برازنده ایشان است. کسی که زندگی‌نامه و سفرهای سیاسی و دیپلماتیک او را ملاحظه می‌کند، می‌بیند که گاه او در یک روز به چند کشور سفر می‌کرد و مأموریت‌های خود را در راستای منافع ملت و کشور خود دنبال می‌کرد. خداوند به ایشان انرژی خارق‌العاده و عمل و صبر و پایداری و شجاعت قابل توجهی عطا کرده بود و هرجا که لازم بود حضور داشت. اراده خداوند این بود که او را با شهادت به کرامت برساند، شهادتی که آرزوی او بود.

آقای امیر عبداللهیان مواضع حساس و قاطعی در خصوص مقاومت به صورت عام و به ویژه فلسطین و جنگ در غزه اتخاذ کرده بود، نظر شما در این رابطه چیست؟

از دیدگاه من و با توجه به شناختی که من از ایشان دارم، او اگر یک دیپلمات نبود، یک مبارز در عرصه‌های جنگ نظیر فرمانده شهید قاسم سلیمانی می‌شد. او دیپلماتی مجاهد بود که تمامی محافل فرماندهی جبهه‌های مقاومت از لبنان گرفته تا سوریه و عراق و یمن و فلسطین او را می‌شناختند. او با ایمان به خط مقاومت به فعالیت خود ادامه می‌داد و این ایمان را در مأموریت‌های رسمی برای پشتیبانی جمهوری اسلامی ایران از جبهه مقاومت به کار می‌گرفت. او همواره بین کشورهای مختلف عربی و اسلامی و بین‌المللی تردد داشت و هیچ خستگی به خود راه نمی‌داد و تمامی پتانسیل‌ها را برای توقف جنگ و تجاوز به غزه و نسل کشی مردم این کشور از سوی صهیونیست‌ها و تروریست‌های جهانی بسیج می‌کرد. فلسطین پشتیبان بزرگی را از دست داد. البته این رویکرد با شهادت یک شهید و یک فرمانده متوقف نخواهد شد، این یک رویکرد متکامل است که ادامه خواهد داشت و به سمت آزادی نهایی فلسطین و نجات ملت فلسطین از چنگال اشغالگری و تروریسم صهیونیستی پیش خواهد رفت.