روایت مردم محلات از شهید رییسی که در یاد مردم ماندگار شد

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- اندکی از ظهر یکشنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه گذشته بود که عبارت «فرود سخت بالگرد رئیس جمهور» به سرخط تمام رسانه‌ها داخلی تبدیل شد و در ابتدا شاید تصور می‌شد که این خبر به معنای نیمه تمام ماندن یکی از سفرهای استانی پرتعداد دولت سیزدهم باشد اما خبر، آغازی بر یک پایان دردناک برای کشور شد.

هرچه که از این خبر می‌گذشت، امیدها کمرنگ‌تر و نگرانی‌ها بیشتر می‌شد، شاید تنها روزنه امید مردم همان چند تماسی بود که گفته می‌شد ابتدای وقوع حادثه با آیت‌الله آل‌یاسین، نماینده ولی فقیه در استان آذربایجان شرقی برقرار شده بود.

جستجوها برای یافتن بالگرد رئیس جمهور ادامه داشت اما با نزدیک شدن طلوع آفتاب ۳۱ اردیبهشت‌ماه، انگار ایران آماده شنیدن یک خبر دردناک می‌شد و تقدیر این بود که برای دومین بار در طول تاریخ نظام جمهوری اسلامی، به جای «رئیس جمهور سابق»، عبارت «رئیس جمهور شهید» در کنار نام رئیس قوه مجریه قرار بگیرد.

به مناسبت این حادثه، شهرهای استان مرکزی مانند تمام شهرهای ایران رنگ و بوی شهادت به خود گرفته و معابر شهر با تصاویر شهدای خدمت آذین‌بندی شده‌اند. در گوشه و کنار کشور هم مراسم‌های مختلفی برای بزرگداشت شهدا در حال برگزاری است.

خبرنگار مهر این بار به سراغ مردمی رفت که برای گرامیداشت یاد شهدای خدمت در محلات گرد آمده بودند تا از حس و حال آنان بشنود.

خانم سالخورده ای که گوشه سالن نشسته بود گفت: هنوز با شهادت سردار سلیمانی کنار نیامده بودیم که یکی از یاران دیگر آقا هم شهید شد، کاش می‌مردم و رفتنشان را نمی‌دیدم، رئیسی ساده سخن می‌گفت و همین سادگی او را محبوب کرد.

بانوی میانسالی که کمی آن طرف‌تر حرف‌های ما را می‌شنید، گفت: رئیس جمهور مانند شهید باکری فرمانده عرصه میدان و خط‌شکن بود انسانی نبود که به حضور در دفتر اکتفا کند چرا که خود را از مردم می‌دانست و باید در میان مردم حضور پیدا می‌کرد.

مهدی، سربازی که در کنار مأموران نیروی انتظامی وظیفه تأمین امنیت مراسم را بر عهده داشت، آیت‌الله رئیسی را نماد خدمت جهادی دانست و افزود: رئیسی امید را در دل جوانان روشن کرد و به ما انگیزه دوباره برای کار و زندگی داد.

مهسا، دختر جوانی که تصویر رئیس جمهور شهید را در دست داشت، گفت: آیت‌الله رئیسی فردی بود که به معنای واقعی به جوانان اعتماد داشت و این اعتماد در مدیران شهری تا مدیران ارشد به چشم می‌آمد. نمونه بارز این اعتماد، استاندار دهه شصتی آذربایجان شرقی بود که همراه وی به شهادت رسید.

پدری که آرام اشک می‌ریخت اما تلاش می‌کرد کسی متوجه گریه‌هایش نشود، اگرچه راضی به گفتگو نبود اما سکوت خود را شکست و در حالی که همچنان اشک می‌ریخت، گفت: من نیز مانند رئیس جمهور در کودکی طعم تلخ فوت پدر و کار در کودکی را حس کردم و مانند پدر آیت‌الله آل هاشم، داغ شهادت فرزندم را دیدم.

وی ادامه داد: رئیس جمهور مانند پدری مهربان و دلسوز برای فقرا بود، می‌توانست پشت میز بنشیند و میدان را به مسئولان زیردست بسپارد اما مانند حاج قاسم «مرد میدان» بود، سرنوشت این مردان باید به شهادت ختم شود تا در طول تاریخ ماندگار شوند.

میرزایی، دبیر بازنشسته نیز گفت: رئیسی خادم‌الرضا بود و تاب دوری از امامش را نداشت، چند سال را صرف خدمت صادقانه به مردم کرد و مأموریت زمینی خود در قبال مردم به خوبی ادا کرد و مانند کبوتری خونین بال پیش امام خود بازگشت.

محمدرضا یارمحمدی، پزشک جوانی که همراه خانواده‌اش در این مراسم شرکت کرده بود، با ستایش ساده‌زیستی آیت‌الله رئیسی گفت: با دیدن مادر رئیس جمهور و خانه وی به همگان ثابت شده که رئیسی در واقعیت نیز همانگونه زندگی می‌کرد که در رفتار و گفتارش نمایان بود.

وی افزود: بسیاری پیش از انتخابات و پس از ریاست جمهوری، با طعنه‌ها و تهمت‌ها او را آزار دادند و به تمسخر پرداختند اما نه تنها حتی اندک زمانی را نیز صرف پاسخگویی به تهمت‌ها نکرد بلکه تمام لحظه‌های خود را صرف خدمت به مردم کرد، رئیسی بهشتی‌وار در برابر زخم زبان‌ها سکوت کرد و بهشتی‌وار به شهادت رسید و اینگونه شد که سید مظلومان لقب گرفت.

شایان، دانشجوی رشته عکاسی که در مراسم به دنبال سوژه‌های خاص می‌گشت، با اشاره به آنچه که در آستانه انتخابات اتفاق افتاد، گفت: می‌خواستند به مردم القا کنند که رئیسی طمع قدرت دارد و هر مسئولیتی را برای رسیدن به جایگاه بالاتر رها می‌کند اما رئیسی ریاست جمهوری را رها کرد و آن را به شهادت پیوند زد.

وی افزود: همان جایگاه والایی که بسیاری لیاقت آن را ندارند. رئیسی به هر جایگاهی که رسید، بر اساس شایستگی‌هایش بود و شهادت مهر تائیدی بر این شایستگی است.

خواهر شهیدی که با عکس برادرش در مراسم حاضر بود گفت: رئیسی از جنس شهادت بود و قدرت نیز نتوانست تغییری در رفتار او ایجاد کند.

وی گفت: زمانی که آیت الله رئیسی عکس یک شهید را در سازمان ملل در میان دیدگان سران کشورهای جهان بالا گرفت، پوچ بودن دنیا و ماندگاری شهدا را به رخ تمام جهانیان کشید، اگرچه فقدان چنین شخصیتی هرگز جبران نخواهد شد اما او باید شهید می‌شد چرا که لایق شهادت بود.

اگرچه بیش از یک سال از زمان مسئولیت دولت سیزدهم باقی مانده بود اما در تشییع پیکر باشکوه شهدای خدمت و در رأس آن شهید آیت‌الله رئیسی، مردم به میدان آمده و در حضوری میلیونی، یک همه‌پرسی عظیم را به نمایش گذاشته و مهر تأییدی بر اقدامات دولت سیزدهم زدند.

رئیس جمهوری که خادم‌الرضا لقب گرفته بود، دوری از رضا (ع) را تحمل نکرد و پیش امامش رفت تا برای همیشه آنجا ماندگار شود.

رئیسی تیم رسانه‌ای ندارد

همیشه می‌گفتیم بدی رئیسی این است که تیم رسانه‌ای ندارد؛ خوب کار می‌کند اما نشان نمی‌دهد.

خدا زد به دهان همه ما و گفت تو برای خدا کار کن، من می‌شوم تیم رسانه‌ای تو و خدا عجب رسانه‌ای دارد؛ از شرق تا غرب عالم پرچم نیمه افراشته کردند و حتی دشمنان پیام تسلیت دادند و حتی مجری بی بی سی بغض در گلو خبرت را می‌خواند

دیگر بعد از این همه بدانیم هر جا کار پیش نمی‌رود بخاطر نداشتن رسانه نیست بخاطر فقدان اخلاص است.