ارائه خدمات مشاوره حقوقی و قضائی به خانواده ایثارگران یزد

به گرازش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی دادگستری، حجت الاسلام و المسلمین حسین طهماسبی در نشست با مدیر کل و معاونین بنیاد شهید و امور ایثارگران استان یزد، ارائه مشاوره حقوقی و قضائی به خانواده‌های شهدا و ایثارگران را یک خدمت حداقلی دانست و گفت: بنیاد شهید می‌تواند با کمک دادگستری با تشکیل یک تیم رصد و ارائه آموزش‌های پیشگیرانه از درگیری خانواده‌های ایثارگر با موضوعات حقوقی و قضائی بکاهد همانطور که در این برنامه به بیش از ۱۴ خانواده از ایثارگران خدمات مشاوره حقوقی و قضائی ارائه شد.

وی با بیان اینکه اکنون در جامعه از حیث منزلت و خدمت به ایثارگران بین آنچه که باید وجود داشته باشد و آنچه هست فاصله وجود دارد، تصریح کرد: اندک بدنه بیگانه از ایثارگری در جامعه، ادبیاتی متفاوت را در جامعه ترویج می‌کند که این نگاه آرام آرام در مسئولین نیز رسوخ کرده و شکل می‌گیرد.

این مقام قضائی، جامعه را وامدار ایثارگران ذکر کرد و بیان داشت: هر کس در هر پست و مسئولیتی که هست و حتی سایر آحاد جامعه که در جای جای این کشور به زندگی روزمره خود در کمال آرامش مشغولند، مدیون ایثارگرانی هستند که از جان و مال و آرامش خود را برای دفاع از این کشور گذشتند.

وی بیان کرد: ایثارگران با خدا معامله کردند و خود را طلبکار مردم و نظام نمی‌دانند اما وقتی که ادبیات برخی از افراد با مطامع کوتاه مدت و تحت تأثیر جو و شرایط، به موضوعاتی خلاف واقعیات جامعه ایثارگر دامن می‌زنند، ایثارگران هم در قبال آن واکنش نشان داده و به تدریج ادبیاتی متناسب با این عملکرد پیدا می‌کنند که هیچکدام زیبنده نیست.

رئیس کل دادگستری استان یزد، گفت: نظام و دست اندرکاران و مردم باید خود را مدیون ایثارگران بدانند و خدمت بدون منت و مبتنی بر رسالت و وظیفه را در دستور کار خود قرار دهند تا این خدمات بی شائبه به تغییر نگاه جامعه ایثارگری و اصلاح آن منجر شود.

وی ابراز داشت: هر فرد که قبل از انقلاب، حین انقلاب و در دوران دفاع مقدس و بعد از آن برای دفاع از این مردم و تحقق آرمان‌های جامعه دچار عارضه شده ایثارگر محسوب می‌شود و جامعه باید تمام قد در خدمت او باشد.

حجت الاسلام طهماسبی افزود: برخی افرادی که در جنگ تحمیلی و دفاع مقدس حضور یافته اند دچار عارضه شیمیایی یا مشکلات اعصاب و روان شده اند و سالهاست خود و خانواده آنها دچار یک رنج مستمر هستند، حال چگونه می‌توان از کنار این رنج مستمر به سادگی و بی تفاوت گذشت.