به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی والیبال ایران در مجموع ۱۲ مسابقه خود از لیگ ملتهای ۲۰۲۴ در دو دیدار مقابل آمریکا و هلند به برتری رسید و در ۱۰ مسابقه دیگر شکست خورد و در پایان مرحله مقدماتی در جایگاه پانزدهم قرار گرفت و به کار خود پایان داد.
پوریا حسین خانزاده در گفتوگو با خبرنگار مهر، درباره شرایط تیم ملی والیبال ایران که در این یک سال اخیر نتایج خوبی کسب نکرده است، گفت: متأسفانه لیگ ملتها امسال برای والیبال ایران خوب نبود و نتایجی که کسب کردیم همانطور سال گذشته شد. به نظرم امسال تصمیم خوبی برای آوردن مربی برای تیم ملی والیبال گرفته نشد. اگر مسئولان هدفشان رسیدن به میدان المپیک و کسب نتیجه بود باید با یک برنامهریزی اصولی پیش میرفتند. ما نمیگویم همه تقصیرات به گردن کسی که سرمربی تیم ملی را جذب کرده بیافتند اما واقعیت این است که تیم ملی نیاز به برنامهریزی اصولی در سال المپیک داشت.
والیبال ایران نیاز به برنامه ریزی اصولی داشت
وی گفت: متأسفانه ما برنامهای نداشتیم. هیچ کدام از بازیکنان تیم ملی کم کاری نکردند و ما با همه توان جنگیدیم که شرایط را بهتر کنیم اما نشد. من به چشم دیدم که همه بازیکنان با وجود مصدومیت دست از تلاش برنداشتند و زحمت کشیدند. نمیدانم بدشانسی یا چه موضوعی دیگری بود که با وجود زحمتی که همه بازیکنان کشیدند اما نتیجه نگرفتیم. قطعاً ما هم از نتایج به دست آمده راضی نبودیم. اگر هدف رسیدن به میدان المپیک بود برنامهریزی برای آن خوب نبود. مسئولان میتوانستند یک مربی خوب و طراز اول برای تیم ملی جذب کنند اما نمیدانم چه اتفاقی رخ داد که این کار انجام نداد. تیم ملی به مربی نیاز داشت که دو سه سال در کنار تیم باشد.
برای رسیدن به المپیک باید چهار سال برنامه ریزی میکردند
هیج مربی طراز اول یک سال مانده به المپیک هدایت تیمی را قبول نمیکند
خانزاده عنوان کرد: البته که فدراسیون همه تلاشش را به کار گرفت و واقعاً شرایط کمی سخت شد. تقوی به عنوان رئیس فدراسیون برای ما خیلی زحمت کشید و با وجود مشکلات اقتصادی امکانات خوبی فراهم کرد، اما والیبال نیاز به برنامهریزی، اردوهای خوب و بازیهای تدارکاتی قابل قبول دارد. در کنار آن هم باید یک مربی طراز اول جذب شود تا از الان برای چهار سال بعدی برنامه ریزی کند. در کشور ما معمولاً یک سال مانده به المپیک به فکر جذب مربی طراز اول میافتند در حالی که مربیان خوب و طراز اول یک سال مانده به المپیک هدایت تیمی را برعهده نمیگیرند، آنها باید چند سال با تیم کار کنند، شناخت کافی از آن داشته باشند و بتوانند برنامههای خود را روی تیم پیاده کنند تا بتوانند نتیجه بگیرند تا در رزومه کاریشان عملکرد منفی نداشته باشند.
نباید چشممان را روی واقعیتهای والیبال ببندیم
دریافت کننده قدرتی تیم ملی والیبال ایران گفت: اما در ایران این کارها صورت نمیگیرد، در مهمترین سالهای والیبال و به خصوص در این یکی دو سال اخیر برنامهریزی درستی صورت نگرفت و ماحصل آن هم عدم نتیجهگیری تیم شد. این مسائل باعث شد تا تیم به المپیک راه پیدا نکند. ما نباید چشممان را روی واقعیت ببندیم. والیبال ایران نتیجه دلخواه کسب نکرد در این موضوع هم عوامل زیادی دخیل بودند.
پائز مربی نبود که بتواند تیم را جمع کند
وی در مورد انتخاب پائز به عنوان سرمربی تیم ملی عنوان کرد: من قصد ندارم پائز را قضاوت کنم اما حقیقتاً تقریباً در این سه ماهی که مسئولیت تیم را برعهده گرفته بود، مربی نبود که بتواند کار را جمع کند. ما در هر بازی که شکست میخوردیم، پائز عنوان میکرد دریافت و سرویس خوب بود، در حالی که واقعاً این طور نبود. ما پیشرفتی نداشتیم و در همه بازیها شکست میخوردیم. شاید از نظر هماهنگی و عملکرد تک تک بازیکنان بازی به بازی بهتر میشدیم اما در نهایت نتیجه باخت و ناامیدی بود ولی پائز مدام اظهار امیدواری واهی به ما میداد. به نظرم این شیوه خوب بود.
سرمربی تیم، حرف، حرف خودش بود
ملیپوش والیبال ایران خاطرنشان کرد: متأسفانه او با کادر هم مشکلاتی داشت و تنها میخواست که حرف، حرف خودش باشد و به نظر بقیه توجهی نمیکرد. من قصد ندارم پائز را قضاوت کنم و بگوییم او مربی بدی بود چون او سه ماه در کنار تیم بود و وقتی زیادی نداشت، شاید اگر او زمان بیشتری داشت میتوانست در تیم عملکرد بهتری داشته باشد.
در هفته آخر تیم چیزی برای از دست دادن نداشت
خانزاده در مورد تغییر پائز در جریان لیگ ملتها و شوک دادن به تیم ملی بیان کرد: واقعاً شوک به تیم وارد شد. ما در هفته آخر بازیکنان همه یکدل شدیم و واقعاً با نتیجهای که گرفتیم چیزی برای از دست دادن هم نداشتیم. با توجه به باختهایی که در هفته اول و دوم به دست آورده بودیم دیگر نه در لیگ ملتها شانسی داشتیم و نه راهی برای صعود به المپیک باقی مانده بود، بنابراین تصمیم گرفتیم حداقل برای خودمان و مردمان بازی را ببریم. خیلی مصمم و باانگیزه بازی کردیم و خوشبختانه توانستیم مقابل آمریکا پیروز میدان شویم. دو برد ما مقابل هلند و آمریکا بعد از باختهای مکرر امید و انگیزه را دوباره برای ما زنده کرد و باعث شادی مردم هم شد.
از پیشنهاد لوبه شوکه شدم
وی در بخش دیگری از صحبتهایش در مورد پیوستن خود به تیم لوبه ایتالیا گفت: من از اواسط مردادماه به این تیم اضافه خواهم شد. تیم لوبه خیلی بزرگ است و زمانی که این پیشنهاد را دریافت کردم واقعاً شوکه و خوشحال شدم. لوبه از بزرگترین تیمهای ایتالیاست. این تیم امسال به دنبال جوانگرایی است و چندین بازیکن جوان در ترکیب تیم دارد. من هم امسال از تیم ملی جوانان در لیگ ملتها بازی کردم و بازیام را مدنظر قرار دادند. حضور در تیم لوبه شرایط خوبی برای من رقم خواهد زد. من از ۲۰ سالگی قرار است در یکی از تیمها بزرگ و جوان ایتالیا بازی کنم و این افتخار بزرگی است. البته که بستگی به خودم دارد که چطور بازی کنم. همه تلاشم را به کار میگیرم، خدا را شکر شرایط خوب است و امیدوارم این روند ادامه پیدا کند و تا سالها در ایتالیا بازی کنم.
بازیکنان تیم انگیزه و روحیه جنگندگی نداشتند
دریافت کننده قدرتی تیم ملی والیبال ایران بااشاره به جذب مربی طراز اول برای تیم ملی والیبال ایران عنوان کرد: ما با مربی ایرانی نتیجه نگرفتیم، مربی طراز اول خارجی که شرایط همه تیمها هم را دیده و تجربه بالایی هم دارد را در اختیار نداشتیم. به نظرم اصلیترین موضوع در تیم ملی والیبال ایران است که نمیدانم واقعاً دلیلش چه بود این که بازیکنان انگیزه برد و روحیه جنگندگی را نداشتند. من اصلاً نمیگویم کادر ما بد بود، اما به نظرم این انگیزه و روحیه را باید به تیم القا میکردند. گاهی وقتها ما از تیم حریف حتی امتیاز بالاتری داشتیم اما ترس از باخت باعث میشد آن ست را واگذار کنیم. به نظرم این انگیزه باید به بازیکنان تزریق شود. بازیکنان خوبی در ترکیب تیم ملی حضور دارند و همگی لژیونر و در بالاترین سطح بازی میکنند اما شاید آن روحیه و انگیزه را برای پیروزی ندارند.
تفکر پائز در مورد من مانند تفکرات سرمربی قبلی تیم ملی بود
وی در پاسخ به این سوال که به چه دلیل پائز در هفته اول و دوم او را در ترکیب تیم قرار نداد، عنوان کرد: من دو سال است که بازیکن تیم ملی بزرگسالان هستم، البته سال گذشته بعد از لیگ ملتها در سه تورنمنت بازی نکردم که نمیدانم به خاطر نظر سرمربی بود یا هر چیز دیگر. اما فکر میکنم پائز هم چون شناختی از ما نداشت و سال گذشته هم شرایط من به آن صورت بود، از قبل این تفکر در ذهنش مانده بود که من همچون سال گذشته بازیکن تعویضی هستم یا چون سنم هم کم بود به من فرصت حضور نداد. واقعاً دلیل این اتفاقات را نمیدانم. سال گذشته هم در دوره مربیگری عطایی هم شرایط به همین صورت بود و من سوالی نپرسیدم که چرا در ترکیب تیم نیستم. اما در هفته آخر با توجه به حضور آقای اکبری و شناختی که از من داشت در ترکیب تیم قرار گرفتم و بازی با آمریکا به میدان رفتم. قطعاً عدم شناخت مربی از بازیکنان یک فاجعه است و بود و نبودش هیچ فرقی ندارد به این خاطر که با شناخت بازیکنان را انتخاب نمیکند.
نظر شما