بچه‌هایی که می‌خواهند «بی بی» را به کربلا بفرستند/ اهمیت تکنیک

سعید نجاتی نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «بی بی» در گفت‌وگو با خبرنگار مهر عنوان کرد: ساخت فیلم کوتاه «بی بی» بسیار اتفاقی رقم خورد. سال‌ها پیش زمانی که تازه پیاده‌روی اربعین رونق گرفته بود و مشتاقان زیادی برای رفتن به کربلا در مرز جنوب کشور حضور پیدا می‌کردند، منطقه آزاد اروند و انجمن سینمای جوان زمانی که حبیب ایل بیگی مسئول انجمن بود، تفاهمنامه‌ای امضا کردند و رویدادی به نام «آفرین‌نامه حسینی» راه اندازی شد.

وی افزود: در آن برنامه از ۱۱ فیلمساز دعوت کردند تا در پیاده‌روی اربعین حضور پیدا کنند و من نیز یکی از آن‌ها بودم. در آن برنامه قرار بود که فیلمسازان پیاده روی اربعین را مستندسازی کنند یا سوژه های داستانی پیدا کنند و بسازند. من نیز در همان جا فیلمنامه «بی بی» را نوشتم و بازیگران فیلم نیز انتخاب شدند.

این کارگردان درباره موضوع فیلم «بی بی» توضیح داد: فیلم «بی بی» درباره چند نوجوان جنوبی است که مادربزرگ یکی از آن‌ها می‌خواهد به کربلا برود. این بچه‌ها تصمیم می‌گیرند که با گاری بی بی را به کربلا ببرند اما درنهایت موفق نمی‌شوند و سعی می‌کنند که حداقل بی بی به صورت آنلاین با حرم امام حسین (ع) صحبت کند.

نجاتی درباره واکنش‌ها به این فیلم کوتاه در جشنواره‌های بین‌المللی عنوان کرد: شکرخدا برعکس تصور برخی که فکر می‌کنند فیلم مذهبی در جشنواره‌های بین‌المللی دیده نمی‌شود اما «بی بی» در جشنواره‌های خارجی زیادی حضور داشت. من نیز واکنش‌های خیلی خوبی از مخاطبان این فیلم دریافت کردم. در یکی از جشنواره‌های آلمان شخصی از من سوال پرسید که امام حسین (ع) کیست که همه می خواهند پای پیاده به زیارتش بروند؟

وی درباره فیلم کوتاه دیگر خود که درباره امام حسین (ع) ساخته است، گفت: من یک فیلم کوتاه دیگر دارم به نام «همیشه تو اول سلام می‌کنی» که با حمایت حوزه هنری قم ساخته‌ام. این فیلم داستان کودکی است که در بازار آب می‌برد و داخل یک مجسمه‌ای می‌ریزد. زمانی که گنجشک‌ها شروع می‌کنند از آن آب بخورند او هربار «سلام بر حسین» می‌گوید.

نجاتی در پایان درباره مولفه‌های ضروری ساخت فیلم دینی و مذهبی برای نسل جوان توضیح داد: من خودم علاقه زیادی به شهید مرتضی آوینی دارم. یک نکته مهم برای من این است که اگر شخصی ارتباطات معنوی خیلی زیادی داشته باشد اما تکنیک سینما را به خوبی بلد نباشد اتفاق ویژه‌ای برای فیلمش نخواهد افتاد. به عقیده من علاوه بر درونیات و دغدغه‌های شخصی فیلمساز اگر او تکنیک فیلمسازی را بلد نباشد فیلم درستی نمی‌سازد. این نکته قابل توجه است که وقتی درباره اینطور مسائل دینی و مذهبی فیلم می سازیم مرز باریکی وجود دارد که اگر فیلم خوب از آب درنیاید ممکن است به ضد ارزش تبدیل شود. درنتیجه ترس از ورود به اینطور مسائل باعث می شود که گاهی فیلمسازان بزرگ ما سراغ این موضوعات نروند و این بدین معنا نیست که فیلمسازی در این حوزه را دوست ندارند.