به گزارش خبرنگار مهر، دیروز یکشنبه ۲۱ مردادماه اسامی وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس ارسال شد. این لیست اما از همان لحظات اولیه اعلام با حملات بی امان شخصیت‌های اصلاح طلب و حامیان مجازی آنها روبرو شد.
علی شریف زارچی استاد اصلاح طلب دانشگاه در توییتی رسماً پزشکیان را به بازگرداندن لیست وزرا از مجلس محکوم می‌کند و می‌نویسد: آقای دکتر پزشکیان؛ خواندیم بمان و پس بگیر، اکنون نوبت شماست که پس بگیرید. فهرست پیشنهادی خود را که باعث ناامیدی بخش مهمی از مردم، بخصوص جوانان و جامعه‌ی دانشگاهی کشور شده پس بگیرید. نامزدهای معرفی کنید که نشانه یک تغییر شجاعانه و رو به جلو باشند. امید مردم را پس بگیرید.
صادق زیباکلام فعال سیاسی اصلاح طلب در صفحه شخصی اش در این زمینه نوشت: بین کابینه‌ای که آقای پزشکیان معرفی کردند وانتظاراتی که ازکابینه ایشان می‌رفت، نه یک شکاف که یک دره عمیق هست. اما من همچنان امیدوار هستم. من به پزشکیان نه برای کابینه مطلوب رأی دادم نه برای پیشرفت و نه ترقی. من صرفاً به این خاطر به او رأی دادم که "خالص سازی" انقلابیون ادامه نیابد.
محمد فاضلی استاد اصلاح طلب دانشگاه هم در این زمینه با اشاره به توییت دوران انتخابات وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان در صفحه شخصی اش نوشت: افراد مهم نیستند، اصول اهمیت دارد. اصول حکم می‌کند فردی که چنین توییتی زده است، در کابینه مسعود پزشکیان جایی نداشته باشد. چنین فردی، هرگز سرباز و نیروی آن کابینه نخواهد شد، برای موفقیت رئیس‌جمهور کار نمی‌کند. ائتلافی هم اگر باشد، باید بر سر اصول و آدم‌های مناسب باشد.
عده‌ای نیز ظریف را که مسئول شورای راهبری انتخاب کابینه بود عملاً دعوت به استعفا کردند. اتفاقی که یکشنبه شب عملاً رخ داد و ظریف با انتشار متنی تلویحاً گفت که بازگشت به دانشگاه را به حضور در دولت ترجیح می‌دهد.
ظریف در این متن منتشر شده اشاره دارد که «از نوزده وزیری که امروز معرفی شدند، سه نفر نامزد نخست، ۶ نفر نامزد دوم یا سوم و یک نفر نامزد پنجم کمیته‌ها و یا شورای راهبری بودند… البته از نتیجه کار خود رضایت ندارم و از این‌که نتوانستم به شکل شایسته‌ای نظر کارشناسی کمیته‌ها و حضور بانوان، جوانان و اقوام را آن‌گونه که وعده داده بودم به نتیجه برسانم، شرمنده‌ام.»
آنچه مبرهن است انتخاب کابینه از وظایف و حقوق رئیس جمهور است و بی شک ظرفیت شورای راهبری نیز تنها بال کمکی برای رئیس جمهور بوده که بتواند با دید وسیع‌تری گزینه‌های خود را برگزیند. ولی اصلاح طلبان انتظار داشتند که پزشکیان ترکیبی یکدست اصلاح طلب را به مجلس ارسال کند.
این سهم‌خواهی ها البته متمرکز بر روز ارسال اسامی به مجلس نبود و روزهای قبل در فضای مجازی چهره‌های سیاسی جریان اصلاح طلب به شکلی قابل توجه در حمایت از محمدجواد ظریف و گروکشی و بحث استعفا و صف‌کشی میان طرفداران سیدمحمدخاتمی و ظریف ایجاد کردند؛ همه اینها برای فشارهایی بود که به مسعود پزشکیان بیاورند تا تمام دولت را از آن خود کنند؛ پزشکیان که همه تلاش خود را دارد تا از همه افراد مؤثر و کارآمد کمک کند و نمی‌خواهد دولت یک دستی داشته باشد، دولتی که برآمده از یک جناح و دسته سیاسی خاص باشد!
تهدیدها گاهی ضمنی است
محمد علی ابطحی که در دولت اصلاحات مسئول دفتر خاتمی بود و حالا تلویحاً رئیس جمهور را به فاصله گرفتن از هوادارانش متهم کرده، در حالی که دارد هواداران او را به جریان سیاسی چپ متصل می‌کند و این تمام ماجرا نیست، ابطحی در شبکه ایکس نوشته:
انتخاب اعضای کابینه البته در نهایت با رئیس جمهور است.
اما کاش دکتر پزشکیان خودش و یا همکارانش دلایل انتخاب وزرا را -به خصوص آنها که هضمش برای هوادارانش سخت است- در این فضای پرالتهاب سیاسی توضیح می‌داد.
حتی کسانی از نزدیکانش و حتی به طور غیر رسمی.
رئیس جمهور به زبان گویا در این روزها بیشتر از هر وقتی نیاز دارد.
حد اقل آنها که منصوب شده‌اند این کار را بکنند.
تهدید پزشکیان از طرف هواداران ظریف و آذری جهرمی
برخی از اکانت‌های نزدیک به آذری جهرمی و ظریف خبر از استعفای ظریف در واکنش به ترکیب نهایی وزرا داده‌اند. با ادبیات تهدیدآمیز خطاب به پزشکیان نوشته‌اند اگر خواسته‌های آنان مورد توجه قرار نگیرد هجمه‌ها را آغاز می‌کنند. گویا پیش بینی روزنامه اصلاح‌طلب آرمان از بالا گرفتن جنگ قدرت میان سه حلقه خاتمی، روحانی و سازندگی در چینش کابینه در آستانه شکل‌گیری در فضای مجازی است. مواردی از این دست آقای پزشکیان، ما به تیم «پزشکیان - ظریف» رأی دادیم نه لال‌الدوله و یا اولین تلفات ورود عارف به دولت، رانده شدن جهرمی بود و حال حضرت لال‌الدوله فاجعه بزرگ‌تری رقم زده است
رئیس جمهور مسئول کابینه است و نه لابی‌گر و عنصر تحمیل‌گری
جواد امام سخنگوی جبهه اصلاحات ایران در شبکه ایکس نوشت: در آستانه معرفی کابینه دولت چهاردهم به مجلس، اخبار نگران‌کننده‌ای درباره برخی اسامی به‌گوش می‌رسد. برخی از آنها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند. برخی دیگر هم اساساً به ضدیت با هر تغییر و اصلاحی شهره هستند. اگر قرار بر ادامه سکانداری نظامیان و شبه‌نظامیان بر سیاست و عدم تغییر رویکردهای امنیتی نسبت به فعالان سیاسی داخل نظام بود، چه ضرورتی به برگزاری انتخابات و تحمیل این همه هزینه به کشور و بازی با روح و روان مردم و به‌ویژه جوانان بود؟
جناب دکتر پزشکیان!
در نهایت، شخص رئیس‌جمهور مسئول کابینه است و هیچ لابی‌گر و عنصر تحمیل‌گری حاضر نخواهد شد، مسئولیت دولت را بپذیرد. پس تا زمان هست، تجدیدنظر فرمائید.
این فشارها کماکان ادامه دارد و باید دید که پس از اقدام ظریف در استعفا و بازگشت به دانشگاه، دولت و پزشکیان چه رویکردی را در قبال این جریان و اشخاص اتخاذ خواهند کرد.
نظر شما