میز مذاکره یا میدان مبارزه؛ کدام تاکتیک مقاومت کارساز است؟

خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: در حالی که جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه واپسین روزهای دوازدهمین ماه خود را سپری می‌کند، مذاکرات آتش‌بس هر روز با بهانه‌های واهی مختلف مقام‌های این رژیم بیشتر رنگ می‌بازد.

رژیم صهیونیستی و جنبش مقاومت حماس با میانجی‌گری قطر و مصر و با حضور آمریکا از چند ماه پیش مذاکرات غیرمستقیم و پر افت‌وخیزی را برای دستیابی به توافق آغاز کرده‌اند. در حال حاضر چند اختلاف وجود دارد که یکی از مهمترین آنها، اصرار «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بر اشغال محور فیلادلفیا در مرز غزه و مصر است. این در حالی است که حماس بر عقب‌نشینی کامل نظامیان صهیونیست از این منطقه اصرار دارد.

روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» به تازگی به نقل از منبع دیپلماتیک خارجی که از مذاکرات درباره دستیابی به آتش بس در نوار غزه و مبادله اسیران بین رژیم صهیونیستی و مقاومت فلسطین آگاه است، اعلام کرد: پافشاری نتانیاهو (ادامه اشغال) محور فیلادلفیا دلیل اصلی شکست توافق تبادل اسرا است.

البته در این مدت دست نتانیاهو برای جهانیان رو شده‌است و همگان به این نکته پی برده‌اند که وی برای ابقاء در قدرت و دستاورد سازی حاضر به پذیرش آتش‌بس نیست. نتانیاهو علیرغم اعتراض‌های گسترده ساکنان سرزمین‌های اشغالی و درخواست‌های داخلی و بین‌المللی برای پایان دادن به نبرد و بازگرداندن اسرای صهیونیست بر این نبرد پافشاری می‌کند زیرا از محاکمه شدن پس از آتش بس به خاطر دست نیافتن به هدف‌های ادعایی می‌هراسد.

در چنین شرایطی با شکست دور جدید مذاکرات دوحه- قاهره و عدم برقراری آتش‌بس در نوار غزه، اعضای محور مقاومت بار دیگر در تاکتیک خود تجدید نظر کردند و سطح حمله‌ها علیه رژیم صهیونیستی را در لایه‌های بالاتر مقاومت افزایش دادند؛ تغییر رویکردی که در رفتار میدانی حزب‌الله لبنان، انصارالله یمن و کتائب حزب‌الله عراق مشهود است.

حمله‌های ترکیبی حزب‌الله، برآیند ناامیدی از میز مذاکرات

به موازات شکست مذاکرات آتش‌بس، شاهد شدت عمل محور مقاومت به ویژه حمله‌های ترکیبی موشکی-راکتی- پهپادی از سوی حزب‌الله لبنان علیه رژیم صهیونیستی هستیم.

اوایل شهریورماه مرحله نخست عملیات حزب الله در واکنش به شهادت «فواد شکر» کلید خورد و بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد از سوی مقاومت لبنان به شمال فلسطین اشغالی شلیک شد.

حزب الله در آن برهه نقاط مورد هدف قرار گرفته را در بیانیه‌ای لیست کرد که عبارت بودند از: پایگاه‌های «میرون»، «نافی زیف»، «زعتون»، «الزاعورة»، «السهل»، «عین زی تیم»، «راموت نفتالی» و نیز چند پادگان و پایگاه در جولان اشغالی شامل «کیلع»، «یو أف»، «نفح» و «یردن».

در هفته‌های اخیر شاهد افزایش درگیری‌ها بین حزب‌الله و ارتش رژیم صهیونیستی هستیم. رژیم صهیونیستی طی عملیات تروریستی در روزهای سه شنبه و چهارشنبه (۲۸ و ۲۹ شهریور) در لبنان، با منفجر کردن هزاران دستگاه پیجر، بی‌سیم و سیستم‌های ارتباطی، دست‌کم ۳۷ شهروند لبنانی را شهید و بیش از چهار هزار نفر دیگر را زخمی کرد. پس از آن نیز شاهد انفجار دستگاه‌های واکی تاکی بودیم.

در روزهای اخیر نیز شاهد تشدید توحش صهیونیست‌ها با ترور دبیرکل حزب الله لبنان و جمعی از فرماندهان این جنبش مقاومتی بودیم‌. به موازات این رخداد ارتش رژیم صهیونیستی تجاوز زمینی به خاک لبنان را آغاز کرده و البته با تقابل جدی نیروهای حزب الله، تلفات سنگینی را طی روزهای اخیر متحمل شده است.

بسیاری از کشورهای جهان و نهادهای بین‌المللی، انفجارهای اخیر در لبنان را محکوم و بر لزوم کاهش تنش‌ها در منطقه تاکید کردند.

اگرچه در نتیجه تنش‌های اخیر بیش از ۵۰۰ هزار نفر در لبنان به دلیل حمله‌های رژیم صهیونیستی به منطقه بقاع در شرق و دیگر مناطق جنوبی این کشور به شهادت رسیده‌اند اما حزب‌الله و دیگر گروه‌های مقاومت تنها را کسب دستاورد را نه پشت میز مذاکره بلکه در تداوم مقاومت و نبرد در میدان می‌دانند.

از «هایپرسونیک» یمن تا آمادگی مقاومت عراق و سوریه برای نبرد

اگرچه حزب‌الله لبنان در دهه‌های اخیر به کابوس صهیونیست‌ها تبدیل شده‌است اما دیگر گروه‌های مقاومت در کشورهایی چون یمن و عراق نیز از طوفان‌الاقصی تا کنون از مبارزه دست نکشیده‌اند و با هر شکستی در مذاکرات، حمله‌های خود را شدت بخشیده‌اند.

انصارالله یمن اواخر شهریورماه یکی از آن شگفتی‌های خود را رو کرد و برای دومین‌بار «یافا» یا به قول خود صهیونیست‌های اشغالگر «تل‌آویو»، پایتخت رژیم اشغالگر را با دقت هدف قرار داد. البته این بار با موشک بالستیک هایپرسونیک (مافوق صوت)، نه پهپاد. این بار با توجه به دور زدن تمام پدافندهای ناوهای پرادعای آمریکایی که در مسیر حرکت موشک بوده‌اند، این حمله ضربه مهلکی به حیثیت نظامی آمریکا وارد کرد.

این موشک با نام «فلسطین ۲» مسافتی در حدود ۲۰۴۰ کیلومتر را ظرف ۱۱ دقیقه و نیم طی کرد و موجب هراس و وحشت محافل صهیونیستی شد، به شکلی که برای اولین‌بار در تاریخ دشمن صهیونیستی، بیش از ۲ میلیون صهیونیست به پناهگاه‌ها رفتند؛ عملیاتی که در چارچوب مرحله پنجم و به عنوان نقطه اوج اقدام‌های قهرمانان یگان موشکی انجام شد.

یکی از سیگنال‌های حمله انصارالله به قلب سرزمین‌های اشغالی آن بود که اگر نتانیاهو قصد داشته باشد تا برای فرار از سقوط دست به قماری جدید در جنوب لبنان بزند، باید آماده حمله‌های موشکی- پهپادی مقاومت در جبهه جنوبی باشد. سلسله حملات انصارالله یمن علاوه بر متوقف کردن فعالیت بندر ایلات و کاهش حرکت کشتی‌های تجاری در محدوده سوئز- باب‌المندب، می‌تواند گسترش یافته و مرکز فلسطین اشغالی را نیز هدف قرار دهد.

برخی تحلیلگران معتقدند با توجه به برد موشک‌های جدید مقاومت یمن، این گروه می‌تواند کشتی‌های فعال در شرق مدیترانه را نیز هدف قرار داده و عملاً بنادر «حیفا»، «اشدود» و «عسقلان» را از دور خارج کند. شاید به همین دلیل صهیونیست‌ها قصد دارند سیاستی «محتاطانه» در قبال صنعا اتخاذ کرده و وارد درگیری مستقیم با آنها نشوند.

با فاصله گرفتن رژیم صهیونیستی از میز مذاکره، افزون بر نقش‌آفرینی حزب‌الله لبنان و انصارالله یمن شاهد حضور جدی‌تر مقاومت در عراق و سوریه برای مقابله با رژیم اشغالگر قدس هستیم.

گروه‌های مقاومت عراق چند روز پیش در نشستی با حضور فرماندهان و نمایندگان خود در بغداد برای بررسی وضعیت لبنان توافق کردند که از حزب الله لبنان برای مقابله با رژیم اشغالگر اسرائیل حمایت نظامی، تسلیحاتی و انسانی انجام دهند. آنها همچنین توافق کردند که به حمله‌های موشکی و پهپادی خود از داخل خاک عراق و سوریه به سمت اهدافی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین با شدت بیشتری ادامه دهند.

در چنین شرایطی حتی اگر نتانیاهو با هدف دستاورد سازی، فرار از تعقیب قضائی و بقای قدرت در مسیر مذاکرات دوحه و قاهره سنگ‌اندازی می‌کند اما دود ناشی از این رفتار و شدت‌یابی حمله گروه‌های مختلف محور مقاومت به چشم خانواده‌های صهیونیست و متحدان غربی تل‌آویو خواهد رفت؛ موضوعی که باعث شده روز به روز بر گستره فشارهای داخلی و خارجی به نخست‌وزیر رژیم اشغالگر افزایش یابد.