به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای ارسباران، آیین رونمایی از ۲ آلبوم موسیقی «اشک باران» و «رمز و راز ساز» با حضور برخی از هنرمندان مطرح موسیقی ایران از جمله داوود گنجه‌ای، میلاد کیایی، مظفر شفیعی، سعید رودباری، رضا مهدوی، رضا طیبی، علیرضا میرعلینقی، بهروز وجدانی، امیرمهیار تفرشی‌پور، جهانشاه برومند، پویان آزاده، محسن رجب پور، حمید خزاعی، رضا خرم، مهیار شادروان، محمدرضا طیار، فروغ بهمن پور، بابک شهرکی، محمدرضا بازرگانی درفرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
در ابتدای این آیین، جهانشاه برومند آهنگساز آلبوم «اشک باران» و «رمز و راز ساز» ضمن قدردانی از هنرمندانی که در خلق این ۲ اثر موسیقی او را همراهی کرده بودند، درباره آلبوم «اشک باران» گفت: من ابتدا آهنگ‌ها را می‌ساختم و آنها را در اختیار محمدرضا بازرگانی ترانه‌سرا قرار می‌دادم تا روی آنها شعر بسراید و در نهایت «اُوِرتور» را به آنها اضافه می‌کردم؛ البته یک قطعه که درغم فراق مادرم ساختم را نیز خواهرم پوراندخت برومند شعرش را گفته است. آثار این آلبوم نیز همگی توسط بابک شهرکی آهنگساز و نوازنده، یولن تنظیم شده‌اند و مهیار شادروان به عنوان خواننده قطعات را اجرا کرده‌اند.
وی درباره آلبوم «رمز و راز ساز» نیز بیان کرد: این اثر که به آهنگسازی بنده و نوازندگی پیانو پویان آزاده و نوازندگی تنبک محمدرضا طیار تهیه شده، تلفیقی از بداهه‌نوازی و آهنگ‌های نوستالژیک قدیمی است؛ در واقع این کار تلفیقی از نوازندگی و بداهه‌نوازی و بازآفرینی قطعاتی است که در گذشته ساخته شده و خاطره‌ساز هستند.
به این آلبوم در خلوت خودتان گوش کنید
در ادامه یک قطعه از آلبوم «اشک باران» توسط مهیار شادروان اجرا و سپس محمدرضا بازرگانی ترانه‌سرا با خواندن چند بیتی از سرودهایش گفت: بیش از ۴۰ سال است که با جهانشاه برومند هم نشینی و مراوده موسیقایی و ادیبانه‌ای داشتیم و همیشه قصد و هدفمان بر این بود که قطعاتی را در همکاری با هم عرضه کنیم که ارزش شنیدن داشته باشد اما متاسفانه من همیشه از این کار امتناع می‌کردم و دوست داشتم در سایه باشم اما جوشش هنری اجازه نمی‌داد تا اینکه وی قطعاتی را ساختند و من نیز با شنیدن اولین اثر از این مجموعه در مطب این هنرمند ناخودآگاه قلم به دست گرفتم و ترانه‌ای برای آن سرودم و در نهایت این اثر شکل گرفت و امروز با حضور شما بزرگان رونمایی شد.
وی ادامه داد: ذات هنر خلاقیت است و این خلاقیت از روح هنرمند برمی‌خیزد و به دل هنردوستان می‌نشیند. امیدوارم این آلبوم رضایت شما را فراهم کند و درخلوتتان از موسیقی و کلام آن لذت ببرید.
در ادامه این مراسم علیرضا میرعلینقی پژوهشگر و مورخ موسیقی با اشاره به اینکه امشب وزنه‌های موسیقی زیادی حضور دارند، بیان کرد: من ناچیزترین سهم را در آلبوم «اشک باران» داشتم و تنها یادداشت بروشور این اثر را نوشتم. این آلبوم از لحاظ سبک‌شناسی در امتداد فضایی است که ما آن را به عنوان موسیقی ملی ایران می‌شناسیم؛ موسیقی که پایه‌های آن توسط هنرمندانی چون خالقی و تجویدی گذاشته شد و توسط هنرمندان دیگر چون فرهاد فخرالدینی ادامه یافت. به هر صورت آلبوم «اشک باران» اولین کار ارکسترال جهانشاه برومند است که از ایده‌های ملودیک و ناب بهرمند است و مرهم گذار روح مهجور موسیقی است.
متاسفانه همه فکر می کنند موسیقی فقط خوانندگی است
بهروز وجدانی پژوهشگر موسیقی در ادامه مراسم رونمایی از دو آلبوم موسیقی «اشک باران» و «رمز و راز ساز» هم توضیح داد: موسیقی اقیانوسی هست که افراد زیادی درآن دخیل هستند اما متاسفانه همه فکر می‌کنند موسیقی فقط خوانندگی است در صورتی که خواننده یک اثر طی زمان تغییر می‌کند اما صاحب اثر یعنی آهنگساز یکی است. خوشبختانه این دو آلبوم همانند آلبوم‌های گذشته شکل گرفته یعنی صاحبان و اجراکنندگان آن در یک هم نشینی و مراوده‌ای آنها را خلق کردند. ضمن اینکه موسیقی بخشی از هویت و فرهنگ ماست پس وقتی موسیقی را کمرنگ کنیم هویت، فرهنگ و اصالتمان کمرنگ می‌شود.
بعد از صحبت‌های وجدانی، محمدرضا شرایلی پژوهشگر تاریخ موسیقی ایران در سخنانی گفت: ما در فرهنگ‌مان و در تمامی شئون فرهنگی در طول تاریخ نشان داده‌ایم که ایرانی جماعت هر چیزی را از خارج می‌گیرد می‌تواند ایرانی‌اش کند؛ ۱۸۰ سال پیش پیانو و ۲۰ سال بعد ویولن وارد موسیقی ایران شدند و هم نوازی‌های این دو ساز ضبط شد؛ بنابراین ما با دو سازی مواجه هستیم که میراث‌دار صد و اندی ساله برای موسیقی ایران هستند.
وی ادامه داد: به دلایل تاریخی در دوره قاجار سنتور و کمانچه کم رنگ می‌شوند و دو ساز پیانو و ویولن تا حدودی جایگزین این دو ساز می‌شوند و شاگردان موسیو لومر به تدریج ردیف‌های موسیقی ایرانی را روی این دو ساز پیاده می‌کنند و جالب است که در دوره رضا شاه نیز پیانو و ویولن در بین نسل جوان طرفداران بسیاری برای خود پیدا می‌کنند و باز هم کمانچه و سنتور به حاشیه می‌روند؛ این اتفاق ادامه پیدا می‌کند تا زمانی که استاد صبا و هم‌نسلانشان باز هم برای چند دهه نغمه این سازها را در موسیقی ایران طنین‌انداز می‌کنند.
شرایلی افزود: ما در این چارچوب به نسلی می‌رسیم که اعتقاد داشتند وقتی کمانچه داریم چرا ویولن بنوازیم و وقتی سنتور داریم چرا پیانو رو اجرا کنیم. من معتقدم اگر قرار باشد ویژگی‌های سنتورنوازی و کمانچه نوازی دوره قاجار را بررسی کنیم، باید پیانونوازان و ویولن‌نوازان آن دوره را که شاگردان استادان کمانچه و سنتور هستند، بررسی کنیم؛ اینها همه گنجینه‌های به یادماندنی از این دو ساز ارزشمند هستند. یک بخشی از تاریخ موسیقی هر کشوری خلاقیت استادان آن کشور است بنابراین ما نمی‌توانیم خلاقیت استادان چند نسل از پیانونوازان و ویولن‌نوازان را نادیده بگیریم.
در پایان مراسم، جهانشاه برومند، محمدرضا طیار و پویان آزاده قطعاتی را در ماهور اجرا کردند و سپس با همراهی مهیار شادروان قطعه «میکده» از ساخته‌های مرحوم یاحقی نیز توسط آنها نیز اجرا شد.
نظر شما