پای معلولان به ادارات نمی رسد/ ترک فعل عمومی نسبت به توانخواهان

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: مناسب سازی معابر و خیابان‌ها در مازندران به موزائیک کاری پیاده رو در چند خیابان محدوده شده و دیگر هیچ. سال هاست دردشان را فریاد می‌زنند و گویی گوش شنوایی برای شنیدن مطالبه دیرینه آنها نیست. از زمانی که از درب منزل خارج می‌شوند تا دوباره به خانه برمی گردند با درد و رنج مواجه هستند و هزینه مناسب سازی نشدن معابر و همه چیز را باید از جیب بپردازند.

شهرهای مازندران نه تنها دوستدار معلولان و توان خواهان نیست بلکه با سالمندان و یا بیماران و کودکان هم سر ناسازگاری دارد.

نبود رمپ و یا کشیده شدن رمپ در جاهای نامناسب، پل‌های هوایی با پله‌های نامناسب که محل تردد و یا پاتوق افراد خاصی شده و زنان و دختران جرأت عبور و تردد از این پل‌ها که دو سوی آن با بیلبوردهای بزرگ پوشانده شده است، را ندارند.

افزایش جمعیت سالمندان در مازندران ضرورت تدبیر برای مناسب سازی ساختمان‌ها، معابر، ادارات و یا اماکن عمومی را ضروری می‌سازد.

یک بانوی توانخواه در ساری با بیان اینکه ساختمان‌های اداره و اماکن عمومی زیادی وجود دارد که برای حضور افراد معلول و آسیب دیده مناسب نیست، گفت: اگر بخواهیم سوار خودرو شویم و یا از فضای عمومی استفاده کنیم دچار مشکل هستیم.

اگر بخواهیم سوار خودرو شویم و یا از فضای عمومی استفاده کنیم دچار مشکل هستیم

وی که خود را محمدی معرفی کرد، می‌گوید: رمپ‌ها و پله‌هایی که مقابل ادارات و دستگاه‌های عمومی و دولتی وجود دارد غیر استاندارد بوده و تردد از آن برای افراد سالم نیز مشکل زا است.

محمدی ادامه داد: نبود خودروی مناسب معلولان از دیگر چالش‌های است که هر روز با آن درگیر هستیم و به ناچار باید کرایه دربستی بپردازیم.

این بانو که سال‌ها است از معلولیت جسمی رنج می‌برد، ادامه داد: مبلمان شهری باید به گونه‌ای طراحی شود تا همه افراد جامعه بتوانند از آن استفاده کنند و اکنون بسیاری از اماکن دولتی و خصوصی شرایط مناسب سازی برای حضور افراد معلول را ندارند.

به رغم آنکه در قانون جامع حمایت از معلولان در ماده ۵ و فصل ۲ تاکید بر اجرای طرح مبلمان شهری شده است و دستگاه‌های دولتی با بهره‌مندی از بودجه عمومی باید به آن توجه کنند اما اجرای این مصوبه چندان جدی گرفته نشده است.

در سطح شهر و حاشیه خیابان‌ها با آنکه محل‌های ویژه ای برای پارک خودرو معلولان در نظر گرفته شد اما این چند مترمربع نیز توسط افراد دیگر اشغال می‌شود و پیاده روها و معابر برای حضور معلولان ویلچرنشین مهیا نیست.

استان مازندران بیش از ۶۶ هزار معلول شناسایی شده‌اند. بخش زیادی از افراد این جامعه متأسفانه به دلیل بی توجهی به مناسب‌سازی از بسیاری خدمات محروم هستند. این افراد نه تنها در بخش‌های اداری، بلکه در حوزه اجتماعی و عمومی مانند تردد عادی در سطح شهر نیز مشکل جدی دارند. ۲۵ هزار نفر از معلولان مازندران دارای معلولیت جسمی و حرکتی هستند و حدود ۲۰ هزار نفر هم کم بینا و نابینا محسوب می‌شوند. در واقع جمعیت معلولان مازندران در همین دو بخش ۴۵ هزار نفر و معادل جمعیت چندین شهر کوچک استان است.

۶۷ درصد اماکن عمومی مازندران فاقد بستر مناسب سازی برای تردد و دسترسی معلولان هستند

طبق بررسی بهزیستی مازندران به عنوان متولی پیگیری بسترهای لازم برای برخورداری معلولان از امکانات خدماتی و شهروندی، ۶۷ درصد از اماکن عمومی استان فاقد هرگونه بستر مناسب سازی جهت تردد و دسترسی معلولان است.

سال گذشته در جشنواره شهید رجایی از ۶۵ دستگاه عمومی استان حدود ۵۵ درصد آنها حتی نتوانستند امتیاز حداقلی کسب کنند و عملاً مردود شدند. براساس گزارش بهزیستی تنها سه دستگاه دولتی و خدماتی موفق به کسب حداکثر نمره مورد نیاز یعنی ۲۵ تا ۳۰ امتیاز را کسب کردند، امتیاز ۱۷ دستگاه عمومی ۱۵ تا ۲۵ شد و ۳۵ دستگاه هم نتوانستند حداقل امتیاز را دریافت کنند.

محمد احمدی یک توانخواه مازندرانی با بیان اینکه آپارتمان‌ها و واحدهای مسکونی فاقد رمپ و ورود پارکینگ مناسب است، افزود: مشکلات معلولان از درب خانه شروع می‌شود و در خیابان‌ها و ادارات به اوج می‌رسد.

وی افزود: قوانین و مقررات کاملاً شفاف و روشن است اما نمی دانم چرا بانیان و مجریان قانون پایبند به تعهدات نیستند و یک فرد معلول با این همه مشکل روبرو است.

احمدی گفت: اگر فرد معلول بخواهد از فضای عمومی نظیر پارک یا فروشگاه استفاده کند باید از افرادی زیادی تقاضای کمک برای تردد داشته باشد و نگاه‌های دیگران نیز همواره ترحم آمیز است.

با آنکه درصد قابل توجهی از جمعیت مازندران را افراد توانخواه و سالمند تشکیل می‌دهند، معابر استان شایسته حضور این افراد نیست و در بکار گیری و اشتغال افراد توانخواه نیز مشکلاتی بر سر راه وجود دارد.

جواد بسطامی رئیس اداره بهزیستی نوشهر درباره موانع اجرای طرح مناسب سازی معابر برای معلولان گفت: طبق ماده ۲ قانون جامع حمایت از حقوق معلولان تمامی وزارتخانه‌ها مؤسسات و شرکت‌های دولتی نهادهای عمومی موظف هستند در احداث ساختمان‌ها به نحوی عمل کنند که دسترسی آسان معلولان کم توان جسمی در آن ادارات فراهم شود.

به رغم تأکیدات قانونی و با همه بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های متعدد و متنوع برای مناسب سازی معابر، بررسی‌های متولیان امر نشان می‌دهد که این طرح در حدود ۳۰ درصد ادارات و بانک‌های دولتی و خصوصی استان اجرایی شده است.

فریبا بریمانی مدیرکل بهزیستی استان مازندران در جلسه ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب سازی که با حضور نوری استاندار مازندران برگزار شد به اقدامات صورت گرفته در این زمینه اشاره کرد و گفت: مهمترین هدف مناسب سازی رعایت حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی است که مقدمات حضور افراد کم توان و ناتوان را در جامعه فراهم می‌کند.

مهمترین هدف مناسب سازی رعایت حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی است که مقدمات حضور افراد کم توان و ناتوان را در جامعه فراهم می‌کند

وی به ضرورت مناسب سازی شهری برای حضور فعال افراد دارای معلولیت در جامعه اشاره و عنوان کرد: اصلاح محیط و تدارک وسایل حمل و نقل به طوری که افراد معلول قادر باشند بدون خطر در محیط پیرامون خود اعم از اماکن عمومی، معابر، محیط شهری و بین شهری و ساختمان‌های عمومی حرکت کنند و از تسهیلات محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی با حفظ استقلال فردی بهره مند شوند تعریف مناسب سازی است.

بریمانی با مهم برشمردن ایجاد شرایط ورود معلولان و سالمندان به جامعه افزود: کمک به بهبود شاخص توسعه ملی، فراهم نمودن ایجاد شرایط تساوی فرصت‌ها، مشارکت معلولان و سالمندان در فرآیندهای اجتماعی و کمک به تحقق آرمان‌های انقلاب از مهمترین اهداف مناسب سازی است.

این مسئول مناسب سازی را احترام به حقوق سالمندان و معلولین عنوان و تصریح کرد: علاوه بر افراد دارای معلولیت، جانبازان، سالمندان، زنان باردار، کودکان و غیره نیز می‌توانند از مزایای مناسب سازی بهره‌مند شوند.

طبق قانون مناسب سازی فضاهای شهری تنها بر عهده دستگاه‌های اجرایی نیست بلکه سازمان‌های دولتی و عمومی، شهرداری‌ها، انجمن‌های معلولان و سازمان‌های مردم نهاد، بخش خصوصی و آحاد مردم باید برای مناسب سازی و رفع موانع حضور معلولان در جامعه پای کار بیایند.