خبرگزاری مهر، گروه استانها- حبیبه احسنی: زنان مشهدی با اعتقاد و اراده‌ای مثال‌زدنی، در پویش بافت شال گردن و کلاه برای جبهه مقاومت، به یاد امام حسین (ع) و با ذکر یا جوادالائمه (ع)، هر رج از بافت خود را به نمادی از عشق و همدلی برای رزمندگان حزب‌الله تبدیل کرده‌اند.
در یک جلسه عادی، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد جرقه‌ای که لحظه‌ای از ذهنشان عبور کرده است تبدیل به حرکتی بزرگ و تأثیرگذار شود، تصمیمی که در آن لحظه برای حمایت از حزب‌الله لبنان گرفتند، به ثمر نشسته و اکنون در حال شکوفایی است.
از روزهایی که حملات حزب‌الله به اوج خود رسید و تهاجم صهیونیست‌ها شدت گرفت تا خبر دردناک شهادت سید حسن نصرالله و صدور فرمان جهاد از سوی مقام معظم رهبری، هم‌وغم گروهی از بانوان جهادی مشهد حمایت از حزب‌الله و مجاهدان لبنان شد.
ایده‌ای ساده در انتهای جلسه به ذهنشان خطور کرد که بانوان می‌توانند با تهیه کاموا، شال و کلاه برای رزمندگان حزب‌الله ببافند. این جرقه، یادآور روزهای دفاع مقدس بود؛ روزهایی که زنان ایرانی با تمام وجود از مردانشان حمایت کردند و با تهیه اقلام ضروری، در کنار آن‌ها قرار گرفتند.
در آن سال‌ها، شیر زنان ایرانی پس از راهی کردن همسران و فرزندانشان به جبهه‌ها، نه‌تنها جای خالی مردان را پر کردند، بلکه در پشتیبانی جبهه نیز نقش مؤثری ایفا کردند. این حمایت‌ها بار را از دوش مردان برمی‌داشت و نشان‌دهنده همدلی و غیرت زنان ایرانی بود.
امروز، در روزهایی که دنیا نگران مردم مظلوم لبنان و رزمندگان حزب‌الله است، این جرقه دوباره روشن‌شده است. ایده‌ای ساده که در یک جلسه شکل گرفت، به حرکتی بزرگ تبدیل‌شده است. اکنون بیش از ۳ هزار بانو در مشهد و دیگر شهرهای استان، با نیتی خالص و هدفمند، شال و کلاه می‌بافند.
این بانوان، برخی از شیر زنان دوران دفاع مقدس و برخی دیگر دخترانی هستند که در دامن این بانوان رشد یافته‌اند. آن‌ها امروز باغیرت و اراده‌ای قوی، می‌خواهند باری را از دوش مردم مظلوم لبنان بردارند.
مشارکت بالغ بر ۳ هزار بانو در خراسان رضوی در پویش بافت شال گردن و کلاه برای جبهه مقاومت
ملیحه نیک‌فرجام به‌عنوان یکی از متولیان پویش بافت شال گردن و کلاه برای جبهه مقاومت در گفتگو با خبرنگار مهر این‌گونه روایت می‌کند که پس از اوامر مقام معظم رهبری مبنی بر ضرورت کمک به جبهه مقاومت، بانوان جهادگر مشهدی به فکر افتادند تا نقشی فعال در این عرصه ایفا کنند و این در حالی بود که بسیاری از مردم به جمع‌آوری پول و طلا روی آورده بودند اما شاید این کار هم برخی از بانوان را برای کمک به حزب‌الله راضی نمی‌کرد بر همین اساس تصمیم گرفتند با دست‌های خود و بافتن شال و کلاه، به جبهه مقاومت کمک کنند.
یکی از متولیان پویش بافت شال گردن و کلاه برای جبهه مقاومت ادامه داد: در دهه ۶۰، زنان نقش مهمی در پشتیبانی از جبهه‌ها داشتند و حالا نیز زمان آن رسیده بود که این سنت را زنده نگه‌دارند. هدف از این پویش این بود که همه خانم‌ها، از مادران خانه‌دار تا دختران نوجوان، بتوانند به شکلی مؤثر در این حرکت مشارکت کنند.
وی بیان کرد: ایده ساده روز اول به حرکتی بزرگ و معنوی تبدیل‌شده بود حرکتی که روزبه‌روز تعداد بانوان برای این پویش را به‌صورت گروهی افزایش می‌داد، دورهم می‌نشستند و کلاه می‌بافتند و در هر رج بافت ذکر یا جوادالائمه را برای پیروزی حزب‌الله می‌خواندند.
نیک فرجام افزود: برخی از این گروه‌ها که در مسجد و حسینیه دورهم جمع شده و میله‌های بافتنی را به دست می‌گیرند کار را بدون ذکر توسل به ائمه، زیارت عاشورا و مداحی به اتمام نمی‌رسانند.
یکی از متولیان پویش بافت شال گردن و کلاه برای جبهه مقاومت تعداد هسته‌های مقاومتی که در این پویش فعالیت می‌کنند را در حال حاضر ۱۵۰ هسته اعلام کرد هسته‌هایی که متشکل از دختران کم سن و سال تا خانم‌های سالخورده‌اند و امروز با کمک‌های مردمی برای تهیه کاموا می‌توانند در کنار هم به بافتن مشغول باشند حتی مدارس دوره اول و دوم متوسطه هم پای‌کار کمک به مردم لبنان و غزه آمده‌اند.
وی به مشارکت بالغ از ۳ هزار بانو در استان برای اجرای این پویش اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: هزینه‌های این پویش کاملاً مردمی بوده و تاکنون بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان صرف تهیه مواد اولیه و تجهیزات شده و در حال حاضر بیش از ۵ هزار شال و کلاه آماده ارسال برای رزمندگان است.
نیک فرجام این نکته را ذکر می‌کند که بانوان شهرهای دیگر کشور همچون تهران، قم، کرمان، شیراز و … نیز از این طرح و ایده استقبال کردند اما بعد مسافت اجازه حضور ما را در آن شهرها نمی‌دهد برای همین از همان شهرها یک نفر متولی این پویش شده تا کار در آنجا نیز آغاز شود.
این بانوی جهادی گفت: نیت بافت‌ها برای رزمندگان حزب‌الله بود اما گاهی به‌زعم مادر بودن کلاه‌هایی برای کودکان هم می‌بافتند و این احتمال را برای این پویش بیشتر می‌کند که دور دوم بافت‌ها برای کودکان باشد.
وی افزود: این پویش همچنین فرصتی برای بانوان ایجاد کرد تا با ابتکارات خود، مانند تهیه مربا یا آش برای فروش قسمتی از هزینه‌های تهیه کاموا را نیز تأمین کنند و در این زمینه هم نقش فعالی داشته باشند.
در نهایت، این حرکت نه‌تنها نشان‌دهنده همدلی و غیرت زنان ایرانی است، بلکه یادآور تاریخ پرافتخار آنان در زمان‌های سخت هست. این جرقه‌ی کوچک اکنون به شعله‌ای بزرگ تبدیل‌شده که امید و همبستگی را به ارمغان آورده است.
نظر شما