به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپوتنیک، صفحه اینترنتی منتسب به نهاد ریاست جمهوری پیشین سوریه بیانیه‌ای از «بشار اسد» رئیس جمهور پیشین سوریه را منتشر کرد.
این بیانیه تحت عنوان «بیانیه بشار اسد رئیس جمهور سوریه پیرامون شرایط خروج وی از سوریه»، از مسکو و به تاریخ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴ برابر با دوشنبه ۲۶ آذرماه ۱۴۳۰ منتشر شده که شرح آن در ادامه می‌آید: با گسترش تروریسم در سوریه و رسیدن آن به دمشق در شامگاه هفتم دسامبر ۲۰۲۴، مطرح‌شدن پرسش‌ها پیرامون سرنوشت رئیس جمهور و محل حضور وی در میان سیلی از اخبار پر همهمه و روایت‌های دور از حقیقت آغاز شد. این پرسش‌ها به یک عامل پشتیبان از عملیات نمایش تروریسم بین‌الملل به عنوان انقلاب آزادی سوریه مبدل شد.
در این بیانیه که نخستین موضع گیری و بیانیه منتسب به اسد پس از تحولات اخیر است، عنوان شده است: باید حقیقت در این لحظه تاریخی و نقطه عطف در تاریخ میهن جای داشته باشد. بنابراین نکاتی وجود دارد که باید از طریق بیانیه‌ای کوتاه توضیح داد شود؛ نکاتی که آن شرایط و قطع ارتباط کامل به دلایل امنیتی مانع از بیان آن شد. این بیانیه حاوی نکاتی مختصر است و ما را از روایت تمامی جزئیات رخدادها در فرصتی که در آینده دست بدهد، بی‌نیاز نمی‌کند.
در آغاز بگویم که من میهن را آن طور که شایع شده به صورت برنامه‌ریزی‌شده ترک نکردم، همچنین آن گونه که شایع شده طی ساعات پایانی نبرد نیز کشور را ترک نکردم، بلکه در دمشق ماندم و تا ساعات آغازین صبح یکشنبه هشتم دسامبر ۲۰۲۴ انجام مسئولیت‌های خود را دنبال کردم. با رسیدن تروریسم به داخل دمشق با هماهنگی دوستان روس به لاذقیه نقل مکان کردم تا اقدامات رزمی را از آن‌جا دنبال کنم.
هنگامی که صبح به پایگاه حمیمیم رسیدم مشخص شد که نیروها از تمامی خطوط نبرد عقب‌نشینی کرده‌اند و آخرین مواضع ارتش نیز سقوط کرده است. با تشدید و بدتر شدن واقعیت‌های میدانی در آن منطقه و تشدید حملات پهپادی به این پایگاه نظامی روسیه و در سایه ناممکن شدن خروج از این پایگاه به تمامی جهات، مسکو از فرماندهی پایگاه خواست که برای تأمین امنیت و تخلیه فوری حاضران در پایگاه به اراضی روسیه اقدام شود. براین اساس در شامگاه روز یکشنبه هشتم دسامبر یعنی فردای سقوط دمشق و پس از سقوط آخرین مواضع نظامی و اختلالات منتج از آن در باقی ارگان‌های دولتی، این اقدام انجام شد.
طی این رخدادها موضوع پناهندگی یا کناره‌گیری من یا هر شخص یا دستگاه دیگری مطرح نبود و تنها گزینه طرح شده تداوم نبرد در دفاع و رویارویی با این حمله تروریستی بود. در همین راستا تاکید می‌کنم کسی که از روز نخست جنگ با مبادله رهایی میهنش با رهایی شخصی، یا چانه‌زنی بر سر ملتش با پیشنهادها و فریب‌های گوناگون مخالفت کرد، همان کسی است که در کنار افسران و سربازان ارتش خود در خطوط مقدم آتش و در فاصله چند ده متری از تروریست‌ها در شدیدترین و خطرناک‌ترین کانون‌های درگیری ایستاد. او همان کسی است که در دشوارترین سال‌های جنگ میهنش را ترک نکرد و با خانواده و ملتش زیر بمباران و خطر چندباره ورود تروریست‌ها به پایتخت طی ۱۴ سال جنگ به رویارویی به تروریست‌ها ادامه داد. کسی که مقاومان غیرسوری در فلسطین و لبنان را تنها نگذاشت و به همپیمانانی که در کنارش ایستادند خیانت نکرد، نمی‌تواند همان شخصی باشد که ملتی که به آن تعلق دارد را رها کند یا به این ملت و ارتشش خیانت کند.
من هیچ روزی به دلایل شخصی به دنبال پست و منصب نبودم، بلکه خود را صاحب طرحی میهنی دانستم که از حمایت ملتی که به وی ایمان دارد برخوردار است. من به اراده این ملت و توان آن در نگهداری از کشور خود و دفاع از ارگان‌ها و انتخاب‌های خود تا آخرین لحظه ایمان داشتم. با سرنگونی حکومت به دست تروریسم و ناتوانی در ارائه هر چیزی پست و منصب پوچ و بی‌معنی می‌شود و باقی‌ماندن فرد مسئول در آن معنایی نخواهد داشت. به هر حال این به معنی رهاکردن گرایش ملی اصیل به سوریه و ملت آن نیست؛ گرایش ثابتی که منصب یا شرایط آن را تغییر نمی‌دهد و سراسر امید به آن است که سوریه آزاد و مستقل شود.
نظر شما