به گزارش خبرنگار مهر، کوزه گری سنتی لار در حال انقراض است. در این رشته هنری و صنایع دستی تنها ۸ کارگاه فعال در شهر لار باز است و توسط مردان مسن این شهر تولید می‌شود. جوانان استقبالی از آن نمی‌کنند و مسئولان در غفلت از این هنر در حال فراموشی هستند.
در گذشته انواع مختلفی از ظروف سفالی همچون کوزه آب، قلیان، خمره مهیاوه، کاسه ماستی، قُلک و غیره در اندازه‌های مختلف تولید می‌شد و تا قبل از کرونا قلیان‌های لاری به کشورهای حوزه خلیج فارس راه پیدا می‌کرد ولی اکنون میزان صادرات آن کم شده است.
در حال حاضر بیشترین نوع سفالی که در کارگاه‌های سفالگری لار تولید می‌شود کوزه قلیان است. هنرمندانی هم که این کوزه‌ها را تولید می‌کنند تمایلی برای به روز کردن آن ندارند. حتی جلساتی نیز برگزار شد و از آنها خواستند که با سرامیک و لعاب شکل‌های دیگری از این کوزه‌ها یا حتی سفال‌های دیگر ایجاد کنند اما آنها تمایلی نشان ندادند.
عبدالنبی صنعتی، یکی از هنرمندان سفالگر لار می‌گوید: کارهایم را به بندرعباس می‌فرستم و واسط آن را به کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله دبی و قطر می‌فرستد در داخل کشور، به شهر شیراز هم ارسال می‌کنم. من توانسته‌ام این هنر را به بچه‌هایم یاد بدهم همه شأن هم کارت صنعتگری دارند.
وی با بیان اینکه جد چهارم ما سفالگری می‌کرد و ما هم یاد گرفتیم می‌گوید: خاک سفال را از صحراهای اطراف لار می‌آوریم چند معدن خاک هم داریم. در برازجان و شهررضا هم کوزه قلیان تولید می‌کنند اما آنها متفاوت است. ظاهر کوزه‌های لار با مناطق دیگر فرق دارد. این کار شبیه نقاشی است که کسی نمی‌تواند مثل آن بسازد.
نظر شما