به گزارش خبرنگار مهر، رضا دهقان مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران در نشست خبری طرح فشار افزایی میدان مشترک پارس جنوبی گفت: میدان گازی پارس جنوبی بزرگترین میدان جهان است و ۷۰ درصد گاز و ۴۰ درصد بنزین از این میدان تأمین می‌شود.
وی ادامه داد: از سه دهه گذشته برداشت از این میدان آغاز شده اما طی این سه دهه افت فشار اتفاق افتاد که می‌تواند منجر به افت تولید نیز شود.
به گفته این مقام مسئول هم ایران و هم قطر مطالعات فشار افزایی آغاز شده و قطر در سال ۲۰۲۲ با شرکت سایپن عقد قرارداد کرد
دهقان اضافه کرد: ایران هم در سال ۹۵ با دو شرکت برای طرح فشار افزایی عقد قرارداد کرد که این شرکت به دلیل خروج آمریکا از برجام در سال ۹۷ در از این پروژه خارج شد اما مطالعات و نتایج پروژه بیرون آمده بود
وی ادامه داد: اما این پروژه منجر به تصمیمات حدی نشد و با توجه به نگرانی‌های موجود در سال ۱۴۰۲ تصمیم گیری های در رابطه با این موضوع گرفته شد تا طرح قابلیت اجرایی پیدا کند و به شرکت نفت و گاز پارس بازگردد.
این مقام مسئول اضافه کرد: کمیته طرح فشار افزایی و تولید و نگهداری پارس جنوبی تشکیل شد که تصمیماتی در آن مصوب می‌شد و در جریان اجرا قرار می‌گرفت.
قراردادهای ۱۷ میلیارد دلاری فشارافزایی پارس جنوبی در آستانه امضا
مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران اضافه کرد: اسفند سال گذشته امضا شد موافقت‌نامه فعالیت‌های مقدماتی فشارافزایی پارس جنوبی به ارزش ۴۰۰ میلیون دلار بود که به اشتباه قراردادهای ۲۰ میلیارد دلاری اعلام شد.
به گفته وی ۷ قرار داد وجود دارد که در مجموع ۱۷ میلیون دلار است که ۴ برابر کل پروژه‌های پارس جنوبی می‌شود که تا سال ۱۴۳۰ نزدیک به ۷۸۰ میلیارد دلار درآمد برای ما دارد.
وی گفت: اولین گاز فشار افزایی شده در اوایل سال ۱۴۰۷ بهره برداری می‌شود.
این مقام مسئول اضافه کرد: در اوج پروژه ۱۷ هزار نفر به صورت مستقیم و ۵۰ هزار نفر به صورت غیر مستقیم مشغول به کار می‌شوند.
وی با تأکید بر اینکه در تیر ۱۴۰۲ دو قرارداد با شرکت مهندسین مشاور نارگان برای مطالعه فشارافزایی در خشکی و دریا امضا شد تا تصمیم بگیریم کار در خشکی یا دریا انجام شود، گفت: این در حالی بود که شرکت فرانسوی بر اساس مطالعات خود در سال ۱۳۹۵، پیشنهاد کرده بود کار در دریا انجام شود.
مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران با بیان اینکه تصمیم شرکت نارگان نیز اجرای طرح فشارافزایی در دریا بود، ادامه داد: همچنین در تصمیم دیگر، چیدمان این کار مشخص شد که بر اساس آن، هفت هاب که هرکدام دو سکوی فشارافزایی دارند، طراحی شد، همچنین توربوکمپرسورها و نوع آن مشخص شد. این اقدام‌ها برای کاهش زمان اجرای طرح بود.
دهقان با تأکید بر اینکه تصمیم گرفتیم طراحی هر هفت هاب شبیه هم باشد، گفت: همچنین تصمیم گرفتیم سکوهای فشارافزایی کاملاً شبیه هم باشد. اگر با همین رویکرد اجرای طرح ادامه یابد می‌تواند جبران بخشی از تأخیرها باشد.
دهقان با بیان اینکه پیمانکاران اصلی طرح شرکت‌های ایرانی پتروپارس، اویک، مپنا و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء (ص) هستند، افزود: تمام این پیمانکاران دارای تجربه اجرایی موفق در توسعه میدان گازی پارس جنوبی بوده و از توانمندی لازم برای پیشبرد اهداف طرح برخوردارند.
وی ادامه داد: با اجرای این طرح سطح بالاتری از دانش و فناوری توسعه و بهره‌برداری از میدان‌های گازی به‌ویژه در بخش ارتقای دانش طراحی و ساخت سکوهای ویژه فشارافزایی و یاردهای ساخت سکو از سوی این شرکت‌ها در داخل کشور نهادینه شده است و در ادامه در همین میدان و سایر میدان‌های گازی کشور به‌کار گرفته خواهد شد.
مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران وزن سازه تجهیزات و تأسیسات همراه در هر هاب را بالغ بر ۶۰ هزار تن پیش‌بینی کرد و گفت: مجموعاً در ۷ هاب طرح، بیش از ۴۲۰ هزار تن سازه نصب می‌شود، این در حالی است که وزن کل سازه تأسیسات و تجهیزاتی که تاکنون در این میدان در بخش فراساحل ساخته و نصب شده است، حدود ۲۰۰ هزار تن تخمین زده می‌شود.
به گفته دهقان نصب و راه‌اندازی ۶۰۰ کیلومتر خط لوله زیردریایی برای انتقال گاز ترش نیز بخش مهم دیگری از اقدام‌های لازم در اجرای طرح است.
دهقان با بیان اینکه باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن و با اولویت بلوک‌های مرزی با کشور قطر، طرح فشارافزایی در پارس جنوبی اجرا شود، گفت: با اجرای این طرح می‌توان افت فشار و کاهش تولید را تا حد زیادی جبران و از ناترازی گاز و بنزین کشور جلوگیری کرد.
وی اهداف اصلی اجرای این طرح را شامل مدیریت تراز گازی کشور از طریق تأمین بخش قابل توجهی از گاز و بنزین مورد نیاز و نگهداشت فشار و تولید میدان گازی پارس جنوبی و جلوگیری از مهاجرت گاز عنوان کرد و افزود: ابتدای سال گذشته، شرکت ملی نفت ایران به‌منظور دستیابی به این اهداف و با درک درست اهمیت این طرح راهبردی، نسبت به انتقال و ارتقای مدیریت آن به ستاد شرکت اقدام و مطالعات فنی و مهندسی آن را تحت مدیریت خود آغاز کرد.
وی ادامه داد: با آغاز دولت چهاردهم با توجه به دستورات رئیس‌جمهوری و وزیر نفت در خصوص تعریف اقدام‌های ویژه اجرایی به‌منظور رفع ناترازی گاز در کمترین زمان ممکن همه قراردادهای اجرایی طرح به ارزش تقریبی ۱۷ میلیارد دلار شامل یک الحاقیه به قرارداد IPC فازهای ۱۱ و ۱۲ برای هاب یک و شش قرارداد EPCI با قیمت ثابت برای هاب‌های ۲ تا ۷ تهیه شد و آماده امضا با پیمانکاران اصلی طرح است.
مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران افزود: برای تأمین منابع مالی، طرح قرارداد تأمین مالی شش پیمان EPCI ذکرشده (هاب ۲ تا ۶) تا سقف ۱۵ میلیارد دلار با صندوق توسعه ملی مذاکره انجام شده و پیش‌نویس آن در حال تهیه است که به‌زودی امضا می‌شود.
نظر شما