سرنوشت امام موسي صدر همچنان در پرده ابهام است

امام موسي صدر از آن دسته مرداني بود كه توانست بر تاريخ تاثير بگذارد و در زمان خويش مبلغي مناسب براي اسلام باشد و انديشه ناب تشيع را چنان تبليغ كند كه محبوب مسلمان وغيرمسلمان شود.

اما چند نفر ازجوانان ايراني موسي صدر را مي شناسند و يا ايران چند بار پيگير مفقود شدن وي شده است. آيا آشنايي با ديدگاههاي امام موسي صدر حق جوانان نيست؟ و يا پي گيري براي معلوم شدن سرنوشت او ازمقامات ليبيايي حق يك شهروند عادي ايراني نيست؟

چندي پيش طيف وسيعي ازنخبگان وهنرمندان طي نامه اي ازرييس جمهور خواستار رسيدگي به مسئله امام موسي صدر شده اند. اين نامه در پي ناكامي مذاكراتي بود كه از 6 سال پيش براي نيل به اين هدف آغاز شده است.
اين افراد از رييس جمهور خواستند با به كارگيري تلاش ديپلماتيك، قضايي و اطلاعاتي كار پيگيري سرنوشت امام موسي صدر را به سرانجام برساند.

امام موسي صدر كيست؟
امام موسي صدر در روز 14خرداد 1307 هجري شمسي درشهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پدر وي مرحوم آيت الله صدرالدين صدر جانشين موسس حوزه علميه قم و از مراجع بزرگ زمان خود بود وي بعد ازاتمام دوره ابتدايي و بخش مقدمات علوم حوزوي درخرداد سال 1322رسما به حوزه علميه قم پيوست و طي مدتي كوتاه ضمن بهره گيري ازمحضر حضرات آيات محمد باقر طباطبايي، شيخ عبدالجواد جبل عاملي، امام خميني و سيد محقق داماد دروس دوره سطح رابه پايان رسانيد وطي 13سال از محضر بزرگترين علماي مرجع درس گرفت.

دوستان اصلي هم بحث امام موسي صدر را در قم حضرات آيات سيد موسوي زنجاني، شهيد دكتر بهشتي، عبدالكريم موسوي اردبيلي و شيخ ناصر مكارم شيرازي تشكيل مي دادند.

امام موسي صدر دركنار تحصيلات حوزوي دروس دبيرستان را به اتمام رساند و درسال 1329 به عنوان اولين دانشجوي روحاني دررشته حقوق اقتصاد به دانشگاه تهران وارد و درسال 1332 ازآن فارغ التحصيل شد. وي از سوي علامه طباطبايي مسئول نظارت برنشريه انجمن تعليمات ديني شد.

امام موسي صدر در اواخر سال 1338 و به دنبال توصيه هاي حضرات بروجردي، حكيم وشيخ مرتضي آل ياسين وبه وصيت آيت الله سيد عبدالحسين شريف الدين رهبر متوفي شيعيان لبنان به لبنان رفت و به اصلاح شئون فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي وسياسي جامعه شيعيان از يك سو و استفاده ازظرفيتهاي منحصر به فرد لبنان براي نماياندن چهره آن به جهانيان پرداخت.

ليبي؛ راه بي برگشت براي امام موسي صدر
امام موسي صدر به دعوت معمر قذافي وارد ليبي شد و در9 شهريور 1357 ربوده شد. بنا برگفته دكتر صادق طباطبايي به خبرنگار سياسي مهر امام موسي صدر ساعت 12 ظهر با قذافي وقت ملاقات داشت اما هرگز اين ديدار انجام نشد و اين درحالي است كه دولت ليبي اظهارداشته وي به ايتاليا رفته است.

سايت امام موسي صدر مي نويسد: برخي از زندانيان آزاد شده از زندان ابوسليم شهر طرابلس كه خود شاهد بوده اند و يا از قول برخي ماموران زندان نقل كرده اند امام موسي صدر تا اواخر سال 1376 در اين زندان بوده است.

روزنامه كيهان ديروز (23 اسفند 1382) به نقل از محسن كماليان از امضا كنندگان نامه به رييس جمهور و از فعالاني كه در نماياندن چهره امام موسي صدر در چند سال اخير فعال بوده است، مي نويسد:  ليبيايي ها در مذاكره با طرف ايراني سعي دارند به هر شكل ممكن بقبولانند كه آقاي صدر شهيد شده است تا ايراني ها و سپس لبناني ها با پذيرش اين مساله از پيگيري هاي خود دست بردارند. اما تاكنون حتي براي اين مورد هم هيچگونه سندي دال بر اين ادعا ارائه نكرده اند.

وي در بخش ديگري از اين گفتگو با اشاره به آزاد شدن 117 زنداني سياسي در ليبي گفت: ايم زندانيان كساني بودند كه از 17 تا 30 سال در زندان بسر برده اند و جالب اينجا بود كه عمده اين افراد از كساني بودند كه دولت ليبي از سرنوشت آنها اظهار بي اطلاعي مي كرد.

كماليان صدر را سرمايه اي براي كشور و مرتبط با امنيت ملي دانست و استفاده از تمام ظرفيتهاي موجود براي آزادي امام موسي صدر را خواستار شد.

اما بايد ديد پس از نامه اين طيف گسترده ازنخبگان وهنرمندان كه نگراني خود را از سرنوشت نامشخص امام موسي صدر اعلام داشته اند و وجدان عمومي جامعه ايران كه پس از 25 سال خواستار روشن شدن وضع فرزند اين خاك و بوم هستند آيا مي توانند بزودي شاهد آزادي و يا اطلاع از سرنوشت وي باشند. بايد منتظر آينده بود.