به گزارش خبرگزاری مهر، در یادداشت این شاعر آمده است: امسال نیز جشنواره شعر فجر با حضور شاعرانی از ایران و دیگر کشورهای فارسی‌زبان در تهران برگزار شد. انتظار ما شاعران افغانستان و بل دیگر کشورهای همسایه از این جشنواره، حداقل در حدی بود که پارسال و در جشنواره اول دیده بودیم. توضیح اینکه در جشنواره سال قبل همان‌گونه که در بخش داخل ایران برگزیدگانی در شاخه‌های گوناگون شعر معرفی شدند، از تلاش سخنوران زبان فارسی در خارج از ایران هم تقدیر شد و چند تن از شاعران افغانستان، تاجیکستان و کشورهای دیگر با دریافت سرو بلورین جشنواره و هدیه نقدی پیوسته به آن در این برنامه حضور داشتند.
ولی امسال چنان که بعد از جشنواره دانسته شد، مسئولان برنامه گویا این مهمانان را فقط برای کاربردهای تبلیغاتی و خبری به این برنامه دعوت کرده بودند. این شاعران فقط شعرهایی را که شاعران ایران می‌خواندند و هدایایی را که این شاعران دریافت می‌کردند نظاره‌گر بودند بدون آن که حتی از حضورشان در برنامه یاد و تقدیری شود. این در حالی بود که دست‌اندرکاران بخش بین‌الملل جشنواره در هنگام دعوت از شاعران افغانستان صریحاً از دوست‌داشتن مردم این کشور سخن می‌گفتند و به حضور چند تن از شاعران افغانستانی در جشنواره علاقه‌مندی نشان می‌دادند.
به گمان نگارنده این سطور میان آن اظهار علاقه ویژه به حضور شاعران خارج از ایران و این کم‌لطفی مادی و معنوی نسبت به این گروه تضادی آشکار است و این تضاد این احساس را در آدمی می‌آفریند که حضور این شاعران فقط برای زینت جلسه و حفظ شأن بین‌المللی بودن این جشنواره بوده است. یادآوری این نکته هم بد نیست که این رویداد در سال انسجام ملی و اتحاد اسلامی رخ داده است.
نظر شما