به گزارش خبرنگار مهر در این اثر 32 تصنیف در دو سی دی گردآوری و ارائه شده است. این تصانیف بنا براظهارات دوامی یک بار توسط ابوالحسن صبا وبار دیگر توسط فرامرز پایور به خط نت درآمدند که مجموعه آنها در سال 1376 به کوشش پایور منتشر شد.
استاد عبدالله دوامی بدون شک بزرگ ترین راوی تصانیف یک قرن گذشته است.رپرتوار او شامل تصنیف ها،کارعمل ها و آواز های ضربی است که در اواخر دوره قاجار در بین نوازندگان و خوانندگان درباری و همچنین نوازندگان تمبک و ضربی خوان ها مرسوم بوده است.
تصانیفی که در این اثرضبط و ارائه شده است شامل دو مجموعه است؛مجموعه اول بخشی از تصانیفی است که در سال 1293 در سفر تفلیس (پایتخت گرجستان)بر روی صفحه پرشده است و مجموعه دوم تصانیفی است که در سال 1356توسط آقای کریم صالح عظیمی در منزل استاد ضبط شده است.
از جمله تصانیف ضبط شده در این اثر می توان به قطعات از کفم رها،هرکه را بخت،هنگام می و،بهار دلکش،ای کبوتر،سلسله موی دوست،آنکه هلاک من همی،تاب بنفشه،رفتم در میخانه،عشق تو آتش و... اشاره کرد.
عبدالله دوامی در سال 1270شمسی در ده "طاها" که یکی از دهات تفرش است به دنیا آمد.پدرش آقا میرزا از تعزیه خوانان حرفه ای آن منطقه بود. بعدها در مدرسه تربیت تهران با رکن الدین مختاری همکلاس شد؛پس از اتمام تحصیلات در سازمان پست و تلگراف مشغول خدمت شد وتا زمان بازنشستگی در این سازمان خدمت کرد.
او در باره آشنایی اش با موسیقی می گوید: "...اولین مشق آواز را در شور نزد علی خان شروع کردم.علی خان اولین استاد آواز من بود.سپس مرحله به مرحله با اساتید موسیقی آشنا می شدم و از هرکدام توشه ای بر می گرفتم که از این عده توانستم به ترتیب میرزا حسینقلی،حسین خان کمانچه کش،درویش خان،ملک الذاکرین، میرزا عبدالله را یادآور شوم که ازاین اساتید بزرگ زمان مطالب فراوانی را آموختم ،مخصوصا از ملک الذاکرین در زمینه آواز.
نظر شما