حضرت زینب(س)؛ بانوی کرامت و شهامت

حضرت زینب(س) به عنوان ستاره درخشانى در آسمان تقوا طلوع کرد، عالى ‏ترین تعلیمات را فراگرفت و مورد عنایت مخصوص موجد مکتب و استادان بزرگ آن، که بزرگ ترین مربیان بشر بوده ‏اند قرار داشت. آن حضرت در چنین فضایی رشد کرد و هر روز درس جدیدى از دانش ، بینش ، تقوا و فضیلت مى‏ آموخت .

حضرت زینب یکتا زنی است که نه تنها در زنان، بلکه در مردان عالم، کمتر نظیرش را مى ‏توان دید. توانا بانویى‏ که عالى ‏ترین نمونه‏ اى از شهامت و دلیرى، دانش و بینش، کفایت و خردمندى، قدرت ‏روحى و تشخیص موقعیت ‏بوده و هر وظیفه ‏اى از وظایف مختلف اجتماعى را که به‏ عهده‏ گرفت، به خوبى انجام داد.

تاریخ، خانواده‏اى مانند خانواده کوچک على‏ سراغ ندارد، که تمام افراد آن‏ شخصیت‏ هایى باشند که در سیر تاریخ تأثیرى عمیق داشته و تحولى فوق‏ العاده ایجاد کرده ‏باشند.

دختر زهرا در دوره زندگى ساده و کوتاهش، کمتر خوش بود و بیشتر با رنج و غم همراهی داشت، ولى این رنج و اندوه به جاى آن که او را از اداى وظیفه باز دارد، بر استقامتش افزوده وقواى روحى ‏اش را فشرده ‏تر و نیرومندتر کرده است.

هنگام کودکى، اداره خانه پدر را به ‏عهده داشت و از برادران ارجمندش پرستارى ‏و بار فراق مادر را بردوش آنها سبک مى ‏کرده است.

زینب، تا برادر والامقامش در حیات بود، او را خدمتگزار و فرزندانش را پرستار بود، هنگامى‏ که به عرصه نبرد وارد شد، زینب هر چه در قدرت داشت، براى حفظ جان‏ برادر نثار کرد.

زینب، با پلیدترین مرد روى زمین یعنى ابن‏زیاد طورى سخن گفت و نوعى رفتار کرد و با یزید که شومترین امپراطوران فاتح‏ بود، جور دگر سخن گفت ‏و رفتار دگر داشت.

وقتى که ابن‏زیاد تصمیم به‏ کشتن امام‏ سجاد (ع) گرفت، خواهر حسین‏ (ع)چنان فداکارى ‏و از خودگذشتگى نشان داد، که آن ناپاک را از آن تصمیم شوم منصرف ساخت.

پس از بازگشت از شام، خواهر یکسره به سوى قبر برادر رفت تا مطمئن شود که آن‏  پیکر مقدس و یارانش دفن شده‏اند، آنگاه به مدینه بازگشت .

در میان این همه فشار و مصیبت، چیزى که نمایان شد، بزرگى و عظمت زینب بود و معلوم شد که نواده رسول خدا (ص) چقدر نیرو دارد؟ و خداوند به آن پیکر ستم‏ کشیده و آن‏روح رنج ‏دیده، چقدرتوانایى داده است!

بزرگترین مصیبت ناگوارى ‏که در تاریخ بشر کمتر نظیر داشته، بر این پیکر رنجور و آن‏ روح نازنین وارد آمد، ولى وى دست و پاى خود را گم نکرد و از هدف خود منحرف نشد و مانند کوه استوار ماند.

اگر اسارت بانوان کربلا نبود ، دشمنان آل محمد پرده ‏اى برجنایات کربلا مى‏کشیدند ونمى ‏گذاشتند کسى از آن آگاه شود و کسانى را که اطلاع داشتند، زبانشان‏را بوسیله پول و یا زور مى‏بستند و این جنایت هولناک و این فداکارى بزرگ را از صفحات تاریخ محومى‏ کردند.

اسارت زینب موجب زنده شدن پدرش علی (ع) و جدش‏ رسول خدا (ص) و تجدید حیات اسلام بود، زیرا بنى ‏امیه با زور و پول و حیله ‏گرى مى‏خواستند همه را محو و نابود کنند و اثرى از رسالت رسول خدا باقى نگذارند.