به گزارش خبرنگار مهر، "وارث" بر مبنای یک موقعیت آشنای محوری بنا شده که قهرمان قانونمند باید میان وظیفه قانونی و انتقامجویی از قاتل برادرش یکی را انتخاب کند. ولی انتخاب راه انتقام شخصی در پایان فیلم نمی‌تواند امتیازی نمونه‌وار به فیلم و قهرمانش بدهد.
قهرمان فیلم ترومن گیتس (پاتریک سوئیزی) است که از منطقه جنگلی و دورافتاده به شیکاگو آمده و یک مأمور وظیفه‌شناس پلیس شده است. تغییر رویکرد او از منش خانوادگی و الگو برداشتن از یک پلیس وظیفه‌شناس شهری تصویری است که در ابتدای فیلم از ترومن ترسیم می‌شود.
مرگ برادر کوچکتر او در گیر و دار روابط بین یک گروه مافیایی ایتالیایی، موقعیتی تمهیدی است که به نوعی ترومن را در مواجهه با گذشته و آنچه از آنها فاصله گرفته قرار می‌دهد. در واقع برادر سوم ترومن، برایار (لیام نیسن) نماینده گذشته و اصول گذشته است که رویاروی او قرار می‌گیرد و گذشته و حال او را به چالش می‌کشد.
این موقعیت هر چند منحصربفرد ولی کارکردی قابل انتظار در فیلم پیدا نکرده است. در واقع آنچه می‌تواند رویارویی دو برادر با خاستگاه مشترک و گرایش و روحیات متضاد را بدل به تقابلی نمادین کند، کیفیت این همراهی و طراحی مسیری دراماتیک است که تقابل اولیه بدل به همراهی اجباری و نهایتاً مرور خاطرات گذشته و تأثیرپذیری از یکدیگر باشد.
اما هیچکدام از این وجوه در کیفیت همراهی ترومن و برایار مورد توجه قرار نگرفته و این بخش دراماتیک بدون عنایت نویسنده و فیلمساز با گذری سطحی نادیده گرفته شده است. از معدود لحظات حسی که این دو برادر به بهانه پیدا کردن قاتل برادر کوچک با روش‌های خاص خود همراه می‌شوند، سکانسی است که آنها به مرور بازی‌های کودکانه خود می‌پردازند.
با این مرور فاصله بین آنها در زمان حال برجسته می‌شود. اما این تنها یک سکانس است و فیلم برای ورود به لایه‌های عمیق‌تر و حرکت فراتر از یک فیلم اکشن نیاز بیشتر به این پرداخت‌ها دارد. از دیگر داشته‌های فیلم که در صورت پرداخت بهتر می‌توانست رویکردی تازه در دسته آثار اکشن محسوب شود، قرینه‌پردازی میان یک گروه مافیایی ایتالیایی و خانواده جنگلی آمریکایی است.
دو اجتماع کوچک که هر یک مناسبات خاص خود را دارند و در دایره بسته این مناسبات به زندگی در اجتماع بزرگ شیکاگو ادامه می‌دهند. در واقع مرگ برادر کوچک موقعیتی است که علاوه بر تقابل ترومن و برایار با روحیات و روش‌های مختلف در اشل بزرگتر دو گروه را در تقابل با هم قرار می‌دهد و در انتها با طراحی چند مرگ و جنایت آنها را به همراهی با هم وامی‌دارد.
این وجه در صورت بسط پیدا کردن می‌توانست امتیاز اصلی فیلم را در طراحی یک همراهی همدلانه در عین همه تضادها قرار دهد، اما این اتفاق نیفتاده است. "وارث" به جای بهره بردن از مولفه‌های موجود در بطن قصه نتوانسته از یک اکشن کلیشه‌ای در مسیری قابل پیش‌بینی و تکراری فاصله بگیرد.
این گونه است که نه اندک لحظات حسی فیلم که می‌توانست پشتوانه اصلی کار باشد به دل می‌نشیند نه اکشن و کشتار که در میانه فیلم منطق خود را از دست می‌دهد. هر چند می‌توان فیلم را از وجه حرکت قهرمان از قانونمندی به خلاف و انتقام شخصی در رده فیلم‌های متفاوت تلقی کرد، ولی در "وارث" آنچه ترومن را به حرکت خلاف اصول وامی‌دارد به درستی پرداخت نشده است.
همانطور که تعامل ترومن با برادر و گروه مافیایی به نوعی سطحی و ساده است، کشمکش‌های درونی او نیز که می‌توانست قرار گرفتن او را در میان وظیفه و نیاز دراماتیک (پیدا کردن قاتل برادر) برجسته کند راهی به بطن فیلم ندارد. در واقع ترومن قهرمان نمونه‌وار است که با گوشه چشم نویسنده و کارگردان می‌توانست ماندگار شود که با نوع نگاه حاکم بر فیلم این اتفاق نمی‌افتد.
"وارث" فیلمی اکشن با مولفه‌های مستعد برای حرکتی فراتر از یک اثر تکراری و کلیشه‌وار است ولی مایه‌های قابل پرداخت فیلم تنها به عنوان صورت مسئله حل نشده باقی مانده و نمی‌توانند وجهی تازه به فیلم بیفزایند. در واقع فیلم حتی در حد و اندازه یک اکشن معمولی هم ظاهر نمی‌شود و از امتیاز حضور سوئیزی و نیسن در نقش دو برادر قانومند و خلافکار بهره نمی‌برد.
فیلم سینمایی "وارث" با نام اصلی Next of Kin یا "خویشاوند نزدیک" به کارگردانی جان اروین پنجشنبه ششم تیر ساعت 21 از شبکه سه پخش شد. پاتریک سوئیزی، لیام نیسن، هلن هانت، بیل پکستن و بن استیلر در این فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند که تولید سال 1989 آمریکاست.
این تریلر جنایی بر مبنای داستانی به همین نام نوشته مایکل جنینگ ساخته شد و داستان فیلم درباره ترومن گیتس (سوئیزی) است که در اداره پلیس شیکاگو خدمت می‌کند و می خواهد قاتل برادرش را پیدا کند. در این بین یکی دیگر از برادران او تصمیم می‌گیرد خودش این کار را انجام بدهد. سوئیزی سال 1990 برای بازی در این فیلم نامزد جایزه تمشک طلایی بدترین بازیگر سال شد.
نظر شما