بي نظير بوتو شاعري پيشه مي كند

به گزارش خبر گزاري مهر به نقل از نشريه پرس تراست آو ايند يا ، وي به منظور جلب نظر جهانيان در باره مشكل حال حاضرخود و وهمسر تحت نظر ش ،  در يك ضيافت غريبانه با صداي بلند،  شعر سيصد و سي و هشت خطي اش را كه شرحي از زندگي پنجاه ساله اش است ،   براي حاضران قرائت كرد .
به نوشته روزنامه تايمز ، اوهنگامي كه در ميان گريه دوستان هم حزبي اش در دوبي  اين شعر را قرائت مي كرد ،اظهار اميدواري كرد از آينده پاكستان خبرهاي خوبي بشنود . بخشي  از شعر او چنين  است :
دشمنان من اميدوارند كه من  هيچگاه زاده نمي شدم ، 
اگرچه  اين امر  براي آنها مايه شرمساري است...  
من نخستين زني هستم كه در كشورهاي مسلمان  به اوج دست يافته ام  و
بيانگر آلام روحي زنان  بوده ام ...
او با تقديم قسمت مهمي از اشعارش به همسر خود در ادامه مي پرسد :
آه ... شوي من به كدامين ديار رفته است 
... خوف در دادگران راه  يافته 
 جرات گريخته است ...
بوتو در ادامه با اشاره به پيشنهادهايي مبني بر رفع محدوديت همسرش گفت : مقامات  پاكستاني اين امر را به كناره گيري من از سياست مشروط كرده اند ، در حالي كه من نمي توانم مردم پاكستان ، سرزمين و روياهاي آنها را ترك گويم .