دکتر علی خرم، صاحبنظر امور بین الملل در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به نامه اخیر دکتر جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی به سولانا، گفت: نگارش این نامه، نشان نارضایتی ایران از مسیر طی شده توسط اروپا در ائتلاف 1+5 بود.
وی افزود: در غرب این نامه چندین واکنش متضاد را در پی داشت، اولین واکنش این بود که ایران را متهم به خشم آلود بودن و تمایل برای دوری از میز مذاکرات کردند در حالی که اصل و بنیان این نامه دعوت به مذاکره به عنوان راهبرد اصلی حل مسئله بود.
خرم ادامه داد: قطعنامه 1835 بر همان روال قبلی قطعنامه های دیگر صادر شده است و دارای سه نکته اصلی است: فشار بر ایران برای تعلیق، فشار بر ایران در زمینه مطالعات ادعایی و تهدید ایران به صدور قطعنامه بعدی.
این کارشناس امور بین الملل خاطر نشان کرد: در قطعنامه اخیر هم راه مذاکره با ایران بسته نشده است و نامه جلیلی به سولانا می تواند ابزار تمایلی مجدد برای از سر گیری گفتگوها بین ایران و 1+5 باشد که بهرحال فرصتی است که می توان از آن استفاده کرد.
وی در پایان تاکید کرد: البته باید توجه کنیم که درمورد مذاکره با 1+5 در شرایط فعلی، لازم است موقعیت یابی جدیدی داشته باشیم.
نظر شما