حسین یوسف زمانی، آهنگساز در نشست تخصصی بررسی ویژگیهای آهنگسازی که در خبرگزاری مهر برگزار شد ضمن بیان این مطلب در انتقاد به عدم مرز بندی در تعریف دو مقوله آهنگساز و ملودی ساز گفت : نغمه پرداز و یا نوا ساز باید تعریف جداگانه ای از آهنگساز داشته باشد به این معنا که اگر فردی تنها ملودی می سازد و آن را به شخص دیگری برای ارکستراسیون می سپارد این شخص آهنگساز نیست بلکه او تنها یک ملودی ساز است اما اگر کسی دیگرمقولات آهنگسازی از جمله ملودی ،هارمونی و ارکستراسیون را با هم پیش ببرد یک آهنگساز به شمار می رود.
وی در ادامه به نقش شعر در موسیقی به عنوان یکی از مهمترین عوامل رشد آهنگسازی اشاره کردو گفت : موسیقی ایران از دیرباز پیوند تنگاتنگی با ادبیات و به خصوص شعر داشته است بر همین اساس مردم هنوز هم به موسیقی بی کلام اقبال نشان نمی دهند در حالی که شاید موسیقی بی کلام تاثیرش بیش از موسیقی با کلام باشد چراکه موسیقی بی کلام در دنیای دیگری که آمیخته با درونیات هنرمند است سیر می کند و آهنگساز راحت تر با موسیقی و مخاطب خود ارتباط برقرار می کند و این در حالی است که موسیقی با کلام تا اندازه ای دست و پای آهنگساز را می بندد؛ ولی با این حال شعر خوب و دلنشین در آهنگسازی از ضروریات است که متاسفانه امروزه کمتر به کار می رود و یا به عبارت بهتر شعری که به دل مردم بشیند و برزبان ها باشد در شرایط فعلی کمترتصویب می شود.
این نوازنده ویولن در ادامه افزود : دوره برنامه رادیویی گلها یا گذشته ای را که در هنر موسیقی به عنوان دوران طلایی از آن یاد می کنیم دورانی است که موسیقی اصیل ایرانی را با ملودی های زیبا و آهنگسازی های مثال زدنی از برنامه گلها و سایر ارکسترهای رادیو و تلویزیون ملی ایران می شنیدیم و می دیدیم که همه آن حاصل تلاش و همدلی بین آهنگساز و شاعر بود اما متاسفانه در حال حاضر این تعامل بین آهنگساز و شاعر تقریبا از بین رفته است ؛ به خوبی به یاد دارم در آن زمان من به عنوان آهنگسازنزد کریم فکور شاعر می رفتم و بارها و بارها با یکدیگر در خصوص چگونگی شعر و ترانه با ملودی موردنظر بحث می کردیم و بعد به نتیجه مطلوب می رسیدیم.
وی در ادامه افزود : زنده یاد علی تجویدی که در کارنامه کاری خود موسیقی و ملودی های کم نظیری ساخته است وبیشترآن کارهای ماندگار را با شاعرانی چون نواب صفا، رهی معیری و بیژن ترقی انجام می داد و من شاهد بودم که در طول ماههای مختلف ساعت ها با یکدیگر صحبت می کردند و دست آخر به آن نوع موسیقی می رسیدند که هم عامه مردم و هم فرهیختگان در عرصه های مختلف از آن بهره می بردند و با آنها ارتباط برقرار می کردند.
حسین یوسف زمانی در پایان افزود : تعداد آهنگسازان امروزه نسبت به گذشته بسیار زیاد شده چراکه در گذشته تنها چند آهنگساز و نواسازدرحیطه های کاری مختلف وجود داشتند که هریک از آنها می دانستند چه می خواهند بسازند و رادیو و تلویزیون هم به وفور آهنگ های آنها را پخش می کرد ولی متاسفانه امروزه هم تعداد آهنگسازان بالا است و هم رسانه ملی از آنها حمایت نمی کند درنتیجه آهنگ های خوبی هم که ساخته می شود به گوش مردم نمی رسد.
نظر شما