عرفات؛ شاهد عطش انتظار

به گزارش خبرنگار مهر، عرفات، نام منطقه وسیعى است با مساحت حدود 18 کیلومتر مربع در شرق مکه معظمه، اندکى متمایل به جنوب که در میان راه طائف و مکه قرار گرفته است. زائران بیت الله الحرام در روز عرفه (نهم ذى حجه) از ظهر تا غروب در این منطقه حضور دارند.

در نقلى آمده است که آدم و حوا (ع) پس از هبوط از بهشت و آمدن به کره خاکى، در این سرزمین همدیگر را یافتند و به همین دلیل، این منطقه "عرفات" و این روز "عرفه" نام گرفته است و به راستی این سرزمین، سرزمین یافتن است و پیدا شدن...یافتن او که همیشه هست و در فراموشی انسان گاهی کمرنگ می شود و پیدا شدن آنکه هر روز خود را گم می کند تا روزی در پرتو آفریدگارش خود را دوباره بیابد.

امیرالمؤمنین امام علی‌ علیه السلام درباره‌‌ راز وقوف در عرفات می فرماید: عرفات خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آنقدر تضرع کند تا لایق ورود حرم شود. آری ورود در حرم امن الهی لیاقت می خواهد، لیاقتی که شاید در عرفات بتوان آن را راحت تر پیدا کرد...شاید...

امام سجاد‌ علیه‌السلام فرمود: عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان بر ملائکه افتخار می‌کند و می‌فرماید: اینان بندگان من هستند که از راه های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت ها را بر خود حرام کرده و بر شنهای بیابان های عرفات و منا خوابیده و این چنین با چهره‌های غبارآلود در پیشگاه من اظهار عجز و ذلت می‌کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه ملائکه‌‌ حق به اذن خداوند بر دل ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.

روایت شده که حضرت زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صداى فقیرى را شنید که از مردم کمک می خواست. حضرت فرمود: واى بر تو! آیا دست نیاز به سوى غیر خدا دراز مىکنى؛ در حالى که امید مىرود در این روز بچههایى که در شکم مادر هستند، مورد فضل و لطف الهى قرار گیرند و سعادتمند گردند؟ و در روایتى از حضرت صادق علیه السلام آمده است: "کسى که در ماه رمضان آمرزیده نگردد تا رمضان آینده آمرزیده نمىگردد؛ مگر این که روز عرفه را درک کند."

امروز روز دعا، استغفار و نیاز است. روزی برای خواستن و خواستن و خواستن...امروز دعوت شدگانی هستیم که بر سفره الهی روی نیاز بر یگانه بی نیاز هستی می گشاییم تا آمرزیده شویم و از هر چه غیر است مستغنی...

امروز عطش انتظار و دریای نیاز سیراب ترین تشنه زمینمان می سازد تا شاید با حضور در خانه‌ای که انبیا ‌علیهم السلام به طهارت آن قیام کرده اند مهمان پاک و خوانده شده ای باشی تا خداوند از مهر و رحمت خود به تو مرحمت کند و بخشیده شده این روز نام بگیری...

امروز خداوند بر بندگان خود افتخار می کند و چه قلب هایی که از چشیدن طعم شعف خداوندگار خود غافل می مانند و چه افسوسی کامشان را تلخ می کند...خدایا رحمتی کن امروز از آن دسته باشیم که بر ما افتخار خواهی کرد و به فرشتگان نشانمان خواهی داد.

عصر روز عرفه امام حسین علیه السلام با گروهى از خاندان و فرزندان و شیعیان، با نهایت خاکسارى و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در جانب چپ کوه ایستادند. امام چهره مبارک خود را به سوى کعبه گردانید مانند مسکین نیازمندى که غذا می طلبد، دستها را برابر صورت خود گرفت و دعایش را چنین آغاز کرد: سپاس خداوندى را سزاست که چیزى قضایش را دور نمىسازد و از عطا و بخشش او جلوگیرى نمی کند و هیچ آفرینندهاى آفرینش او را ندارد و او سخاوتمندى بی انتهاست.

سرور و سالار شهیدان عالم در این روز چه خالصانه و متضرعانه به درگاه حق ندا سر می دهد: خداوندا! اجازه فرما تا دمى چند در برابرت به زانو در افتم و قطراتى از اقیانوس جان، نثار بارگاهت نمایم. خیال دورى راه تا درگاه جمالت خسته و فرسودهام کرده است.

"خدایا! روشنایى جمال و جلالت در جهان هستى آشکارتر از هر چیز است و وجود تو خفا و پوشیدگى ندارد تا چراغى سر راه بگیرم و بارگاه ربوبى تو را جست و جو نمایم و یا دلیلى را راهنماى خود به سوى تو قرار دهم؛ چون فروزنده چراغ تو و سازنده دلیل و راهنما، تویى."

آری به راستی که صحراى عرفات کالبد و جسم امام حسین علیه السلام روح آن است و به همین دلیل حق تعالى، در روز عرفه پیش از آن که به اهل موقف عرفات نظر لطف کند، به زائران قبر پاک حسین علیه السلام نظر رحمت مىافکند.

عرفات سرزمین اشک و انتظار و دعاست. عرفات به مثابه قیامتی است که همه خلایق بر درگاه الهی منتظر رد و قبول توشه های خود نشسته اند...پس دعا کنید، دعا کنید که چیزی جز دعا در دست بنده نیازمند نیست...

عرفات مزین است به اشک های محمد(ص) و حسین(ع) و علی(ع) و فاطمه(س)...جای جای این دشت بوی قدم های یوسف زهرا را می دهد...یادتان نرود دعا کنید برای ظهور یگانه منجی که امروز از چشم های ما پنهان است و در عرفات کنار همه حجاج دعا می خواند."اللهم عجل لولیک الفرج"