به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نشریه "ساینس دیلی" نتایج تحقیقات دانشمندان علم روانشناسی نشان می دهد چنانچه کودکان در سالهای ابتدایی عمر ارتباط خوبی با خواهر و برادران خود برقرار کنند میزان آسیب پذیری آنها در روابط اجتماعی در سالهای بعدی کاهش می یابد.
بنا برهمین گزارش افرادی که در دوران کودکی ارتباط مناسبی با خواهر و برادران خود نداشته اند به واسطه انباشتن خشم و احساسات تلافی جویانه و برتری جویی در ایام خردسالی و کودکی در سالهای بعدی نیز از آرامش کمتری برخوردار بوده و بیشتر در معرض احساسات منفی و افسردگی قرار می گیرند.
متخصصان علم روانشناسی معتقدند در این باره نقش والدین در ارتباط فرزندان با یکدیگر از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است و چنانچه والدین به طور مکرر نقش داور و قاضی را بر عهده داشته باشند و در روابط آنها دخالت کنند به مشکلات عاطفی کودکان دامن می زنند.
تحقیقات نشان داده افرادی که در دوران کودکی ارتباط آزادانه و راحتی با خواهر و برادران خود داشته اند در بزرگسالی نیز به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کرده و در شکستهای روحی و عاطفی نیز از آسیب پذیری کمتری برخوردارند.
کارشناسان علت این امر را اینگونه توجیه می کنند که در سالهای کودکی و زمان شکل گیری شخصیت خواهر و برادر نمونه ای از زندگی اجتماعی و دیگر افراد اجتماع هستند و چنانچه ارتباط با آنها به گونه ای فرسایشی باشد فرد عادت می کند که از بودن با دیگران نیز در محیطهای گوناگون لذت نبرد و مرتب به انتقاد و توجه به تفاوتها بپردازد.
بدین ترتیب در زندگی آینده بیشتر تحت تاثیر استرس و بعضاً عدم تحمل و ابتلا به افسردگی قرار می گیرد.
نظر شما