به گزارش خبرنگار مهر، بیست و هفتمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر دیشب با تاخیری 45 دقیقهای از ساعت 19:45 به طور رسمی شروع شد و تا ساعت 11 ادامه داشت. مراسم با پخش سرود ملی و تلاوت آیاتی از قرآن کریم شروع شد و پس از آن محمدرضا فروتن "به آهستگی" روی سن آمد تا برنامه را آغاز کند.
فروتن در دومین تجربه اجرای مراسمی سینمایی جز در لحظههایی کوتاه فروغی نداشت و اجرای سرد او در دقایق آغاز افتتاحیه حس و حالی را که باید از جشن دریغ کرد. او سخنانش را با خیرمقدم به حاضران شروع کرد و با یادآوری جشن بزرگ پیروزی انقلاب گفت: اولین تولد این مولود را در بهشت زهرا جشن گرفتیم و زمانی به جشن دوم رسیدیم که داغدار شهدای جنگ بودیم.
مجری مراسم ادامه داد: در این سالها این طفل بالید و رشد کرد و ما فراموش نکردیم که این طفل نوپا در محرم به دنیا آمده و در صفر پاگرفته است. امسال تولد این طفل با میلاد حضرت امام محمد باقر (ع) تقارن پیدا کرده، این همزمانی را به فال نیک میگیریم و به انتظار سالهای بعد میمانیم تولد انقلاب اسلامی را تبریک میگوییم.
پرده سن در حال پائین آمدن به گوشه دکور گیر کرد و پاره شد
این یکی از اتفاقهای هیجانانگیز افتتاحیه جشنواره بود
مجید شاهحسینی دبیر جشنواره بیست و هفتم اولین سخنران افتتاحیه بود که در دقایقی کوتاه درباره جشنواره امسال صحبت کرد و پس از آن فروتن از معاون سینمایی وزیر ارشاد خواست روی سن بیاید. سخنرانی محمدرضا جعفری جلوه مانند شاهحسینی کوتاه بود و این نوید آن را میداد که مراسم افتتاحیه امسال موجزتر از سالهای قبل و همراه با ضرباهنگی تندتر باشد.
اما ادامه مراسم نشاندهنده ضعف برنامهریزی در مدیریت زمان بود. فروتن در بخش دیگر برنامه با اعلام اینکه قرار بوده نماهنگی درباره غزه پخش شود اما آماده نشده، قطعه شعری به مردم غزه تقدیم کرد: بغض را باور میکنم وقتی که خنده زخمیه / جنگ را باور میکنم وقتی پرنده زخمیه.
اجرای قطعه موسیقی با سنج و دمام بخش دیگر مراسم افتتاحیه بود. نوازندگان از سمت چپ سن از میان جمعیت بر صحنه آمدند و با نواختن قطعاتی، حال و هوای ماه محرم و عزاداری امام حسین (ع) را زنده کردند. تعدادی از حاضران با تلفن همراه از این بخش برنامه تصویر میگرفتند و تا زمان خارج شدن گروه از سمت راست سن و از میان جمعیت تصویربرداری ادامه داشت.
برای اهدای تندیس به امیر بدیع مدیر استودیو بدیع دبیر جشنواره و حسین شمسی روی سن آمدند. فرزند محسن بدیع پس از گرفتن لوح تقدیر با اشاره به خاطرهای از پدرش گفت: 60 سال پیش پدرم دستگاه صدای اپتیک را ساخت و نشان داد ایرانی میتواند سازنده باشد. یادآوری خاطرههای خوش پدر بدون گفتن نام دوستانش که در این حرفه تلاش کردند کامل نیست. بیژن جباری، مجید بیوکی، منوچهر پیشداد، اکبر تبریزی، مسعود کلانتری و... برای ارتقای این حرفه سعی کردند.
تجلیل از زندهیاد خسرو شکیبایی با حضور همسر هنرمند در کنار جعفری جلوه و شاهحسینی برگزار شد. مجموعهای از تصاویر فیلمهای شکیبایی در تیزری پخش شد و نمایش تصاویر "کیمیا"، "هامون"، "اتوبوس شب"، "صبحانهای برای دو نفر"، "سالاد فصل" و... فضای سالن را عوض کرد. این بخش با تشویق حاضران همراه بود و همسر زندهیاد شکیبایی که منقلب شده بود لوح تقدیر را از دست جعفری جلوه دریافت کرد.
تیزر جشنواره بیست و هفتم در این بخش از جشنواره پخش شد و پس از آن، تیزری عاشورایی به نمایش درآمد. در این تیزر صحنههای عاشورایی فیلمهای "افق"، "به خاطر هانیه"، "سلطان"، "از کرخه تا راین"، "مسافر ری" و "روز واقعه" پخش شد. در تیزرهای بعدی هیت انتخاب بخشهای مختلف جشنواره معرفی شدند و حسام الدین سراج و گروهش با اجرای قطعهای فضای مراسم را عوض کردند.
برای نمایش تیزر پرده سالن پائین آمد، اما پرده با دکور برخورد کرد و پاره شد. فروتن هم با اشاره به اتفاقهای عجیب و غریب روی صحنه گفت: اوضاع پشت صحنه خوب نیست. اما با همدلی و همراهی شما این نواقص که تعدادشان کم هم نیست، رفع میشود. این اولین بار است که چنین برنامهای در این سالن برگزار میشود و بخشی از ماجرا طبیعی است.
اجرای نقالی بخش دیگر مراسم بود و تیزر بعدی با موضوع غزه با حضور آناهیتا نعمتی، حمیدرضا پگاه، مهشید افشارزاده، مهناز افشار و شهاب حسینی پخش شد. بازیگران سینمای ایران در این تیزر با مردم غزه همدلی کردند.
بزرگداشت محمدرضا شرفالدین با پخش تیزری از این تهیهکننده و طراح جلوههای ویژه آغاز شد. شرفالدین در این تیزر از خاطرههای سالهای کودکی و آغاز فعالیتش در سینما صحبت کرد و بعد شاهحسینی و جعفری جلوه به دعوت فروتن روی سن آمدند تا لوح یادبود شرفالدین را اهدا کنند.
شرفالدین با یادآوری خاطره شهیدان هشت سال دفاع مقدس گفت: ادای احترام میکنم به جوانانی که در سالهای دفاع مقدس از شرف و نام بزرگ ایران دفاع کردند. نسلی که نام و شهرت را گذاشتند و بزرگی و افتخار برای این مرز و بوم به ارمغان آوردند. این تقدیر مسئولیت مرا در سینما سنگینتر کرد.
با پخش تیزر ویژه محمود کلاری بخش دیگر بزرگداشتها آغاز شد. در این تیزر مسعود کیمیایی، مسعود جعفری جوزانی، ایرج رامینفر، شادمهر راستین، نظامالدین کیایی و علیرضا زریندست درباره ویژگیهای اخلاقی و حرفهای این فیلمبردار باسابقه صحبت کردند.
کلاری در میان تشویق حاضران و مثل همیشه با لبخند روی سن رفت و لوح یادبودش را گرفت. فروتن به استقبال کلاری رفت تا او پشت تریبون صحبت کند و کلاری هیجانزده گفت: حس غریبی دارم. دوستان و همکاران درباره من صحبت کردند و مجموعه نظرها و دیدگاهها را کنار هم شنیدم. امیدوارم بتوانم به این احساس و اعتماد پاسخ بدهم و با غرور حاصل از این شعف مقابله کنم.
بخش بزرگداشت ابراهیم حاتمیکیا همانطور که انتظار میرفت با حس و حال فراوان برگزار شد. تیزر حاتمیکیا از دو بخش تشکیل شده بود. هر دو بخش در موزه سینما تصویربرداری شده و شامل گشت و گذار کوتاه فیلمساز محبوب سینمای دفاع مقدس در میان خاطرههای سینمای ایران بود.
محمدحسین صفار هرندی وزیر ارشاد و جعفری جلوه لوح یادبود حاتمیکیا را به این کارگردان اهدا کردند. حاتمیکیا حرفهایش را با اشاره به فضای مراسم آغاز کرد: معمولا در چنین مراسمی از قبل نکتهای در ذهنم نیست و سعی میکنم با تنفس در فضا به نکته برسم. من سینماگری قصهگو هستم و میدانم چطور قصه بگویم. در فیلمهایم قصه آدمهای مردد، ثابت قدم و آدمهای خوب را روایت کردهام.
وی افزود: من در 30 سال اخیر فراز و نشیب پر از تلخی و شیرینی را پشت سر گذاشته، جوایز مختلف گرفته و در دورههای مختلف جشنواره بودهام. بهترین خاطرههای من مربوط به تالار وحدت است که گرما و حرارت بیشتری داشت و نمیدانم چرا این سالن اینقدر سرد است؟ سرمای این سالن نگذاشت شرایط خوبی در مراسم فراهم شود.
حاتمیکیا گفت: فیلمهایم مانند فرزندانم هستند و سرنوشت "به رنگ ارغوان" برایم مهم است. این فیلم را با دلم ساختم و دلم برای آن تنگ است. من در آن زمان شرایط را پذیرفتم و مومنانه پای حرفم ایستادم. ایمان دارم که آقای صفار میخواهد این فیلم اکران شود. من توقع دارم پس از 30 سال فعالیت در سینما اتفاقی اینچنین برای فیلم من هم بیفتد.
بزرگداشت رسول صدرعاملی با پخش تیزر این فیلمساز آغاز شد. او روی سن رفت گفت: باورم این بود که برگزاری این مراسم برای من زود است. با وجودی که شایستهتر از من وجود دارند، اما در این 30 سال همه سینماگران زحمت کشیدند. سالهای اول پر از مهربانی، برادری و رفاقت بود. در سالهای انقلاب و جنگ این فضای صمیمی وجود داشت و اما به مرور کمرنگ شد.
وی افزود: در یکماه گذشته شاهد همدلی سینمای ایران برای حل مشکل یک فیلم هستیم که این فضا قابل تقدیر است. در این مدت فاصله سینماگر و وزیر برداشته و فضا مهربانانهتر شده است. آقای حاتمیکیا فراموش کرد که بگوید ما با هم صحبت کردیم که چطور دختری را که از سینمای ایران رفته دوباره برگردانیم.
پس از پایان بخش بزرگداشتها، سالن تقریبا خالی و بخش اهدای جوایز مواد تبلیغی در سکوت و رفت وآمد حاضران برگزار شد. زمانی که فروتن با حضار خداحافظی میکرد، سالن تقریبا خالی بود. مراسمی که بیش از سه ساعت طول کشید، سرد و بیرمق بود. مانند هوای زمستانی این روزهای تهران.
نظر شما