هشدار محققان کشور نسبت به استفاده از یک سم غیرمجاز در محصولات زراعی

حسین حیدری در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه کشاورزان کشور شناختی نسبت به آفات زراعی ندارند، افزود: هر جانوری در جمعیت خودش نه تنها مشکل ساز نیست بلکه باعث ایجاد تعادل در گروههای دیگر می شود این در حالی است که کشاورزان به محض دیدن حشره و یا آفت در مزارع اقدام به سمپاشی مزارع می کنند که این تفکر منجر به خارج شدن تنوع زیستی از حالت تعادل و فروش بیشتر سم می شود.

وی با اشاره به نمونه هایی از اختلال زیستی حشرات اظهار داشت: به عنوان نمونه می توانیم به "سن" نوعی آفت در گندم اشاره کنیم که در سال 57 این آفت در 50 تا 60 هزار هکتار وجود داشت ولی سمپاشی غیر ضروری و غیر علمی باعث شد امروزه تعداد آفات گندم بالغ بر 6 مورد در بیش از یک میلیون و 500 هزار هکتار شود.

حیدری با تاکید بر اینکه این تفکر باید در میان کشاورزان رایج شود، اظهار داشت: در حال حاضر سمپاشی غیرضروری و علمی موجب شده است که این سموم در محصولات زراعی باقی بماند.

نماینده پروژه IPM فائو از استفاده سم DDT در محصولات زارعی کشور خبر داد و به مهر گفت: در حال حاضر استفاده از این سم به دلیل عوارضی که دارد نه تنها در کشور بلکه در دنیا ممنوع شده است ولی در برخی از محصولات زارعی باقی مانده این سم را مشاهده می کنیم.

وی تاکید کرد: این سم در محصولات زراعی باقی می ماند که علاوه بر اینکه سلامت جامعه را به مخاطره اندازد، باعث بازگشت برخی محصولات صادراتی به دلیل باقی ماندن سم در آفت می شود.

حیدری به عوارض این سم اشاره کرد و ادامه داد: DDT سمی است که اصولاً از طریق تماسی برای انسان کم خطر است ولی خاصیت تجمعی آن خطراتی را به همراه دارد. این سم با ورود به زنجیره غذایی تجمیع می‌شود و در نتیجه سلامت انسان را به خطر می اندازد.

حیدری یادآور شد: بروز انواع بیماریهای کلیوی، کبدی و بروز انواع سرطانها در جامعه ناشی از استفاده افراطی از شیوه سمپاشی غیرضروری است.

هماهنگ کننده پروژه IPM فائو ارائه سموم یارانه ای به کشاورزان برای از بین بردن آفات را روش نامناسبی ذکر کرد و اضافه کرد: مبارزه بیولوژیکی بهترین شیوه برای مبارزه با آفات است. اجرای این روش می تواند ما را به سوی تولید انبوه محصولات ارگانیک که در دنیا با قیمتهای بالا خرید و فروش می شود رهنمون کند.

ترکیب DDT اولین بار در سال 1874 توسط "زیلر" ساخته شد ولی خاصیت حشره کشی آن به وسیله "پال مولر" سوئیسی در هنگام بررسی برای به دست آوردن یک حشره کش پایدار برای مبارزه علیه بید لباس در سال 1939 کشف شد. در دهه 1950 میزان تولید این سم بالغ بر صد هزار تن در سال بود ولی پس از مشخص شدن اثرات جانبی آن، تولید و مصرف آن در اکثر نقاط جهان ممنوع اعلام شد.